موقعیت قلعۀ الموت و شیوۀ مبارزۀ اسماعیلیان، این قلعه را در برابر نفوذ و هجوم دشمنان تقریبا شکست‌ناپذیر کرده بود؛ به طوری که تا حدود ۱۴۰ سال بعد از مرگ حسن صباح نیز همچنان جانشینان پیاپی او به حکومت در این قلعه ادامه می‌دادند.
حسن صباح در سال ۵۱۸ قمری، پس از آنکه یکی از یارانش به نام «کیا بزرگ امید» را به جانشینی خود تعیین کرد از دنیا رفت و در قلعۀ الموت یا در نزدیکی آن به خاک سپرده شد.
مقبرۀ حسن تا زمان تصرف الموت به دست مغولان در سال ۶۵۴ محل زیارت پیروان مذهب اسماعیلی بود و سایر حاکمان الموت نیز از جمله کیا بزرگ امید در کنار همین مقبره به خاک سپرده می‌شدند.
اما از زمانی که مغولان این مقبره را ویران کردند، نشان آن در تاریخ گم شد و هنوز کسی از محل دقیق آن اطلاع ندارد.
در یکی دو دهۀ اخیر کاوش‌هایی در محوطۀ تاریخی الموت صورت گرفته اما هیچ یک از آن‌ها به کشف مقبرۀ حسن صباح منجر نشده است. آخرین اخبار در این رابطه به سال ۱۳۹۷ برمی‌گردد.
در کاوش‌های سال ۹۷، آنطور که حمیده چوبک باستان‌شناس و سرپرست کاوش‌های الموت گفته بود، آثاری از جمله کاشی‌های مربوط به سال ۶۷۸ قمری به دست آمد که نشان می‌داد بعد از ویرانی قلعه به دست مغولان، بار دیگر اسماعیلیان به آنجا بازگشته‌اند و آثاری نیز از خود به جا گذاشته‌اند.اما در همان زمان اعلام شد که با وجود انجام چهارده فصل کاوش در این محوطه، هرگز اثری از مقبرۀ حسن صباح به دست نیامده است.