اودایپور:
وقتی که حرف سفر به مناطق رویایی می‌شود، اولین جایی که به ذهنتان می رسد کجاست؟
احتمال اینکه بگویید هندوستان خیلی بعید است اما بخش راجاستان اودایپور میتواند هرگونه تصور قبلی درباره ی این کشور را از بین ببرد.
اودایپور همچون گنجینه ای از کاخ‌های پرزرق و برق ، قلعه‌های باعظمت و خیابان‌هایی پر از جواهرفروشی ها و صنعتگران است که همچون سرابی در گوشه ی صحرای «تار» ظاهر شده است.
ویژگی های کافی ایی نیز وجود دارند. مردانی با سیبیلهای بسیار بلند که تابیده می شوند، زنانی با ساری های درخشان که چشمها را خیره می کند و نوازندگان آوازخوانی که آنچنان با احساس سرودهای محلی را می خوانند که قلبها را تسخیر می کنند.
بعد از گشت و گذار در منطقه غنی راجپوت در کنار دریاچه ی «پیکولا»، براحتی می توان فهمید که چرا اودایپور بعنوان یکی از رویایی‌ترین مکانهای آسیا شناخته شده است.
جزیره ی وای که:
ممکن است که آکلند در راستای افق قرار داشته باشد اما لم دادن در وای که با پیاده روی در بیشه های مجزای آن، با ساحل های حفاظت شده اش و خلیج زمردی با گشت های قایقی اش این حس را می دهد که مایل ها دورتر از بزرگترین شهر نیوزلند قرار دارید.جایی که شادی و آرامش را در کنار هم تجربه می‌کنید.
جزیره ی کوئیریمباس:
علاوه بر سیچلس و مائوریتیوس، جزیره جدیدی در انتهای اقیانوس هند به اینها اضافه شده است. جزایر کوئیریمباس در ساحل شمال شرقی موزامبیک چیزی بیش از مجموعه ای از شنهای ریز استخوانی رنگ در کنار دریای فیروزه ای رنگ نیست، اما اکنون که چاله های زیادی در آن کنده شده تبدیل به یکی از پرطرفدارترین مکانهای افریقا برای غواصی، دیدن پرندگان و یا حتی لم دادن است.مجمع الجزایر ۳۲تایی بعنوان بخشی از پارک ملی کوئیریمباس حفاظت می شوند، خلیجشان وسعت داده می شود و چشم اندازشان حفظ شده است. اگر زوجی بدنبال فرار از ازدحام باشند، این مکان همانجاست.
موستار:
دو دهه ی پیش موستار رویایی نبود، وقتی که تبدیل به میدانی برای بمب‌های جنگ بوسنی شده بود. اگرچه بعد از بیش از یک دهه با کمک ۱۵ میلیون دلاری یونسکو و کمک مالی بانک جهانی بخوبی بازسازی شد. بازسازی منطقه پل قدیمی موستار (ستاری موست) نمونه ای از فرهنگ متنوع شهر و ایده هایی با ویژگی های معماری مربوط به قبل از عثمانی ها، شرق عثمانی، مدیترانه ای و اروپای غربی است. این پل به خودی خود، نمادی از صلح و هماهنگی قومی در بالکان است- لازم بذکر است که قلب و روح این شهر قدیمی محسورکننده برای خیابان‌های سنگفرش شده، مغازه های رنگارنگ و ،رستورانهای چند ملیتی اش که در امتداد ساحل رودخانه فیروزه ای رنگ نرتوا قرار گرفته اندمعروف است.
جزیره پیتر:
چه کسی دوست ندارد که جزیره شخصی با آبهای زلال و هلال های شن نخل مانند داشته باشد؟
این چیزی ست که جزیره پیتر دارد، تفریگاه و آبگرم خصوصی در جزایر حیرت انگیز همچون بهشت بریتیش ویرجین. با یک بندرگاه تفریحی، دو ناحیه ی تفریحی، سه مدل اتاق، چهار مدل سالن غذاخوری، پنج ساحل و موقعیتهای بیشمار برای قایقرانی، غواصی و زیر آب رفتن شما براحتی می توانید اندکی از هرکاری و یا هیچ کاری در این مخفیگاه استوایی ۱۸۰۰ هکتاری انجام دهید. پیدا کردن بهشتی با شکوهتر از این مکان انحصاری، آرام و با امکانات کار سختی ست.