به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ این روزها ماجرای به تصویر کشیدن خشونت در فیلم‌ها و سریال‌ها به خصوص سریال‌های شبکه نمایش خانگی به اندازه شده که رده سنی برای آنها در نظر گرفته می شود و گاها این خشونت و نمایش تصاویری که حال مخاطب را منقلب می‌کند به اندازه‌ای می‌شود که تماشاگر؛ فیلم و سریال را از نیمه رها کرده و می‌گوید «چرا باید ببینم؟!» همین امر میزان مخاطبین را کاهش می دهد و موجب دیده نشدن زحمتی می شود که عوامل تولید یک اثر چندین ماه متقبل شده اند.
در همین راستا با سعید الهی؛ منتقد و تهیه کننده سینما به گفتگو پرداختیم و این موضوع را از ابعاد کارشناسی مورد بررسی قرار دادیم. الهی در این باره عنوان کرد: مردم ایران ذاتاً به جهت روحیه لطیف و شاعرانه شرقی خود اقبالی نسبت به تصاویر خشن در تولیدات نمایشی و تصویری ندارند و فیلمسازان در صورت بازنمایی این صحنه‌ها به آرامی مخاطب خود را از دست خواهند داد.
وی ادامه داد: طبیعی است که در مسیر قصه و روایت فیلم، گه‌گاه به طراحی و به تصویر کشیدن خشونت نیاز است اما باید به مراتب و سطح آن دقت ویژه داشت تا تعدد آن موجب مخدوش شدن امنیت خانواده ها نشود.
گنجاندن خشونت‌های ساختگی با نظام ارزشی و هنجاری ایران سازگاری ندارند
این کارشناس فرهنگی به خشونت های زیباشناسانه در برخی آثار برجسته سینمای جهان اشاره کرد و یادآور شد: اگر بازنمایی خشونت به انتقال مفهوم و پیام فیلم به بیننده کمک کند قطعا مخالفتی وجود نخواهد داشت اما گنجاندن خشونت های ساختگی به هر قیمتی در فیلمنامه، حداقل با نظام ارزشی و هنجاری کشوری مانند ایران سازگاری ندارد.
الهی با ذکر این نکته که اغلب فیلم های سینمای غرب به دلیل عدم کنترل و نظارت کافی بر تولیدات خود در منجلاب فساد و خشونت گرفتار شده‌اند، تصریح کرد: رسانه ها و در راس آنها سینما به راحتی فرهنگ ساز هستند و خشونت های اخیر کودکان و نوجوانان آمریکایی در مدارس، خود تنها بخشی از تاثیرات فیلم ها بر روح و روان آنها است.
فضای امن خانواده‌ها مستلزم بهره‌گیری از آثار نمایشی سالم است
وی گفت: فضای امن خانواده ها مستلزم بهره گیری از آثار نمایشی سالم و مطابق با هنجارهای جامعه است. لذا مجامع نظارتی در این زمینه باید به وظیفه و ماموریت خود به درستی عمل کنند تا از اثربخشی منفی برخی تولیدات جلوگیری شود.
این تهیه کننده عنوان کرد: ذائقه شناسی اولین شرط جذب مخاطب در هر فعالیتی است و سینما نیز از این امر مستثنی نیست.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در حالیکه با یک بررسی میدانی و تجربی محدود می توان به راحتی دریافت که خانواده های ایرانی رغبتی برای دیدن فیلم های خشونت آمیز با تصاویر قتل و خونریزی و شکنجه و غیره ندارند، سرمایه گذاری برخی افراد و یا شرکت ها برای تولیداتی با این مضامین ابهام برانگیز است.
انتهای پیام/