1-همچنان بر دولت می تازند، چه وزیر عوض شود و چه وزیر بماند باز هم بر دولت می تازند، دولت تغییر دهد یا ندهد فرقی نمی کند، این جماعت می تازند و این تاختن را ثواب دنیا و آخرتشان می دانند، مثلا یک نفر که کارنامه مشعشع او در معاونت مطبوعاتی پیش چشم همه است و این روزها پسرش به خاطر مفسده، آجرهای دیوارهای زندان را می شمارد به وزیر امور خارجه می تازد، آن یکی که تا دیروز صدایش بلند بود که چرا دولت دست به کابینه اش نمی زند و از تغییر فرار می کند این روزها می نویسد: «چرا تغییر می دهید؟» حکایت این روزهای مخالفان دولت حکایت غریبی است!
2-سه وزیر دولت روحانی استعفا دادند، این سه وزیر عملکرد بدی نداشتند کما اینکه رییس جمهوری در نامه پذیرش استعفایشان از هر سه نفر تقدیر کرد، دو نفر از این سه وزیر نامه استعفای محترمانه‌ای نوشتند، محمود گودرزی نوشت که سه ماه پیش درخواست کرده بود در سنگر دیگری خدمت کند، علی جنتی هم نوشت که رفاقت با روحانی سر جایش ولی با این فشارها ادامه فعالیت ممکن نیست، البته علی اصغر فانی هم ادامه همکاری را منوط به نظر رییس جمهوری دانست.
محمود گودرزی در آخرین روز کاری خود به همکارانش گفت: "روحانی در قلب ماست به همن دلیل وقتی احساس کردم رفتن ما به دولت کمک می کند لحظه ای تردید نکردم" نه او تردید کرد، نه علی جنتی و نه احتمالا علی اصغر فانی، این روال یک دولت اخلاق مدار است، مجموعه ای منظم که به میثاق روز اول با دولت پایبند هستند. حتی یک نفر از وزیران محترم مستعفی گلایه نکرد، مصاحبه ای در تخطئه دولت حسن روحانی از سوی این مدیران در رسانه ها نقش نبست و کسی نگفت چرا؟ همکاران گودرزی و جنتی و فانی هم خدمت رسانی را متوقف نکردند، از آن استعفا تا تقدیر رییس جمهوری از همکاران سابقش در دولت همان روالی است که حسن روحانی در تبلیغات انتخاباتی وعده داده بود:«دولت اخلاق مدار»
3-دولت یازدهم حتما پس از سه سال به موج بلند تخریب عادت کرده است، این انتظار را هم دارد که روز به روز با نزدیک تر شدن انتخابات این موج بلندتر شود، ولی کشتی تدبیر و امید روحانی به قدری مستحکم است که نه تنها این امواج نتوانند ضرری متوجه آن کنند بلکه به قدرتمندی آن کمک خواهند کرد.