به گزارش برنا از اصفهان، دکتر رسول زرگرپور در بیست وپنجمین نشست شورای حفاظت کیفی رودخانه ی زاینده رود، اظهارداشت: رودخانه ی زاینده رود یک پیکره ی آبی در فلات مرکزی ایران و یکی از مهمترین پیکره های آبی کشور است که تمدن شیعه در کنار این رودخانه شکل گرفته است.
وی با بیان اینکه دو مقوله ی کنترل کمی و کیفی آب رودخانه ی زاینده رود اهمیت ویژه ای دارد، افزود: بحث کمی آب رودخانه در قالب طرح ۹ ماده ای احیای حوضه ی آبریز زاینده رود در حال پیگیری است.
استاندار اصفهان بحث کیفی آب رودخانه را حتی در مواردی مهمتر از بحث کمی آن خواند و ادامه داد: کیفیت آب در حوضه ی آبریز زاینده رود چه به لحاظ جمعیت ۵ میلیونی که از آب شرب آن استفاده می کنند و چه از ابعاد دیگر برای ما اهمیت دارد و مخصوصا زمانی که بحث خشکسالی و کم آبی مطرح می شود کیفیت بیشتر از کمیت مورد خدشه و خطر قرار می گیرد.
رسول زرگرپور با بیان اینکه سه دستگاه آب و فاضلاب استان، آب منطقه ای و سازمان حفاظت محیط زیست و همچنین مدیریت بحران استانداری به نحوی در خصوص کیفیت آب زاینده رود مطالعاتی را انجام داده اند، تصریح کرد: لازم است که همه ی این مطالعات تلفیق و تجمیع شود و هم پوشانی های آن برطرف و بهنگام سازی و یک طرح یکپارجه ایجاد شود.
وی خاطرنشان کرد:بخشی از رودخانه ی زاینده رود در استان اصفهان و بخشی در استان چهارمحال بختیاری است.در آن استان نیزمطالعاتی صورت گرفته است، ولی باید این مجموعه با هم در نظر گرفته شود و همین طور که در کمیت مدیریت یکپارچه مبنای کار قرار دارد در کیفیت نیز مدیریت یکپارچه مبنای کار قرار گیرد.
استانداراصفهان با تاکید بر اینکه باید ظرف ۳ ماه آینده چهارطرح مطالعه شده ی کنترل کیفیت آب زاینده رود با محوریت دانشگاه تهران تلفیق گردد، اظهار داشت: این طرح یک طرح ۵-۱۰ ساله با هدف ارتقای کیفیت آب رودخانه ی زاینده رود خواهد بود.
وی اضافه کرد: باید سیستم های هشدار پایش پیشرفته در حوضه حاکم شود و ما این اطمینان را حاصل کنیم که کیفیت آب در حوضه ی آبریز زاینده رود در مکان های مختلف و در زمان های مختلف دارای کیفیت استاندارد و قابل قبولی است.
زرگرپور با اشاره به اینکه سه منبع اصلی آلوده کننده ی آب رودخانه ی زاینده رود وجود دارد، افزود: پساب های صنعتی رقمی در حدود ۱۹ درصد را در آلودگی روخانه ی زاینده رود داشته ولی در طول چند سال گذشته میزان آلودگی صنعتی با استفاده از سیستم های مدرن و سازگار با محیط زیست کاهش یاقته و همانند آب، پساب نیز اهمیت پیدا کرده و کارخانه ها از پساب خود استفاده می کنند.
وی با اشاره به اینکه صنعت ۵ درصد سهم آلایندگی خود را کاهش داده است؛ تصریح کرد: صنعت در سطح کمی نیز مصرف آب را کاهش داده است و بعبارتی این که گفته می شود مشکلات رودخانه ی زاینده رود به صنعت بر می گردد درست نیست.
استانداراصفهان افزود: بخش کشاورزی به عنوان منبع دوم آلوده کننده ی آب با استفاده از کودها، سموم مازاد بر نیاز و یا تقلبی باعث آلودگی آب می شود که بر اساس مطالعات صورت گرفته میزان آلودگی این بخش در طول سال های گذشته تغییری نداشته است که بایستی تصمیمات اساسی و قاطع در این رابطه اتخاذ گردد.
وی بخش سوم منابع آلوده کننده ی آب را پساب فاضلاب شهری و روستایی برشمرد و افزود: در طول سال های گذشته میزان سهم آلودگی این بخش با افزایش جمعیت بالاتر رفته است و طرح های جمع آوری و تصفیه ی فاضلاب نیز برای مقابله با این حجم افزایش کافی نبوده است.
رسول زرگرپور خاطر نشان کرد: اگر این روند ادامه پیدا کند به وضعیتی خواهیم رسید که دیگر آب رودخانه برای شرب مناسب نخواهد بود لذا این اقدامات به صورت پیشگیرانه است و شرایطی را ایجاد خواهیم کرد که کیفیت آب، شرایط اولیه و مطلوب خود را داشته باشد.
وی با اشاره به تصویب کلیات طرح جامع کنترل کیفی آب زاینده رود، گفت: این طرح در کنار طرح ۹ ماده ای احیای حوضه ی آبریز زاینده رود پیگیری بسیار مهم و حیاتی را از بعد کمی و هم کیفی در خصوص این حوضه ی آبی در برخواهد داشت.
رسول زرگرپور در بخش دیگری از جلسه به احتمال وارد شدن پسماندها و منابع نفتی ویلاهای حاشیه ی رودخانه به زاینده رود اشاره کرد و افزود: باید تا پایان امسال شورای حفاظت کیفی رودخانه ی زاینده رود در کلیه ی فرمانداری های حاشیه ی رودخانه تشکیل شود وتمامی ویلاهای این محدوده و مراکز تفریحی و اقامتی به طور کامل کنترل گردد تا اطمینان حاصل شود که هیچ راهی برای ورود لکه های نفتی و فاضلاب از سوی این ویلاها و مراکز مذکور به رودخانه ی زاینده رود وجود ندارد.
استانداراصفهان با تاکید بر اینکه باید با صاحبان ویلاها و مراکز متخلف برخورد شود، گفت: نباید منفعت های شخصی ، آب شرب جمعیت چند میلیونی را با مشکل مواجه کند.
مدیرارشد استان همچنین به مشکلات ویلاهای سازمانی اشاره کرد و افزود: سازمان محیط زیست باید تا هفته ی آینده با مسئولین ابن سازمان ها مذاکره نماید و خسارت های احتمالی را تشریح کند و در صورتی که اقدامات لازم برای اصلاح شبکه ی فاضلاب این ویلاها صورت نگرفت از طریق قضایی اقدام کند.