محمدی: «پدران غایب» دختران را به سندروم «ددی ایشو» مبتلا می کنند

عطاالله محمدی روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار باشگاه جوانی خبرگزاری برنا درباره سندروم نو ظهور «ددی ایشو» یا مسأله با پدر گفت: دلایل روانشناختی زیادی را می‌توان از عوامل این فرضیه دانست؛ با توجه به این که خانواده‌های جدید تک هسته‌ای ایرانی برای گذار از یک جامعه سنتی با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند؛ طبیعی است که پدرها زمان بیشتری را در بیرون از خانه بگذرانند و چون در جمع خانواده حضور ندارند، «پدران غایب» نامیده می‌شوند.

این روانشناس مرکز مشاوره دانشگاه تهران با بیان این که به طور معمول پدران غایب مشغور کار در چندجا هستند، ادامه داد: عدم حضور پدر در جمع خانواده از اولین دلایلی است که دختر را به سمت مردهای سن بالا به منظور پر کردن جای خالی پدر سوق می‌دهد؛ همچنین در این روابط مرد سن بالا نه نقش همسر که نقش پدر را بازی می‌کند.

خشونت، روابط پدر و دختری را شکرآب می‌کند

وی با اشاره به رفتار نامناسب برخی پدرها با نوجوانان تشریح کرد: با توجه به این که پدرها در خانواده‌های سنتی، تغییرات رفتاری و پوششی که در دوران نوجوانی دختر پدیدار می‌شود را نمی‌پذیرند، با به کارگیری خشونت ارتباط بین پدر و دختر را شکرآب می‌کنند و بر همین اساس ارتباطی که برای رشد روانی سالم دخترها نیاز است، با اختلال روبرو می‌شود.

محمدی در ادامه تتو، اصلاح ابرو یا رنگ کردن مو را از جمله تغییرات ظاهری دختران در دوران نوجوانی دانست و تصریح کرد: با توجه به این که نوجوانان زودتر از رشد روانی دست به کارهایی می‌زنند که ممکن است برای سنی که می‌گذرانند، مناسب نباشد؛ با خشونت از طرف پدر مواجه می‌شوند. بیرون از خانه ماندن به مدت طولانی یا وقت گذرانی با دوستان از دیگر تغییرات رفتاری دختران نوجوان به شمار می‌آید.

دختران به دنبال کسی برای التیام زخم‌ها هستند

این روانشناس با بیان این که دختران به دنبال کسی خواهند بود که زخم‌های تسکین نیافته را التیام دهد؛ اظهار داشت: طبیعی است که در برابر خشونتی که پدر بابت تغییرات رفتاری در دختر نشان می‌دهد؛ بعدها دختر به دنبال جانشینی برای پدر باشد که به جای دعوا و تحقیر، نوازش و محبت را به کار گیرد.

انتخاب مرد سن بالا آگاهانه نیست

وی با بیان این که در هیچ یک از این انتخاب های دختران نوجوان، جنبه آگاهانه در نظر گرفته نمی‌شود؛ به عنوان مثال کمتر دختری علت و چرایی جذب شدن به یک پسر را از خود می‌پرسد. این قضیه مصداقی از «طرحواره‌های زندگی» است.

محمدی با اشاره به طرحواره‌های زندگی انسان افزود: باتوجه به این که طرحواره‌ها از نظر ذهنی عملکردی سازماندهی شده و سیستماتیک دارند، طبیعی است که زمانی فعال شوند که فرد آگاهی چندانی به موضوع پیش رو ندارد؛ از همین رو پدرهایی که به واسطه گفت‌وگو و مذاکره، ارتباط صمیمانه و مهربانانه‌ای با فرزند خود دارند، نمی‌توانند موجبات رفتاری را فراهم کنند که در نهایت منجر به ضرر دختر شود. چرا که چنین برخوردی دقیقاً شرایط مطلوب برای رشد سالم یک کودک است.

مادران افسرده، پسر را به سمت مادر دوم سوق می‌دهند

این روانشناس با بیان این که این اختلال در پسران به دلیل رفتار مادران بروز پیدا می‌کند، تشریح کرد: اگرچه در پسرها با نوع دیگری از این اختلال مواجهیم، اما دقیقاً این اختلال به دلیل خشونت و یا بی‌مهری از سمت مادر به وجود می‌آید.

محمدی خاطرنشان کرد: همچنین مادرهایی که توجه کمی به فرزندان خود دارند یا با مهارت‌های فرزندپروری و مراقبتی آشنا نیستند نیز چنین طرحواره‌ای را در فرزند خود ایجاد خواهند کرد. این دسته از مادران با رفتار سرد و گاهاً خشونت بار از تربیت پسر خود غافل می‌مانند. مشکلات روانشناختی مثل افسردگی در مادر نیز از جمله دلایلی است که پسر را نه به دنبال همسر، که دنبال مادر سوق می‌دهد.

انتهای پیام/