به گزارش خبرگزاری برنا، به نقل از گاردین، دوریس رابرتس که در سریال «همه عاشق ریموند هستند» نقش مادری ترش‌زبان و فضول را بازی می‌کرد، در ۹۰ سالگی چشم از جهان فروبست.
جانت دیلی، سخنگوی خانواده او روز دوشنبه اعلام کرد که رابرتس در شب و در خواب از دنیا رفته است. مایکل کاناتا، پسر رابرتس این خبر را به او منتقل کرد. در دو هفته اخیر، این بازیگر در مراسم بحث و گفتگویی که توسط انجمن بازیگری SAG-AFTRA درباره هالیوود برگزار شده بود، شرکت داشت.
رابرتس برای ایفای نقش ماری بارون در سریال «همه عاشق ریموند هستند» شبکه سی‌بی‌اس برنده چهار جایزه امی و در کل به خاطر ایفای نقش مکمل در این سریال، هفت بار نامزد دریافت این جایزه بود.
فیل روزنتال، تهیه‌کننده این سریال در توییتر خود نوشت: «ما عاشق مادرمان بودیم، دوریس رابرتس بزرگ. بازیگر و دوستی فوق‌العاده، بامزه و فراموش‌نشدنی.»
در این سریال کمدی که بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۵ روی آنتن رفت، ری رومانو، برد گَرِت و پاتریشیا هیتون هم نقش‌آفرینی می‌کردند. پیتر بویل که نقش همسر رابرتس را در این سریال ایفا می‌کرد، در سال ۲۰۰۶ از دنیا رفت. هیتون در توییتر خود نوشت: «این زن بامزه، سفت‌و‌سخت و عاشق زندگی بود و کامل زندگی می‌کرد. او یک حرفه‌ای بی‌پایان بود.»
رابرتس همچنین به خاطر نقشش در سریال کارآگاهی دهه هشتادی «رمینگتون استیل» شناخته می‌شد که مسیر حرفه‌ای بازیگری پیرس برازنان را کلید زد. او روی صحنه تئاتر و مجموعه‌ای از فیلم‌های سینمایی از جمله «گل رز»، «ربودن قطار پلهام ۱۲۳» و «برنامه حمایت از شاهد مادئا» هم ظاهر شد. لیست بلندبالای سریال‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی او شامل پروژه‌هایی در سال ۲۰۱۵ از جمله فیلم تلویزیونی «کریسمس مبارک» هم می‌شود که امسال پخش خواهد شد.
او روز چهارم نوامبر سال ۱۹۲۵ در سن‌لوییس به دنیا آمد و در نیویورک بزرگ شد. این بازیگر مسیر حرفه‌ای کاری‌اش در تئاتر را در دهه ۱۹۵۰ در برادوی آغاز و پروژه‌هایی را به نام خود ثبت کرد که از جمله آن‌ها می‌توان به «آخرین عشاق تاب‌آمده» نیل سایمون و «عادت‌های بد» ترنس مک‌نالی اشاره کرد. در نخستین نقش‌آفرینی‌های تلویزیونی‌اش، او در اپیزودهایی از سریال‌های «استودیو وان»، «شهر عریان» و «مدافعان» ظاهر شد.
رابرتس نخستین جایزه امی خود را در سال ۱۹۸۳ برای ایفای نقشی مکمل در سریال پزشکی «St. Elsewhere» دریافت کرد. او در کل برای نقش‌آفرینی‌های تلویزیونی‌اش نامزد دریافت ۱۱ جایزه امی شد. او که به آشپزی هم علاقه‌مند بود، در سال ۲۰۰۵ کتاب خاطرات «گرسنه‌ای عزیزم؟ زندگی، خنده و لازانیا» را که پر از دستور‌العمل‌های آشپزی بود منتشر کرد.