به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، با شیرجه تاریخی که در استخرهای توکیو زدند ایران را برای نخستین بار صاحب مدال کردند. مدالی ارزشمند که ولی پور معتقد است حاصل ماه‌ها تلاش او شهنام نظرپور است. دو شیرجه رویی که برای رسیدن به مدال برنز آسیا روزهای زیادی تمرین کردند بدون این که حمایت خاصی شوند. با این وجود تیم دو نفره شیرجه با هماهنگی خوبی که داشتند و در رقابت با تیم‌های آسیایی صاحب مدال شدند. ولی پور حالا با اعتماد به نفس بالاتری از مدال آوری در میدان‌های بزرگتری مثل بازی های آسیایی می گوید؛ البته اگر روی این تیم سرمایه گذاری شود و به شرطی که دلخوش به همین مدال نبود و برای مدال بازی‌های آسیایی از حالا برنامه ریزی کرد.
پس از سالها شیرجه را صاحب مدال کردید.
از این بابت خیلی خوشحالم که پس از سالها غیبت در رقابت های قهرمانی آسیا به کمک شهنام نظر پور صاحب مدال شدیم. برای رسیدن به این مدال ماه ها تلاش کردیم. بیشترین خوشحالی من هم از این بابت است که اثبات کردیم توانایی رقابت با بزرگان این رشته را داریم.
برای رسیدن به این مدال روزانه چه مقدار تمرین داشتید؟
استارت کارمان را برای قهرمانی آسیا از ۵ ماه پیش زدیم. روزی دو نوبت تمرین داشتیم.تمرین‌های ما هم در حالی بود که در مقایسه با رقبای آسیایی همچون مالزی و ژاپن و چین به لحاظ سخت افزاری با مشکلاتی روبرو هستیم با این وجود انگیزه مان را برای ادامه کار از دست ندادیم. البته این تنها بخشی از مشکلات ما به شمار می رود. مهم ترین مشکل ما نداشتن حقوق ماهیانه است.هرروز تمرین می‌کنم و تمام وقتم صرف شیرجه می‌شود اما خبری از پاداش نیست. این ها را گفتم که بدانید شرایط من و شهنام برای رسیدن به این مدال خیلی عالی نبود اما آنچه ما را به سکوی سومی آسیا رساند اعتماد به نفس و روحیه بود.
و حالا شاید نگاه ها به شیرجه تغییر کند و سرمایه گذاری بیشتر شود.
متاسفانه در ایران اول باید مدال بیاوری تا باور کنند که ارزش سرمایه گذاری دارد یا نه. این در حالی است که در همه جای دنیا حمایت ها از سنین پایه صورت می گیرد و برای فردا و آینده سرمایه گذاری می شود.به هر حال دراین اوضاع و احوال و با توجه به این نوع نگاه در ورزش ایران ،شیرجه توانست مدال آسیایی را به دست بیاورد. ما ثابت کردیم که می توانیم حالا نوبت مسئولان ورزش است که روی این ورزش سرمایه گذاری کنند. واقعا شیرجه توانایی رسیدن به مدال های بیشتر در میدان های بزرگی مثل بازی های آسیایی را دارد.البته این را هم باید یادآور شد که شیرجه رشته بسیار سختی است و مدال آوری در این رشته و آن هم در مصاف با رقبای آسیایی کار ساده ای نیست. بهترین‌های شیرجه دنیا در آسیا هستند و کسب مدال در این فضا می تواند مقدمه خوبی برای کسب مدال‌های بیشتر در میدان‌های دیگر باشد.
دو سال تا بازی‌های جاکارتا فرصت باقی مانده است دراین مدت انتظار داری چه حمایتی از این رشته بشود.
ما نیاز داریم که در اردوهای برون مرزی حاضر شویم. مسابقات مختلف را در استخرهای دنیا برگزار کنیم.زمانی که در رقابت‌های قهرمانی آسیا حضور پیدا کردیم بسیاری از حاضرین و رقبایمان تعجب می کردند که با توجه به توانایی که داریم چرا در رقابت‌های آسیایی غایب بودیم. برخی از ابزرارها را نداریم اما می توان این کمبودها را با حضور در مسابقات بین المللی جبران کرد. وقتی این پتانسیل وجود دارد چرا از این استعدادها به خوبی استفاده نمی کنند؟
در تخته سه متر هماهنگ هم در یک قدمی مدال بودید.
بله در این رشته چهارم شدیم. تا حرکت آخر هم مدال برای ما بود اما در نهایت داوران به تیم ژاپن نمره دادند تا میزبان بدون مدال نباشد.مدال این بخش هم به حق برای ما بود. دراین ماده آنقدر من و شهنام تمرین داشتیم که با اعتماد و روحیه بالا مسابقه دادیم. خداروشکر در مسابقه بعدی حق‌مان را نخوردند و مزد زحمات مان را گرفتیم.
اما در بخش انفرادی نتایج مطلوب نبود.
همان طور که گفتم شیرجه رشته بسیار سختی است و برای رسیدن به مدال آن هم در آسیا باید برنامه ریزی‌های زیادی داشت. به امیدخدا در بخش انفرادی هم دست‌مان به مدال می‌رسد.