به گزارش خبرگزاری برنا، پایه های این پل در دوره ساسانی ساخته شده و در دوره اسلامی بازسازی شده است.
نوع پلان این پل به صورت شش دهانه با عرض متفاوت است. دو دهانه میانی آن ویران شده و پل روی صخره طبیعی ساخته شده است. (مخلصی، محمدعلی، 1379، ص 318)
حوضچه آرامش آن نیز به طور طبیعی در قسمت صخره انتخاب شده و دست ساز نیست.
آب بر های این پل با شکلی مثلثی و نیم دایره می باشد. مصالح به کار برده شده در آن شامل سنگ های حجاری شده ی تراش دار در پایه ها و در بدنه ی آن سنگ لاشه و ساروج و در تاق ها آجر به کار رفته و تزیینات هم ندارد. ( همان، همان ص)
شماره ثبت تاریخی این اثر در آثار ملی ایران 947 می باشد.