به گزارش خبرگزاری برنا، طوسی نوشته است: دلت می‌گیرد وقتی می‌بینی یک آدم قدیمی اهل فرهنگ و رسانه و مدرس سینما و لابراتوار که زمانی مجری یک برنامه خوب سینمایی در تلویزیون بود به دعوت یک فیلمساز کهنه‌کار که می‌خواهد در مراسم اختتامیه جشن فیلم کوتاه کارگاه آزادش از این انسان فرهیخته تجلیل و قدردانی کند، به بهانه رفتن به سفر خارج پاسخ منفی می‌دهد و بعد او را همین دو سه روز قبل در مراسم بزرگداشت محمود کلاری در جشن «تصویر سال» در خانه هنرمندان جزو سخنرانان می‌بینی!
وی ادامه داده است: یا دلت به درد می‌آید وقتی از کارگردان صاحب‌نام و عاشق گلشیری و بازی با مرگ برای میزگردی در یک مجله سر و شکل‌دار و آبرومند سینمایی و ادبی دعوت می‌کنی و درگیری و سفر خارج را مطرح می‌کند و بعدا همین عزیز را در گوشه و کنار شهر و همان مراسم بزرگداشت محمود کلاری می‌بینی. آیا با صراحت لهجه نه گفتن و به بهانه و دروغ و خارج رفتن متوسل نشدن برای این بزرگواران خیلی سخت است؟
چرا اکبر عالمی قید برگزاری بزرگداشتش را زده؟
تنها مجری سابق تلویزیون که در بزرگداشت کلاری در “تصویر سال” سخن گفته کسی نبود جز اکبر عالمی و اینکه چرا اکبر عالمی مطابق آنچه طوسی گفته قید برگزاری بزرگداشتش توسط کارگاه آزاد فیلم را زده مشخص نیست.
چرا فرمان آرا پیشنهاد حضور در یک میزگرد مطبوعاتی را رد کرده ؟
از آن سو فیلمساز عاشق گلشیری و بازی با مرگ که در مراسم بزرگداشت کلاری حاضر بوده هم احتمالا بهمن فرمان آرا است که به جز ساخت سه گانه ای درباره مرگ، سابقه اقتباس یکی از آثار هوشنگ گلشیری یعنی “شازده احتجاب” را دارد.
اینکه فرمان آرا پیشنهاد طوسی برای شرکت در یک میزگرد مطبوعاتی را رد کرده هم با توجه به بی حاصلی این میزگردها در همه این سالها و حضور متداول و عام منتقد مدعو در محافل و مجالس رسمی و غیر رسمی دور از انتظار نبوده است.