ساخت یک مدل زیستی برای بیماران مبتلا به لوپوس

به گزارش خبرگزاری برنا؛ لوپوس اریتماتوز سیستمیک که با عنوان عمومی لوپوس شناخته می‌شود یک اختلال پیچیده دستگاه ایمنی است که طی آن دستگاه ایمنی آنتی ژن‌های خود فرد را مورد حمله قرار می‌دهد. آنتی بادی‌های ساخته شده علیه آنتی ژن‌های خود فرد، به وسیله جریان خون در سراسر بدن پخش شده، اندام‌های مختلف را تحت تأثیر قرار داده و باعث التهاب در چندین ارگان می‌شوند.

علاوه بر پیچیدگی، طبیعت ناهمگون این بیماری پیش بینی اثرات روش‌های درمانی بر پیشرفت بیماری را دشوار می‌کند. در چنین شرایطی روش‌های مدرن، مانند پزشکی مبتنی بر فرد و مدل سازی ریاضی، می‌تواند به یافتن درمان‌های مؤثرتر کمک شایان توجهی کند.

یکی از روش‌های درمانی جدید برای بیماری لوپوس استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی است، اما پیش بینی چگونگی اثر بخشی آن در مراحل مختلف بیماری دشوار است. 

علی یزدانی، فریبا بهرامی، آرش پورغلامی نژاد و رضا مقدسعلی از دانشگاه تهران، دانشگاه علوم پزشکی رشت و پژوهشگاه رویان، طی پژوهشی، مدلی برای بیماری لوپوس پیشنهاد کردند که پیشرفت فعالیت‌های خود ایمنی را در مراحل مختلف این بیماری توضیح می‌دهد.

این مدل به نحوی طراحی شده است که می‌توان هر مؤلفه جدید اضافه شده به بیماری را به آن اضافه کرد؛ به ویژه تعامل سلول‌های بنیادی مزانشیمی با اجزای مدل به نحوی طراحی شده است که هر دو کارکرد التهابی و ضد التهابی این سلول‌ها پوشش داده شود. سپس این مدل زیستی به مدل ساده تری خلاصه شد که تنها ویژگی‌های اصلی مسئله را شامل می‌شد. پس از آن بر اساس این مدل ساده نهایی، یک مدل ریاضی برای بیماری لوپوس پیشنهاد شد.در نهایت، دامنه اعتبار مدل ریاضی پیشنهادی مورد ارزیابی قرار گرفت.

 برای این منظور، شبیه سازی به وسیله مدل انجام شد و نتایج حاصل با برخی خصوصیات شناخته شده بیماری و اثرات درمان مورد انتظار پس از استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی، مانند التهاب سیستمیک، توسعه علائم بالینی و ظهور ناگهانی علائم گسترده درمانی مورد مقایسه قرار گرفت. بررسی‌ها تأیید کرد مدل ساخته شده می‌تواند رویداد‌های مورد انتظار را به صورت کیفی بازتولید کند.

نتایج این پژوهش که در مجله بین المللی Theory in Biosciences به چاپ رسیده است، منجر به تولید یک مدل مناسب برای پیش بینی رفتار بیماری لوپوس و اثر درمانی سلول‌های بنیادی مزانشیمی بر فرد بیمار شد که می‌تواند امید‌های جدیدی در کنترل این بیماری و بهبود کیفیت زندگی مبتلایان ایجاد کند.
انتهای پیام/