فرناز رهنما بازیگر سریال "یادداشت های یک زن خانه دار" در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری برنا، در رابطه با علت حضور در این سریال، اظهار داشت: از زمان بازی در سریال "مامور بدرقه" با اسماعیل عفیفه آشنا بودم، همچنین 2 الی 3 سری هم با پیشنهاد بازی از مسعود کرامتی مواجه شده بودوم که امکان همکاری با این فیلمسازی و بازیگر مهیا نشده بود.
وی در ادامه اضافه کرد: ولی زمانی که با پیشنهاد بازی توسط آقایان کرامتی و عفیفه روبه رو شده ام، موانع خاصی برای بازی در "یادداشت های یک زن خانه دار" وجود نداشت و به راحتی با ایفا نقش در این سریال موافقت کردم.
این بازیگر با اشاره به کسرینگ خوب بازیگران این فیلم داستانی، گفت: یکی دیگر از دلایلی که من را راغب به بازی در این اثر تلویزیونی کرد، وجود بازیگران خوبی مانند امیررضا دلاوری، فلامک جنیدی، شقایق دهقان، کاظم سیاحی و.. بوده است که تعامل با این دوستان موجب شد که بتوانیم با آرامش بازی در آن را به پایان برسانیم.
رهنما در رابطه ببا نقش خود در این فیلم تلویزیونی، خاطرنشان کرد: از قسمت 20 همراه با فلامک جنیدی و کاظم سیاحی وارد داستان این سریال خواهیم شد و نقش زوجی که به تصور دیگران بدجنس هستند را ایفا می کنیم که بعد از گذر داستان متوجه رقتار صادقانه این زوج در رفتار با دگیران خواهیم شد.
وی در مورد داستان" یادداشت های یک زن خانه دار" یادآور شد: زمان ساخت این سریال قرار بود از سال 1391 و92 آغاز شود که با اتفاق های مختلفی در این زمینه مواجه بوده ایم ولی بحث وبلاگ نویسی در این فیلم بیشتر مطرح بود ولی با وقفه یک ساله ای ساخت این فیلم دست و پنچه نرم می کرد و همین موضوع ضرر های را به سریال وارد کرد.
بازیگر "ساختمان پزشکان"، اعلام کرد: به معنای حقیقی کلمه از بازی در سریال "یادداشت های یک زن خانه دار" لذت بردم چرا که همکاری خوبی بین بازیگران و کارگردان این فیلم حکمفرما بود، همین مسئله سبب شد که بدون مشکل خاصی از بازی در آن رضایت کامل را کسب کنم.
رهنما در رابطه با کم کاری ها خود، اعلام کرد: پیشنهاد های خوبی در سینما نداشته ام و همین امر هم باعث شده که از فضا سینما فاصله بگیرم، چرا که به عنوان مثال با نقش های در ژانر کمدی در سینما روبرو می شوم که نه تنها آن ها را قبول ندارم بلکه از تماشا انها هم فرار هستم، به هر جهت فضا بیشتری برای بازی در تئاتر دارم و نقش های خیلی متفاوت تری را در آنجا بر روی صحنه اجرا می کنم، ترجیح می دهم در آثاری که جنبه های مثبت ندارد، بازی نکنم، حال اگر خانه نشینی یک الی چند ساله را برای من ارمغان بیاورد.