به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا، زوج بازیگر ایرانی که هر دو بازنشسته آموزش و پرورش هستند و به خاطر علاقه‌ای که به بازیگری داشتند دست از تدریس کشیدند و زندگی شان را با بازیگری ادامه دادند.
محسن قاضی مرادی و مهوش وقاری در گفت و گویی جالب به برخی سوالات راجع به زندگی شخصیشان پاسخ دادند
چندتا بچه دارید؟
قاضی‌مرادی: برای بچه‌دار شدن حالا زود است. باید ۴۰ سال با هم زندگی کنیم ببینیم تفاهم داریم بعد بچه‌دار شویم! وقاری: ما بچه نداریم.
این زوج بازیگر در بسیاری از سریال‌های تلویزیونی حضور داشتند البته در سال‌های اخیر به خاطر بیماری محسن قاضی‌مرادی هر دو کم‌کار شده‌اند. محسن قاضی‌مرادی (متولد ۱۳۲۰) بازیگر ایرانی‌ست. او فارغ‌التحصیل مدرسه عالی مدیریت تهران است و بازی در سینما را از سال ۱۳۵۱ با فیلم «حسن سیاه» به کارگردانی پرویز اصانلو آغاز کرد. او همسر مهوش وقاری است.
محسن قاضی‌مرادی (متولد ۱۳۲۰) بازیگر ایرانی‌ست. او فارغ‌التحصیل مدرسه عالی مدیریت تهران است و بازی در سینما را از سال ۱۳۵۱ با فیلم «حسن سیاه» به کارگردانی پرویز اصانلو آغاز کرد. او همسر مهوش وقاری است
آدم قانعی هستید؟
قاضی‌مرادی: خودمان هم نخواهیم، باید باشیم. وقاری: بله. کاملا.
برای مسافرت به کجا می‌روید؟
قاضی‌مرادی: قدیما بیشتر کیش می‌رفتم اما الان شمال. وقاری: من هم سفر به شمال و هم جنوب کشور را دوست دارم، شمال را به دلیل نشستن کنار ساحل و تماشا کردن آب خیلی دوست دارم. شنیدن صدای آب، به من آرامش می‌دهد. خاطره‌ای از کودکیتان بگویید. قاضی‌مرادی: تمام دوران کودکی‌ام خاطره است. دورانی که هیچ وقت برنمی‌گردد.
وقاری: روز اول مدرسه بهترین خاطره من را شکل می‌دهد. به یاد دارم در آن زمان بچه‌ها را به کودکستان نمی‌فرستادند و خانواده‌ها ترجیح می‌دادند خودشان از بچه‌هایشان نگهداری کنند. وقتی روز اول مهرماه شد من باید برای اولین بار، مدت طولانی را در بیرون می‌گذراندم و وقتی وارد کلاس شدم به جای این‌که روی صندلی بنشینم روی میز نشستم. با این‌که سال‌ها از آن روز‌ها گذشته اما امروز هم وقتی روز اول مهرماه می‌شود بشدت دلتنگ آن روز‌ها می‌شوم و این بهترین خاطره زندگی من است.
خاطره‌ای از کودکیتان بگویید.
قاضی‌مرادی: تمام دوران کودکی‌ام خاطره است. دورانی که هیچ وقت برنمی‌گردد. وقاری: روز اول مدرسه بهترین خاطره من را شکل می‌دهد. به یاد دارم در آن زمان بچه‌ها را به کودکستان نمی‌فرستادند و خانواده‌ها ترجیح می‌دادند خودشان از بچه‌هایشان نگهداری کنند. وقتی روز اول مهرماه شد من باید برای اولین بار، مدت طولانی را در بیرون می‌گذراندم و وقتی وارد کلاس شدم به جای این‌که روی صندلی بنشینم روی میز نشستم. با این‌که سال‌ها از آن روز‌ها گذشته اما امروز هم وقتی روز اول مهرماه می‌شود بشدت دلتنگ آن روز‌ها می‌شوم و این بهترین خاطره زندگی من است
منبع:جام جم