در ابتدای این نشست اسماعیل امینی با اشاره به تغییرات گسترده در آرمان های جوانان از سال های اوایل انقلاب تا کنون گفت: در زمان گذشته اکثر مسئولیت‌های عادی را افراد می‌پذیرفتند و شوقی جهت دریافت پست‌ها و مسئولیت‌های مهم نبود و کسی هم مردم را به سمت خود دعوت نمی‌کرد بلکه هدف خدمت و ایثار و فدا کاری بود اما امروزه متاسفانه می بینیم که این مسایل از بین رفته است و ما هم ناگزیریم این مسایل را توضیح دهیم. اما قسمت تلخ ماجرا این است که مواردی در احوال ما ایجاد شده که هیچگاه تصور نمی‌کردیم در جامعه اسلامی رخنه کند.
وی ادامه داد: متاسفانه آرمان و اهداف ما از اوایل دوره انقلاب اسلامی تاکنون دچار دگرگونی شده تاجایی که امروزه نوع موسیقی، نوع لباس، نوع ارتباطات و... و. دغدغه جوانان ما شده است که این مسیر را طی کرده‌اند.
وی همچنین گفت: ادبیات و شعر در تمامی کشور ها کم رونق شده و این موضوع به کشور ما مختص نمی شود، این موضوع روزگاری اهمیت زیادی داشت و امروز این اهمیت به پایین ترین درجه ی خود رسیده است.
در ادامه این نشست سعید بیابانکی نیز با اشاره به موضوع تحول در آرمان‌های اوایل انقلاب تاکنون گفت: تحولات هنر و ادبیات پس از انقلاب اسلامی، موضوع مهمی است که برای بررسی آن احتیاج به تحقیق و مباحثه و زمان داریم. اینگونه نیست که این موضوع از یک سالی اغازشده و انقضا داشته باشد بلکه بحثی است که بسیاری از پایان نامه‌ها در دانشگاه‌های داخل و خارج از جهان مطرح شده است.
بیابانکی با اشاره به این که انقلاب یک خیزش عمومی و یک مسئله حیرت انگیز است که عمده آن را جوانان اداره کردند، افزود: نسل‌های گذشته با جوان‌های امروزی قابل قیاس نیستند و فاصله نسل‌های قبل و بعد انقلاب بسیار دور از هم است به عنوان مثال نسل گذشته نسل مطالعه بوده و نسل امروز نسل تکنولوژی و دوری از کتاب و مطالعه است.
بیابانکی در ادامه افزود: ذات شعر و ادبیات همواره در اعتراض بوده است و روح عصیانگری در آن موج میزند که مایه شعر و ادبیات است، رگه های اعتراض در ادبیات را قبل از انقلاب اسلامی انیز دید و شور و هیجان بسیاری داشت و بعد از انقلاب اسلامی شاخ و برگ آن شکل گرفت که از آن پس به ادبیات انقلاب نام گذاری شده است.
بیابانکی شاعر نسل جوان گفت: وقتی به شعر دوره جنگ تحمیلی که بر پایه هیجان و شعار عجین شده است مینگریم نگاه تاریخ ادبیات بر آن مستولی شده است و در قیاس با شعر دهه هفتاد از شور انقلابی خارج و وارد فضای آرامی می‌شویم که غنایی، عاشقانه و مذهبی است.
وی در ادامه گفت: در ایران پس از انقلاب بنیانگذاری شد و در دهه ۸۰ اصل استیلای اینترنت و همه گیر شدن فضای اینترنت بر مردم وادبیات و ترکیب ادبیات و فضای مجازی نکات مثبت و منفی بسیاری برای ما به همراه داشت اگر درسال های قبل از انقلاب اسلامی برای انتقال شعر مطبوعات و کتاب و رسانه مرجع بود اما در دهه ۸۰ با آمدن اینترنت لذت چاپ شعر از بین رفت و شاعر می توانست مخاطب خود را مدیریت کند این در حالی است که در دهه ۷۰ با همه گیر شدن فضای مجازی، مخاطب، شاعر را مدیریت می‌کند چرا که در فضای مجازی مخاطب می‌تواند به راحتی شعر را نقد کند و در فضای مجازی به نشر آن بپردازد.
بیابانکی تصریح کرد: امروزه مخاطب شعر و داستان سنین زیر ۱۶ سال دارند و عمده این افراد هم شعر انقلابی نمی‌خوانند و به دنبال اشعار عاشقانه و نوپا هستند. این را می‌توان فاصله بین نسل ها دانست.