علی نصیریان در این مراسم گفت: آن زمان که این سالن در دست ساخت بود با جناب جوانمرد مرتب به آن سر می زدیم و همان زمان تصمیم گرفتیم که وقتی تماشاخانه ساخته شد در زمینه تئاتر ایرانی فعالیت داشته باشد.
وی درباره جانمایی یادگارهای صحنه ای اساتید بزرگ و به نام این حوزه گفت: این حرکت در نگهداری و نمایش لباس سعدی افشار و دیگر هنرمندان نمایش سنتی و ایرانی، ارزش بسیاری دارد چرا که او آخرین بازمانده تخت حوضی بود. امثال این هنرمند و مرد بزرگی مانند داوود فتحعلی بیگی زحمت بسیاری کشیدند تا این هنر را پس از دوره ای طولانی که به نام تجدد هر چه متعلق به سنت ها بود مضموم داسشته می شد، زنده نگه دارند.
این بازیگر ثبت و ضبط یادگارهای نمایشی هنرمندان را باعث پویایی هنرمندان جوان ارزیابی کرده و افزود: در این حوزه جوانانی که مسائل روز ، نقدهای اجتماعی و دغدغه های اجتماع را بیان می کنند پویا تر فعالیت خواهند کرد چرا که نمایش ایرانی در این زمینه غنی و توانمند است.
در هنگام رونمایی از لباس سعدی افشار قطعه ای آوازی با صدای این هنرمند در سنگلج طنین انداز شد که جمع به احترام سعدی افشار دقایقی با سکوت آن را همراهی کردند.
علی نصیریان، آواز را یکی از بخش های اصلی نمایش ایرانی دانست و تصریح کرد: بازیگر این گونه نمایشی باید بر آواز و موسیقی مسلط باشد. در تمام گونه های نمایش ایرانی مانند تعزیه و سیاه بازی، آواز عنصر اصلی است. خود من در تمام کارهایی که اجرا داشته ام قطعاتی را به آواز خوانده ام.
اجرای مراسم شب‌چراغ را پیمان شیخی بر عهده داشت. او برپایی آیین شب‌چراغ را سنتی چند ساله در این تماشاخانه عنوان کرد.
شهرام مسعودی کارگردان نمایش «بر پهنه دریا» نیز در این مراسم به بیان توضیحاتی درباره مسیر اقتباس از یک اثر خارجی پرداخت و اقتباس از آثار نمایشی بزرگ را یکی از مسیرهای تجربه شده تاریخ تئاتر ایرانی بیان کرد که برای نزدیک شدن تئاتر و مردم در دهه های گذشته تجربه شده است.
علی نصیریان با تقدیر از تعمیرات انجام شده در این تماشاخانه ویژگی نمایش ایرانی را بر پایه روایت عنوان کرد و گفت: روایت تفاوت عمده بازیگری در نمایش ایرانی و فرنگی است. بازیگر این گونه نمایشی باید بداند که تنها شبیه یک نقش است.
اجرای نمایش «بر پهنه دریا» و گرفتن عکس یادگاری پایان بخش این مراسم بود.