علیرضا میرآقا با بیان این مطلب به خبرنگار موسیقی برنا گفت:هرکسی وقتی فکر می کند کوچکترین صدایی دارد، می تواند بخواند، این کار را می کند. من به شخصه علاقه مند به نوازندگی هستم اما از آنجایی که از قدیم با ته صدایی که داشتم، می خواندم، به این کار اقدام کردم.
وی افزود: درست است که نوازنده ام ولی یکی از قابلیت هایم خوانندگی است. در روزومه ام نیز چند تیتراژ دارم که خوانندگی اشان را به عهده داشته ام که از این میان می توان به فیلم های سیندرلا به کارگردانی بیژن بیرنگ،اسپاکتی درهشت دقیقه از رامبد جوان، اوی مثبت شاه حاتمی به آهنگسازی فردین خلعتبری، سریال عروس ،عشق تعطیل نیست با بیژن بیرنگ و موسیقی علی بیرنگ و... اشاره کرد.
میرآقا با اشاره به همخوانی خود همراه با ارکستر خواننده های مختلف گفت: من از قدیم با خواننده های همچون خشایار اعتمادی، نادرمسچی،شهریارمسرور و ... درجایگاه بک وکال همکاری داشته ام. اگرتاکنون نیز نخوانده ام صرفا به این دلیل بوده که خودم نخواسته ام. چون بر این باورهستم وقتی همه قابلیت ها را با هم بروز می دهی، موقع پرداخت تو را باتوانایی هایت پرداخت می کنند و می سنجند.
این نوازنده با عنوان کردن این موضوع که مقوله مالی درخوانندگی از اهمیت بسیاری برخوردار است، گفت: 90 درصد نوازنده ها از دستمزد خود راضی نیستند. وقتی رهبر یک ارکستر 2-3 میلیون درستمزد میگیرد و خواننده او40-50 به بالا و گاه 70-80 میلیون تومان، همه ترجیح می دهند خواننده شوند، تا اینکه نوازنده بمانند.
میرآقا گفت: خواندن برای من به 14-15 سال قبل برمی گردد. من همه قطعات را ضبط کردم و برای دریافت مجوز به ارشاد بردم اما موفق به اخذ آن نشدم وکاملا بی خیال شدم. الان فکر می کنم خیلی سکوت کردم و به همین دلیل قطعه ای را آماده کرده ام که بعداز ایام محرم منتشر می کنم. اگر آن را هوشمندانه بشنوید، متوجه می شوید که به لحاظ فرم و محتوا و شعر و ...جایگاه خوبی دارد.
این مدرس موسیقی اظهار داشت: مردم ایران غیرقابل پیش بینی اند امابرای اینکه درلحظه به آنها خوش بگذرد، هزینه می کنند. حتی موسیقی ای که شعر و محتوای خوب نداشته باشد وقتی درلحظه مورد توجهشان قراربگیرد برای آن هزینه می کنند. امیدوارم من جزو اینها نباشم.
وی درپایان گفت:شاید اگر یک روز به محبوبیت و پول برسم و در جایگاه مالی خوبی باشم شاید من هم مثل خیلی ها از موضوعاتی مثل بینی عمل کرده و ... بخوانم که مردم خوششان بیاید! کسی چه می داند؟