گروه جوان و جامعه برنا: سردرد شدیدی به سراغم آمده، حالت تهوع دارم، سرم گیج می رود و دیگر چیزی یادم نیست. وقتی به خودم می‌آیم، همکارانم می گویند که از حال رفته‌ام.
ماه رمضان سال پیش بود که شبکیه هر دو چشمم پاره شد. به بیمارستان فارابی مراجعه کردم و برایم دستگاه واکل کار گذاشتند. گاهی این سردرد و تهوع که از عوارض جراحی و دستگاه درون چشمم است به سراغم می آید به پزشک جراحم مراجعه می کنم که همیشه یا دارو تجویز می کند و برخی مواقع لیزر. حالا که حمله دست داده تنها بیمارستانی که به محل کارم نزدیک است و می توانم سریع مراجعه کنم بیمارستان چشم پزشکی نور در خیابان اسفندیار است. همکارانم سریع آژانس می گیرند و من را به بیمارستان می رسانند. مسوول بخش پذیرش چند سوال از مشکل و جراحی می پرسد. در نهایت تنها پاسخی که می دهد این است که نمی‌تواند پذیرشم کند! علت را که می‌پرسم می‌گوید:« چون جای دیگری جراحی کرده ای نمی توانم!» حتی اورژانس بیمارستان هم راهم نمی دهد و می گوید:«اگر آنجا هم بفرستمت به پزشک متخصص شبکیه ارجاع می دهند و در نهایت پزشک هم پذیرشت نمی کند. به فارابی مراجعه کن، چون هیچ بیمارستانی بیمار بیمارستان دیگری را نمی پذیرد!» می گویم پزشکم 6 ماه است که از ایران رفته و تا به بیمارستان فارابی هم برسم ممکن است به چشمم آسیب برسد اما باز همان پاسخ را می شنوم. همکارم می گوید:«وزیر بهداشت گفته بیمارستان‌ها موظفند در هر صورت بیمار را پذیرش کنند. این سخنرانی‌ها تنها برای پخش در اخبار رادیو و تلویزیون است؟!» مسوول پذیرش می گوید:«چنین چیزی به ما ابلاغ نشده است و از آن بی خبرم!»
دست از پادرازتر و بدون اینکه پزشکی را ببینم، بیمارستان را ترک می کنم. در راه بازگشت رادیو تاکسی باز هم از اتفاقات تازه و مثبت در زمینه بهداشت می گوید. چشمانم را می بندم تا به مقصد برسم. همانگونه که مسوولان وزارت بهداشت چشمشان را بر روی مشکلات متعدد بیماران با بیمارستان‌ها بسته‌اند!
وقتی به تحریریه می‌رسم با مهدی زارع نژاد، مدیر کل روابط عمومی وزارتخانه تماس می گیرم. باور نمی کند که چنین اتفاقی افتاده باشد. هرچه بیشتر توضیح می دهم، بیشتر انکار می کند. می گوید که چرا به بیمارستان فارابی مراجعه نکردید؟ از کجا می دانید که بیهوش شدنتان مربوط به مشکل چشمتان باشد؟ بیمارستان را اشتباه انتخاب کرده‌اید. از سابقه بیماری‌ام که می‌گویم، می‌گوید ابتدا باید با شماره تلفن 115 مرکز اورژانس تماس می گرفتید تا آنها راهنمایی‌تان کنند. شما که این مساله را نمی دانید دیگر مشکل از خودتان است! می گویم:« 80 میلیون ایرانی این موضوع را می دانند؟» پاسخ می دهد که از این مسئله اطمینان دارد، همه یک روز یا خودشان مریض شده‌اند یا یکی از اعضای خانواده‌شان، پس همه این را می دانند! تنها پاسخ منطقی که به من می دهد این است که حاضر است با من هر بیمارستانی را که انتخاب کنم به صورت ناشناس بیاید تا ثابت کند که من اشتباه می کنم!!
پیگیری ما برای رسیدن به نتیجه ادامه دارد.