به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، سیامند رحمان وزنه بردار ۱۰۰+ کیلوگرم ایران در پارالمپیک اخیر که به میزبانی ریودوژدانیرو برزیل برگزار شد، وزنه ۳۱۰ کیلوگرمی را مهار کرد. وی اینگونه همه رکوردهای جهانی را شکست و با فاصله زیاد نسبت به نفر دوم مسابقات وزنه برداری این دوره بازی ها که وزنه ۲۳۵ کیلوگرمی را بالای سر برد، به عنوان قهرمانی دست یافت.
رکوردی که سیامند رحمان در ریو به نام خود ثبت کرد آنقدر بالا و بزرگ است که به راحتی و به همین زودی برای ورزشکار دیگری قابل دسترسی نیست اما این موضوع سیامند رحمان را از ادامه تلاش برای رسیدن به سکوی افتخارات جدید باز نمی دارد کما اینکه وی تاکید دارد همچنان به فکر کسب مدال است و برای تجربه دوباره این مهم در عرصه های مختلف انگیزه زیادی هم دارد.
سیامند رحمان در گفتگو با سایت کمیته ملی پارالمپیک با تاکید بر سختی هایی که باید برای کسب مدال در عرصه های مختلف ورزش متحمل شد، اظهار داشت: خیلی باید سخت و بی وقفه و طاقت فرسا و البته با هدف تمرین کرد تا در میدانی مانند پارالمپیک مدال گرفت اما وقتی خوشحالی اطرافیان مثل هم تیمی‌ها و به خصوص مردم را بابت این موفقیت و مدال به دست آمده می‌بینیم، خستگی مان کاملا فراموش می‌شود.
وی با اشاره به واکنشی که دیگر ورزشکاران کاروان ایران پس از کسب مدالش در پارالمپیک داشتند، تصریح کرد: من دست تک تک آنها را می بوسم، خیلی به من لطف داشتند، شور و نشاطی که در چهره آنها مشخص بود باعث شد همه خستگی های چندماهه من از تنم خارج شود.
این وزنه بردار ملی پوش در ادامه مروری کوتاه داشت بر بازی های پارالمپیک ریو و حضور خود در این بازی ها و گفت: زمانی‌که وارد سالن مسابقات می شدم دقیقا به این موضوع فکر می کردم که رکورد جهانی را تغییر دهم و این حس را داشتم که می توانم از عهده انجام این کار بر بیایم. یادم می آید قبل از اعزام به ریو با پدر و مادرم هم در مورد هدفی که برای رکوردشکنی داشتم، صحبت کرده بودم. خدا را شکر با تمریناتی که داشتم توانستم از عهده انجام این کار بربیایم.
قویترین مرد جهان که در پارالمپیک ریو و پیش از مهار وزنه ۳۱۰ کیلوگرمی موفق به بالا بردن وزنه ۳۰۰ کیلویی شده بود، خاطرنشان کرد: طی یک سال و نیم گذشته با کمک فدراسیون جانبازان و کمیته ملی پارالمپیک به طور مستمر و با تمام وجود در اردوها تمرین می کردم با این هدف و امید که رکوردهای تاریخی کسب کنم. اینگونه تمرینات و البته قولی که به مردم کشورم برای کسب بهترین رکوردها داده بودم، باعث شد به وزنه ۳۰۰ کیلویی اکتفا نکنم و برای بالا بردن وزنه سنگین تر اقدام کنم.
ملی پوش وزنه برداری معلولان ایران که در بازی های پارالمپیک لندن با مهار وزنه ۲۸۰ کیلوگرمی رکورددار بازی ها شد، تاکید کرد: یک ماه و نیم از پارالمپیک ریو گذشته است اما هنوز مرور خاطرات این دوره بازی ها برایم لذتبخش است و از آنها به نوعی انرژی می گیرم. خیلی از لحظات این بازی ها برایم ماندگار است مثل لحظه ای که توانستم با موفقیت وزنه ٣٠٠ کیلویی را بالای سر ببرم. البته جذاب ترین لحظه پارالمپیک همان زمانی بود که وزنه ۳۱۰ کیلویی را مهار کردم و بعد از آن شنیدن صدای پدر و مادرم و انعکاس خبر شعف و شادی ملت ایران از موفقیتم جزو لحظه‌های نایاب حضورم در ریو بود.
رحمان با ابراز امیدواری از اینکه جشن مدال آوری در بازی های پارالمپیک و رکوردشکنی در این بازی ها نصیب همه ورزشکاران شود، در مورد اینکه آیا کسب انگیزه دوباره برای تکرار موفقیت در وزنه برداری دشوار است یا به طور معمول در این عرصه ادامه فعالیت خواهد داشت، تصریح کرد: واکنش دیگران و به خصوص مردم از مدال آوری انگیزه ای مضاعف در من ایجاد می کند. این موضوع در کنار حمایت مسئولان ورزش جانبازان و معلولان در ایران و البته توکل به خدا باعث می شود سختی و دشواری بابت ادامه کار در عرصه ورزش و وزنه برداری نداشته باشم. من کماکان به فکر کسب افتخارات در این حرفه خواهم بود.
رحمان گفت: همچنان کسب مدال های خوشرنگ در عرصه های مختلف را به عنوان اولویت های مهم در برنامه دارم و با این هدف به امید خدا زیر نظر مربیان تمریناتم را دنبال می کنم.