۱- به هیچ وجه با خودتان چمدان‌ها و ساک‌های بزرگ و حجیم نیاورید (به خصوص خانم‌ها به این نکته توجه داشته باشند!)، بلکه یک کوله پشتی راحت و متوسط انتخاب کنید.
۲- بهتر است کوله پشتی‌هایی انتخاب کنید که به قول کوهنورد‌ها حداکثر چهل لیتری هستند و چه بهتر که شستی هم داشته باشند و بندشان پیش سینه هم داشته باشد که بتواند کوله را به خوبی روی پشت، فیکس کند.
۳- در همین کوله پشتی از آوردن بار‌های سنگین و کمرشکن خودداری کنید؛ مسیر نجف به کربلا حدود ۸۵ کیلومتر است و بار سنگین، شما را از پا درمی آورد.
۴- همراه داشتن یک مفاتیح که اعمال زیارتی نجف و کوفه و کربلا را داشته باشد یا کتاب‌های مخصوصی که فقط این اعمال را ذکر کرده اند. به مفاتیح نصب شده روی گوشی هایتان اعتماد نکنید؛ بعید است بتوانید آن‌ها را داخل حرم‌های مطهر یا مسجد کوفه ببرید.
۵- یادتان هم باشد که در این مسیر، مدیران موکب‌های بین راه، آن قدر با کرامت با شما برخورد می‌کنند که لازم نباشد با خودتان خوراکی‌های زیاد و متنوع بردارید؛ بنابراین هیچ خوردنی در کوله پشتی خود بر ندارید مگر اینکه فرزند شیرخواری داشته باشید یا خدای نکرده به خاطر نوع خاصی از بیماری به دارو نیاز داشته باشید که برای آن باید تمهیدات لازم را بیندیشید.
۶- البته همراه داشتن مقداری مویز و کشمش و مغز‌های خوراکی برای زمان پیاده روی به خصوص در هوای نسبتاً سرد شب برای تأمین انرژی توصیه شده است.
۷- حساب لیموترش و نمک، سواست. لیموترش را حتماً همراه داشته باشید و قبل از مصرف غذا‌های گوشتی روی آن‌ها چند قطره بچکانید تا از مسمومیت‌های احتمالی پیشگیری کنید.
۸- با این حال، اگر بار و بندیل زیادی دارید و هیچ چاره‌ای هم از آوردنش ندارید، برای اینکه در طول مسیر خودتان یا همراهانتان اذیت نشوید، بهترین کار این است که یک کالسکه بچه با خودتان بیاورید و بارهایتان را روی آن بگذارید و با این وسیله آن‌ها را حمل کنید!
۹- در صورت امکان، از به همراه داشتن وسایلی از قبیل لپ تاپ، تبلت و هرگونه اشیای قیمتی، پرهیز شود، در غیر این صورت، به خاطر حفظ و نگهداری، هنگام بازرسی‌ها و تحویل به امانات و... دردسر زیادی برای زائر ایجاد می‌شود. استفاده از کوله پشتی برای حمل مختصر وسایل همراه، مناسبتر و راحت‌تر است.
۱۰- برای بین راه، مشکلی برای اسکان ندارید، چون موکب‌های فراوانی هستند که شما را با اصرار دعوت به ناهار و شام و استراحت و... می‌کنند. با این همه، سعی کنید پتو‌های بزرگ و حجیم و سنگین با خودتان نیاورید تا اذیت نشوید. بهترین چیز این است که از همین پتو‌های سبک سفری تهیه کنید تا در صورت لزوم از آن برای گرمایش خود بهره بگیرید.
۱۱- حتماً یکی دو تا ملحفه سبک سفید تمیز و نیز چند ماسک یک بار مصرف با خودتان بیاورید.
۱۲- استکان یا لیوان کوچک دسته دار (برای چای خوردن در طول مسیر)، خمیردندان کوچک سفری و صابون کوچک، ژل ضد عفونی و چند شامپوی کوچک هتلی، مهر و جانماز کوچک و خودکار روان و کاغذ یا دفترچه یادداشت کوچک برای نوت برداری از اتفاقاتی که فراوان است و دیگر تکرار نمی‌شود و به احتمال زیاد فراموششان می‌کنید، از ضروریات است.
13- داشتن کلاه خیلی به شما کمک می‌کند، چون هوا به شدت متغیر است و بالا پائین می‌شود. پیشنهاد می‌شود کلاهی انتخاب کنید که گوش هایتان را هم بپوشاند و اگر لبه دار هم باشد که بهتر؛ برای در امان بودن از آفتاب و نور شدید، عالی است. برخی آوردن یک چتر کوچک یا عصای کوهنوردی را هم توصیه می‌کنند، اما دقت داشته باشید که بارتان را خیلی سنگین نکنید و جوری نشود که مثلاً همین عصا در کربلا دست و پا گیرتان شود؛ به خصوص اگر محل اسکان نداشته باشید.
۱۴- حتماً دو سه تا چفیه (ترجیحاً مدل سرداری) و یک حوله متوسط (استخری کوچک) بیاورید. این چفیه‌ها برای پوشاندن سر و گردن، خشک کردن دست و صورت و انداختن روی بالش‌های خواب و خیلی موارد دیگر کاربرد دارند. برای بسیاری از افراد، کار حوله را هم می‌کند و می‌توان از حوله استخری صرف نظر کرد تا بارتان سبکتر باشد. یک سربند هم با خودتان بردارید.
۱۵- مسئله کفش خیلی برای پیاده روی مهم است. اگر امکان تهیه کفش‌های خوب را ندارید، بهتر است از کفش‌های تازه خریده و نو در این مسیر استفاده نکنید. کفش‌های کتانی معمولی هم علی رغم آنکه راحت‌تر به نظر می‌رسند شاید بهترین گزینه نیستند. بهتر است از کفش‌های سبک پیاده روی استفاده کنید. در میان گزینه‌های درجه دو، دمپایی البته بهتر و راحت‌تر است، اما دمپایی هم از آن پلاستیکی‌های زمخت نباشد؛ بلکه لاستیک نرم و منعطفی داشته باشد.
۱۶- بسیاری از باتجربه‌ها هم هستند که توصیه می‌کنند اگر بتوانید بدون پاپوش حرکت کنید راحت‌تر هستید، به خصوص اگر از بخش کناره و غیرآسفالت جاده حرکت کنید که بسیار کمتر خسته می‌شوید و پاهایتان هم کمتر اذیت می‌شود. حتی اگر با کفش یا دمپایی هستید هم سعی کنید از مسیر خاکی کناره و نه آسفالت حرکت کنید تا خستگی کمتری به سراغتان بیاید.
۱۷- یک سری دارو‌های گیاهی و شیمیایی افزایش دهنده و تقویت کننده سیستم ایمنی بدن هستند که می‌توانید با مراجعه به داروخانه، آن را تهیه کنید و قبل از سفر، سیستم عمومی خودتان را تقویت کنید. اگر بتوانید روزی یک قرص جوشان مولتی ویتامین یا قرص معمولی مولتی ویتامین ترجیحاً اصلی اش را از همین الان تا یک هفته بعد از سفر میل کنید، کمک زیادی می‌کند که مریض نشوید.
۱۸- در عین حال همراه داشتن یک مقداری عسل هم به همه توصیه می‌شود. یک مقدار عسل خوب طبیعی را در یک بطری نوشابه ۳۰۰ سی سی بریزید. بطری‌های آب معدنی شکننده‌تر و وارفته‌تر است، اما بطری کوچک دلستر محکم‌تر است و نشت نخواهد کرد.
۱۹- چند چسب زخم و وازلین یا پماد مخصوص ترک خوردگی یا تاول هم همراهتان باشد بد نیست؛ هر چند اکیپ‌های امدادی عراقی اکثراً به این کار می‌پردازند.
۲۰- شاید در تذکرنامه‌های دیگر کسی به این موارد اشاره نکند، اما به هر حال، عرق سوز شدن در این مسیر طولانی راه رفتن، طبیعی است. مالیدن روغن زیتون به تنهایی یا مخلوطش با یک سری از گیاه‌هایی که شمالی‌ها استفاده می‌کنند بهترین درمان برای عرق سوز است. توصیه می‌شود قبل از راهپیمایی و در طول مسیر به صورت منظم با روغن زیتون، نواحی مورد نظر را چرب کنید. این توصیه به کسانی که کمی چاق ترند بیشتر تأکید می‌شود. در این زمینه پودر بچه (تالک) و کرم کالاندولا و ویتامین AD هم توصیه شده است.
۲۱- خیلی مهم است لباس هایی که تماس مستقیم با پوستتان دارد حتماً از جنس پنبه‌ای باشد تا بتواند عرق بدن را جذب کند. پیشنهاد مشخص هم اینکه اگر می توانید هر چند تا لباس بر می‌دارید از کهنه هایش بردارید که هر جا حمام کردید بتوانید با خیال راحت، قبلی را دور بیندازید. چرا که در این چند روز خیلی فرصت یا حوصله یا جایی برای شستن یا پهن کردن لباس نخواهید داشت. تعداد زیاد هم بر ندارید که بالاخره هر کدام وزنی دارد و خسته می‌شوید.
۲۲- دستمال مرطوب، گزینه بسیار بسیار مهمی است. همین طور پد الکلی. اولی خیلی سریع می‌تواند شما را رفرش و سر و صورتتان را تمیز کند و بوی عرق بدنتان را بگیرد؛ و پد الکلی هم برای مواردی که احتیاج به ضدعفونی سریع داریم مثل شیر آب، دستشویی، قاشق، چاقو و... خیلی اهمیت دارد و می‌تواند خیلی سریع کارتان را راه بیندازد.
۲۳- حمیان‌های مسافرتی حاجیان یا کیف‌های زیرلباسی مدارک که برخی شرکت‌های مشهور تولید می‌کنند، همراهان بسیار کارامد و مفیدی است. در طول سفر، بیش از همه چیز، مواظب گذرنامه هایتان باشید. پول را می‌شود از کسی قرض کنید، اما اگر گذرنامه تان را گم کنید به گرفتاری شدیدی دچار می‌شوید.
۲۴- به هر حال خوب و بد همه جا هست. محض احتیاط پول و دلار و تومن و دینار‌ها و اشیای قیمتی تان را توی جیب‌های دم دست قرار ندهید و همه آن‌ها را در یک جیب یا یک کیف نگذارید که اگر به هر دلیلی آن‌ها را از دست دادید، برای خودتان و همراهانتان مشکل ایجاد نکنید.
۲۵- معمولاً صبح اول وقت موقع حرکت، هوا سرد است و به تدریج، هم هوا گرم می‌شود و هم راهپیمایان عرق می‌کنند. بهتر است به جای کاپشن و پالتو‌های بزرگ و دست و پا گیر، از دو سه تا لباس متوسط و یک کاپشن معمولی استفاده کنید تا در موقع حرکت هر چه گرمتر شدید، یکی از این پیراهن‌ها یا بلوز‌های معمولی را کم کنید.
۲۶- از قرار دادن مدارک و پول در جیب عقب شلوار پرهیز شود و بهتر است در جیب داخل که دارای دکمه و زیپ است، قرار گیرد. در صورت امکان از کیف‌های کمری یا گردن آویز استفاده شود.
۲۷- کتاب‌های صوتی مرتبط و برخی شعر‌ها یا سخنرانی‌ها و مرثیه خوانی‌های برگزیده خوب را دانلود کنید و در گوشی همراهتان بریزید تا در طول مسیر، حال و هوایتان هر چه بیشتر عاشورایی باشد. هر چند در طول مسیر در و دیوار و هر صحنه، بهانه‌ای برای روضه و گریه و اشک است. پیشنهاد مشخص، «تزورونی» ملا باسم است که با زیرنویس فارسی آن در شبکه‌های اینترنتی موجود است.
۲۸- شارژرتان یادتان نرود. اگر دوربین هم می‌برید، شارژر دوربین بیشتر یادتان می‌رود! توجه داشته باشید با وجود اینکه مراکزی برای شارژ در طول مسیر تعبیه شده و تخته برق و پریز گذاشته اند، ولی مسئله شارژ مسئله طاقت فرسایی است، خصوصاً برای کسانی که اسمارت فون دارند و دوست دارند عکس بگیرند و تلفنی بزنند و وارد شبکه اجتماعی بشوند، توصیه می‌کنم یکی از این دیوایس‌های خازن شارژر با خودشان بردارند.
۲۹- با همه این تذکرات، بسیاری از دوستان بوده اند که تنها با یک کیف کمری و بدون هرگونه بار و وسایل و تجهیزات و... به این سفر آمده و برگشته اند و اگر نیازی به چیزی پیدا کرده اند، در شهر‌های زیارتی خریده اند و راحت‌ترین راهپیمایی را داشته اند!
۳۰- همراه داشتن چند کیسه زباله (سایز بزرگ) توصیه می‌شود. این کیسه‌ها در صورت بارندگی برای شما نقش بارانی بسیار خوب و راحتی را ایفا می‌کنند. علاوه بر آن می‌توانند بار و بندیل (مثلا پتوی) شما را هم از خیس شدن حفظ کنند. در مواقعی که ممکن است محل نشستن یا خوابیدن شما تمیز یا خشک نباشد به عنوان حایل بین زمین و زیرانداز شما عمل می‌کنند. از طرفی وزن و حجم چندانی هم ندارند و حتی در جیب شما هم جا می‌شوند.
۳۱- به میزبان دستور ندهید
اولین نکته مهم در این سفر این است که خودمان را برای کسانی که از ما پذیرایی می‌کنند، نگیریم. اخلاصی که مردم عراق در پذیرایی از زائران اربعین دارند، وصف نشدنی است. هرگز به خادمان حرم نگویید: «اینجا با پول ما ساخته شده» و به کسانی که با جان و دل برای پذیرایی را از شما وقت می‌گذارند، دستور ندهید. تشکر از میزبان را هم فراموش نکنید.
برای تشکر کردن می‌توانید از کلمه «مَشکور» استفاده کنید. درست است که در مسیر پیاده‌روی کفش‌هایتان را رایگان واکس می‌زنند و ماساژتان می‌دهند، اما اجازه دهید این خدمات برای کسانی باشد که واقعا به آن نیاز دارند. برای تفریح از این خدمات استفاده نکنید. به جای «شای ایرانی» از «شای عراقی» بنوشید و از پذیرایی موکب‌های عراقی استفاده کنید. در این چند روز سفر، ایرانی بودنتان را فراموش کنید و در «امت واحده اربعینی» حل شوید.
۳۲. نماز اول وقت و به جماعت را فراموش نکنید
نماز اول وقت را در مسیر سفر فراموش نکنید، هر جا که صدای اذان را شنیدید سریع نماز بخوانید. یادتان نرود که امام حسین علیه السلام در روز عاشورا و در میانه جنگ نماز را به جماعت، به جا آوردند. پس چه بهتر که بتوانید نماز را به جماعت و همراه با دیگر همسفرانتان بخوانید. از بیان حرف‌های لغو و بیهوده و شوخی‌های نا به جا بپرهیزید، به دلیل تفاوت زبان ما با مردم عراق خنده و شوخی در مسیر پیاده روی جلوه خوبی ندارد.
۳۳. به اعمال معنوی بپردازید
قبل از شروع سفر آداب سفر را بخوانید. حتما به مسجد کوفه بروید و اعمال آن را انجام دهید، در کل نیم ساعت تا چهل دقیقه وقت شما را می‌گیرد. مفاتیح کوچک و قرآن کوچک همراه خودتان داشته باشید. در طول مسیر زیاد استغفار کنید و گاهی با امام حسین علیه السلام درددل کنید تا با دلی آماده به کربلا وارد شوید. از گرفتن سلفی، عکس و فیلم زیاد پرهیز کنید، تا بتوانید بهره معنوی کافی از سفر ببرید. در حرم مطهر، زیاد به ضریح نچسبید. فرصت زیارت و حضور تحت قبه شریفه را به دیگران هم بدهید. در روز اربعین حرم بسیار شلوغ است، یادتان باشد که هل دادن دیگران حق الناس است. برای ظهور بسیار دعا کنید، که گشایش امور ما در همین نکته قرار دارد.
۳۴. شما هم از کودکان عراقی پذیرایی کنید
معمولا وقتی به مراسمی می‌رویم که احتمال حضور بچه‌ها در آن هست، با خودمان چند شکلات برمی‌داریم. کودکان عراقی هم از این قاعده مستثنا نیستند. برایشان از ایران شکلات‌های باکفیت و محصولات فرهنگی ببرید. همچنین می‌توانید برای موکب‌دار‌ها و بچه‌هایشان هدیه‌های کوچکی مثل تسبیح، روسری و گل سر ببرید.
۳۵. در کشور عراق هم در مصرف آب صرفه جویی کنید
این شعار را معمولا در ایران زیاد می‌شنویم، اما افراد زیادی هستند که به آن عمل نمی‌کنند. در کشور عراق وضعیت تامین آب، نسبت به ایران در شرایط بدی قرار دارد. پس لطفا در مصرف آب صرفه‌جویی کنید. مثلا لازم نیست هر روز دوش بگیرید یا برای لباس شستن و وضو گرفتن، آب زیادی مصرف کنید. همچنین از ریختن زباله پرهیز کنید و اگر زباله‌ای دیدید، آن را بردارید تا در مسیر پیاده‌روی برای دیگران مشکلی ایجاد نشود. می‌توانید با خودتان چند کیسه زباله اضافه ببرید و بین زوار توزیع کنید.
۳۶- داشتن گذرنامه با روادید کشور عراق لازم و حتمی است.
۳۷- هر جا زائر احساس کرد قادر به ادامه پیاده روی نیست توصیه می‌شود از خودرو‌های موجود برای ادامه مسیر یا رسیدن به کربلا بهره ببرد.
۳۸- کهنسالان، کودکان، بیماران قلبی، عصبی و زنان باردار حتی الامکان از سفر اربعین خودداری کنند.
۳۹- اعتیاد در عراق، جرم است نه بیماری، به همین دلیل در صورت حمل مواد مخدر توسط هر فرد ابتدا با وی برخورد فیزیکی و سپس رسیدگی قضایی می‌شود.
۴۰- وسایل همراه شامل کوله پشتی، کیسه خواب، وسایل شخصی ضروری، مقادیری پول برای ضرورت و در صورت تمایل دفترچه یادداشتی برای ثبت خاطرات همراه باشد.
۴۱- بهتر است کارت بانکی خود را برای احتیاط همراه خود داشته باشید تا در صورت وجود عابربانک های ایرانی بتوانید پول برداشت کنید.
۴۲- نیازی به همراه داشتن کارت پایان خدمت، کارت ملی و دفترچه بیمه نیست، فقط تصاویر آنرا در موبایل داشته باشید.
۴۳- مهمترین مدرک شناسایی برای زائر در عراق، گذرنامه با روادید معتبر است.
۴۴- از سفر انفرادی (به خصوص از سوی خواهران) اجتناب شود.
۴۵- باید قبل از سفر، مشخصات فرد در گذرنامه و تلفن همراه و کوله پشتی شامل نام و نام خانوادگی، شهر و شماره تلفن قید شود.
۴۶- مشخصات فردی، شهر اعزام کننده، تلفن همراه یکی از همراهان در عراق، تلفنی از شهر اعزام کننده و بیماری احتمالی در کارتی درج و بصورت گردن آویز و یا در جیب افراد بیمار و سالمند قرار داده شود.
۴۷- در پشت تلفن‌های همراه خود شماره دیگری جز شماره خط یاد شده قید کنید و در آخرین صفحه گذرنامه هم یک شماره تلفن قید شود.
۴۸- زائران خصوصا خواهران از همراه داشتن طلا و جواهر و اشیاء گرانبها جدا خودداری کنند.
۴۹- زائر از همان بدو سفر باید برنامه ریزی کند تا در سریعترین زمان ممکن زیارت‌ها را به جا آورده و از نجف و کربلا و دیگر اماکن زیارتی مانند کاظمین و سامراء خارج شود.
۵۰- باید در فرودگاه‌های داخلی و فرودگاه‌های داخل عراق (بغداد، نجف یا بصره) در خصوص اجرای تدابیر قانونی و درج مهر خروج و ورود به گذرنامه صبر و حوصله وجود داشته باشد.
۵۱- زائر باید برای ساعاتی در پشت مرز و حین عبور از مرز معطلی داشته باشد که نیازمند سعه صدر و تحمل سختی در این مرحله است.
۵۲- ورود زائرین بدون مهر ورود به خاک عراق غیر قانونی است و حداقل ۳ سال محکومیت به زندان را در پی خواهد داشت.
۵۳- احترام به حاکمیت و قانون کشور عراق مورد تاکید مقام معظم رهبری، مراجع دین و تمامی مسوولان دولتی است.
۵۴- زائران بعد از عبور از مرز باید تکلیف خود را مشخص کنند که مایل به ادامه طریق با خودرو هستند یا پای پیاده تا سریعا بتوانند از نقطه مرزی دور شده و در بطن پیاده روی اربعین قرار گیرند.
۵۵- حتی الامکان زائران در استفاده از خودرو‌های جمعی تلاش کنند که سوار اتوبوس یا کامیون‌های باربند دار شده و از سوار شدن بر کامیون‌های روباز به دلیل خطر احتمال سقوط خودداری کنند.
۵۶- مرحله سوار شدن به خودرو‌های جمعی یکی از مراحل مهم انعکاس دهنده اخلاق و رفتار حسینی است.
۵۷- از عکاسی یا فیلمبرداری از اماکن یا مراکز امنیتی و سیطره‌ها (ایست‌های بازرسی) و یا انجام رفتار‌های شک برانگیز خودداری شود و در بازرسی‌ها و تفتیش‌ها و یا پرس و جو‌های احتمالی نیز باید کاملا صبور بود.
۵۸- از استفاده از راه‌های میانبر و نامتعارف و اعتماد به افراد یا رانندگان ناشناس برای رسیدن به کربلا خودداری کنید.
۵۹- از گرفتن امانت و هدیه از افراد ناشناس خودداری شود.
۶۰- تکدی گری، خرید و فروش ارز و ... ممنوع است.
۶۱- عرف حجاب در عراق چادر و آنهم مشکی است لذا چادر رنگی و مانتو و روسری مورد قبول جامعه عراقی نیست.
۶۲- شرکت در مراسم عزاداری در موکب‌ها از مواردی است که به زائران ایرانی توصیه می‌شود.
۶۳- عدم توجه به شایعات و جلوگیری از انتشار آن در مواکب یکی از مسوولیت‌های مهم زائران در ایام اربعین حسینی است.
۶۴- به خاطر سپردن آدرس موکب محل اقامت یا استراحت، آدرس دقیق آن‌ها و اخذ کارت موکب و از همه مهمتر شماره عمود (تیر چراغ برق) که موکب در نزدیکی آن است، یکی از راه‌های پیشگیری از مفقود شدن و جا گذاشتن وسایل در یک موکب است.
۶۵- عرف پذیرایی در منزل سه روز است نه بیشتر و از باقیماندن در منازل بیش از حد متعارف خودداری کنند.
۶۶- زایران در صورت وصول زودتر به کربلا، پس از زیارت، کربلا را ترک کنند تا به مشکلات بعد از مراسم برخورد نکنند.
۶۷- از سفر به اماکن غیرمطمئن خودداری باید کرد و باید از همان راه شناخته شده‌ای که زائر آمده به همان ترتیب به میهن برگردد.
۶۸- احتیاط کنید
- تنهایی سفر نکرده و حتماً با یکی از محارم خود یا همراه با گروهی در یک کاروان معتبر ثبت نام و در پیاده‌روی اربعین شرکت کنید.
- به هر شخصی اطمینان نکرده و وسایل همراه خود را به هر کسی ندهید.
- در روشنایی روز پیاده‌روی کنید و پیش از غروب محلی برای اسکان و استراحت‌تان پیدا کنید.
۶۹- یک دمپایی در یک نایلون جداگانه ببرید تا زمان استفاده از سرویس بهداشتی، وضو گرفتن یا حتی برای رفع خستگی پا در حین راهپیمایی از آن استفاده کنید.
۷۰- از همراه داشتن وسایل زینتی و جواهرات خودداری کنید.
۷۱- نکات بهداشتی را رعایت کنید
- با وجود سرویس‌های بهداشتی فراوان در طول مسیر، خیلی وقت‌ها آب برای شستن دست‌ها سرد و مایع دستشویی کم است؛ بنابراین بهتر است تعدادی دستکش یکبار مصرف و صابون خمیری همراه داشته باشید.
- لباس‌های خود را از جنس نخی و سبک تهیه کنید.
۷۲- رفتن به این سفر به خانم‌های باردار، توصیه نمی‌شود.
۷۳- اگر کمردرد، پادرد و یا مشکلی دارید، توجه کنید که در هر ۵ ساعت پیاده‌روی، ۸ مرتبه و هر بار ۱۵ دقیقه استراحت داشته باشید
۷۴- به دلیل تابش شدید خورشید و سوز سرمایی که ممکن است وجود داشته باشد، کرم ضدآفتاب و نرم کننده همراه داشته باشید. هم چنین بهتر است از پوشیه استفاده کنید.
۷۵- بیشتر سرویس‌های بهداشتی مسیر، آفتابه دارند؛ در صورتی که با این شیوه راحت نیستید، مقداری شلنگ به همراه سرشیری برای وصل کردن آن همراه خود داشته باشید.
۷۶- به خودتان فشار وارد نکنید
- مدت طولانی پیاده روی نکرده و هر زمانی که لازم بود استراحت کنید.
- اگر کمردرد، پادرد و یا مشکلی دارید، توجه کنید که در هر ۵ ساعت پیاده‌روی، ۸ مرتبه و هر بار ۱۵ دقیقه استراحت داشته باشید.
۷۷- پوشش مناسب انتخاب کنید
- بهتر است، پارچه‌ی نرم مشکی مستطیل که جلوی صورت را بگیرد تهیه کرده و کش دوخته و چیزی شبیه پوشیه درست کنید تا هم در طول مسیر از سرمای سحر و گرمای آفتاب ظهر و هم از گرد و غبار در امان باشید. - چادری سر کنید که بتوانید به همراه آن از کوله پشتی استفاده کنید. چادر‌های لبنانی، ملی و دانشجویی برای این سفر مناسب است.
- از روسری‌هایی استفاده کنید که بلند بوده و لیز نباشد. روسری‌های نخی و لطیف خیلی مناسب است. گیره روسری هم چند عدد بردارید که اگر گم شد سردرگم نمانید.
- لباس‌های گرمی به همراه ببرید که سبک، دکمه‌دار یا زیپ‌دار باشد که در پوشیدن و درآوردن آن راحت باشید.
۷۸- اگر با کودکتان قصد سفر دارید
- ده روز پیش از آغاز سفر واکسن مننژیت بزنید.
- بازی و خوراکی‌های مورد علاقه کودکتان را همراه داشته باشید. حواستان باشد که او زودتر از شما خسته و گرسنه می‌شود. در چنین حالتی صبور باشید و سفر و پیاده‌روی را طبق شرایط او تنظیم کنید.
- اگر با گروه یا کاروانی در حال پیاده‌روی هستید سعی کنید با گروهی باشید که مثل شما کودک داشته باشند و اگر چنین نبود، آدرس محل اسکان در کربلا را بگیرید و از آن‌ها جدا شوید تا هم خودتان اذیت نشوید و هم کاروان معطل شما نماند.
- کمی لیموترش، نمک و عسل به همراه داشته باشید. چکاندن چند قطره آب لیمو بر روی غذا‌های گوشتی تا حد زیادی از مسمومیت احتمالی جلوگیری می‌کند.
- اگر به خاطر حضور کودکتان مجبور هستید بار زیادی به همراه داشته باشید، بهترین راه این است که کالسکه کودک را همراهتان ببرید. با این کار هم مجبور نیستید مداوم کودک را بغل کرده و اذیت شوید، و هم مقداری از بار را بر روی کالسکه قرار می‌دهید.
- حتماً نام و نام خانوادگی کودک و والدین، نام کاروان و شماره تماسی از خود را در برگه‌ای نوشته و به گردن کودک آویزان کنید.
۷۹- با توجه به اینکه بیشتر زائران اربعین را گروه‌های ایرانی تشکیل می‌دهند، اما معمولا بیشتر ماموران و خادمان اربعین عراقی هستند و برقراری ارتباط برای زائران ایرانی را با مشکل رو به رو کرده استف به همین دلیل کمی عربی یاد بگیرید یا از اپلیکیشن های مترجم استفاده کنید .
۸۰- در پایان این سفر معنوی که پر است از خاطرات معنوی و به یاد ماندنی می‌توانید خاطرات خود را برای ما بفرستید تا با نام خودتان ثبت کنیم تا دیگران را هم در این حس خوب معنوی شریک کرده باشید.