تلاش بیشتر برای بازگشت حق قانونی و تاریخی آب زاینده رود

به گزارش برنا از اصفهان متن نامه  حزب اتحاد ملت ایران اسلامی منطقهٔ اصفهان به شرح زیر است:

جناب آقای دکتر رسول زرگرپور

استاندار محترم اصفهان

از گذشته تاکنون حوضهٔ آبریز زاینده رود، منبع اصلی تأمین آب مردم ساکن در حاشیهٔ این رود، به ویژه ساکنان اصفهان بزرگ بوده است. در سال‌های اخیر تغییرات آب و هوائی، کاهش نزولات آسمانی و خشکسالی از یک سو و تصمیمات مدیریتی نادرست و دخالت‌های غیرکار‌شناسی از سوی دیگر، باعث کاهش چشمگیر حجم ورودی آب این رودخانه و در نتیجه کاهش روان آب وخشک شدن رودخانه در بخش‌هایی از طول مسیر خود شده است.

هدف از نگارش این نامه، انتقال نگرانی‌ها و دغدغه‌های اعضای حزب اتحاد ملت ایران اسلامی منطقه اصفهان دربارهٔ مشکلات رودخانهٔ زاینده رود به شما، به عنوان بالا‌ترین مقام اجرایی دولت در استان است. مشکلاتی که همواره در جلسات و بحث‌های گوناگون از طریق اعضای حزب که در ارتباط مستقیم با مردم و به ویژه کسانی که معیشتشان در گرو جاری شدن آب زاینده رود است، ابراز شده و خواهان انتقال آن به مسئولان مربوطه هستند. این نامه در راستای انتقال ارزیابی اعضای این حزب از عملکرد مدیریت استان در موضوع آب است که پس از مشورت با صاحب نظران و برگزاری جلسات کار‌شناسی، نگاشته شده و به جنابعالی به عنوان فردی که پیش از این معاون وزیر نیرو در امور آب بوده‌اید و یکی از شعارهای اصلی‌تان در بدو تصدی مسئولیّت استانداری اصفهان، حل مشکلات زاینده رود و کمبود آب استان بوده، منتقل می‌گردد.  

و امّا دلایل و مشکلات اصلی کاهش آب در رود خانه زاینده رود، به شرح زیر است:

۱- امروز اغلب کار‌شناسان حوزهٔ آب معتقدند که تصمیم دولت دهم در تفکیک حوضهٔ آبریز زاینده رود و ایجاد شرکت‌های آب استانی، تصمیمی اشتباه و غیر کار‌شناسی بوده است. تصمیمی که با مصوبات دولت یازدهم در قالب شورای عالی آب، متوقّف گردید امّا اثرات سوء آن همچنان پابرجاست. از آن سو از اجرای مصوبات شورای عالی آب ارزیابی مثبتی وجود ندارد، زیرا اوّلاً با ایجاد مدیریت هماهنگ حوضهٔ آبریز زاینده رود، تلاش شد دخالت‌های استانی متوقّف شود ومدیریت حوضهٔ آبریز جایگزین شود ولی این مدیریت از نوعی بی‌عملی رنج می‌برد و تنها به دبیرخانه‌ای برای انتقال نامه‌ها و دستورالعمل‌ها تبدیل شده است. ثانیاً استان‌های همجوار از این ضعف مدیریت حوضهٔ آبریز سوءاستفاده کرده و با هماهنگی با سایر نهادهای غیرمسئول در این امر، اقدام به توسعهٔ بخش کشاورزی در بالا دست نموده و میزان برداشت آب را تا دو برابر افزایش داده‌اند که وزارت نیرو نیز با صدور مجوز این اقدام را مجاز دانسته است. انتظار منطقی آن است که مدیریت اجرایی استان اصفهان نسبت به این اقدامات فراقانونی واکنش مناسب نشان داده و مسئولین طراز اوّل کشور را از عواقب این نوع تصمیمات غیرکار‌شناسی و بحران زا آگاه نماید.

۲- مقرّر گردیده بود که تکمیل تونل سوّم کوهرنگ و سد آن نیز اجرائی گردد ولی با اطلاعاتی که کار‌شناسان در اختیار دارند، مشخّص شده که با میزان بودجهٔ تخصیصی در سال ۹۴ به پروژهٔ سد تونل سوم، امکان اتمام این پروژه و بهره برداری از آن، طی ۱۰ سال آینده بعید به نظر می‌رسد؛ لذا تلاش مضاعف در این خصوص و پیگیری از طریق نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و رایزنی‌های موثر در دولت و سازمان مدیریت و برنامه ریزی برای تأمین و افزایش بودجهٔ پروژه سد کوهرنگ ۳، ضروری به نظر می‌رسد.

۳- خوشبختانه تونل گلاب پس از افت وخیزهای فراوان با پیگیرهای انجام شده در حال اجراست ولی سامانهٔ انتقال آب آشامیدنی، تعیین تکلیف نشده است؛ لذا ضمن تشکر از اقدامات انجام شده و با توجه به نگرانی از کمبود آب شرب در شبکهٔ اصفهان بزرگ به ویژه در زمان پیک مصرف، خواستار تلاش برای تأمین مالی مستمر این پروژه و فراهم نمودن مقدمات اجرایی این سامانه هستیم.

۴- در کمال تأسّف انتقال آب از بهشت آباد برای تأمین آب منطقهٔ مرکزی شامل اصفهان، یزد و کرمان به محاق فراموشی فرو رفته است و آثاری از فعال شدن این پروژه دیده نمی‌شود. اهمیت این پروژه بر کسی پوشیده نیست وشاید تنها راه تأمین آب منطقهٔ مرکزی کشور، همین طرح باشد. طرحی که به دلایل عمدتاً غیرکار‌شناسانه، باعث ایجاد حساسیت‌های غیرمعمول در استان‌های همجوار شده است. ما معتقدیم که حل مشکل بهشت آباد و سایر موارد مشابه آن، از طریق تعامل و گفتگوی مؤثر مسئولین، کار‌شناسان و مردم با یکدیگر امکان پذیر است و هرگونه تنش و ایجاد فضاهای مسموم و غیر کار‌شناسی را به زیان کشور می‌دانیم. انتقال بحث‌های کار‌شناسی به میدان‌ها و خیابان‌ها نه تنها سودی به حال منافع ملّی نخواهد داشت که عوارض زیانباری نیز در پی خواهد داشت. پیشنهاد ما ایجاد گروه‌های دوستی و ایجاد پیوند بین این گروه‌ها و تشکلهای غیر دولتی است که البته شروع آن از ایجاد تعامل و وفاق بین مدیران ارشد، نمایندگان مردم و نخبگان سیاسی – اجتماعی همهٔ استان‌های ذی نفع است. پیشنهاد ما به مدیران ارشد اجرایی در استان اصفهان این است که با توجه به نگاه مبتنی بر منافع ملّی مدیران این استان در ادوار گذشته، این بار نیز آن‌ها پیش قدم این نوع تعاملات مثبت شوند تا گرهٔ کور پروژهٔ بهشت آباد به بهترین نحو ممکن، برای مردم منطقهٔ مرکزی کشور باز شود. پروژهٔ بهشت آباد، طرحی ست که نیاز به حمایت ملّی دارد اما با کم کاری‌ها و اعمال نظرات غیر کار‌شناسی در وزرات نیرو و انتقال سرنوشت آن به سایر مراجع تصمیم گیر، شاهد وقوع حوادث و اقداماتی هستیم که خارج از عرف و اخلاق و منافع ملّی در نظام مقدّس جمهوری اسلامی است. اینگونه است که در غیاب استان اصفهان و منافع مردم آن، توافق‌هایی انجام می‌شود که هیچ جایگاهی برای حق طبیعی و تاریخی مردم این استان در نظر گرفته نمی‌شود. تصمیم برای انتقال آب از سولگان یکی از موارد متأخّر آن است.

۵- به اعتقاد ما برداشت آب برای هرگونه توسعه اعم از کشاورزی، شرب و صنعت از حق طبیعی و زیستی زاینده رود که متعلّق به مردم، محیط زیست و حق آبه داران این رودخانه است، خلاف شرع و قانون است. هرگونه توسعه اعم از کشاورزی، صنعت و شرب باید از محل انتقال یا بازیافت مجدّد آب برنامه ریزی شود. اقدام به برداشت آب تحت عنوان ایجاد اشتغال و سرمایه گذاری جدید، بدون کسب رضایت مالکین اصلی آب هیچ توجیه منطقی وقانونی ندارد و سکوت و عدم اقدام توسط مسئولین و صاحبان قدرت به هر بهانه‌ای، پذیرفتنی نیست.

در پایان از جنابعالی به عنوان استانداراصفهان که منتخب دولت برآمده از رأی مردم هستید، انتظار داریم در راه بازگشت حق قانونی و تاریخی مردم اصفهان به ویژه کشاورزان تلاش بیشتری مبذول داشته و با استفاده از موقعیّت قانونی استاندار و با تکیه بر صلاحیت‌های علمی‌تان، به وعده‌های خود در ابتدای دولت تدبیر و امید جامهٔ عمل پوشانده و از دست اندازیهای غیرقانونی و شبه قانونی به زاینده رود جلوگیری به عمل آورید. در این راه اعضای حزب اتحاد ملت ایران اسلامی منطقهٔ اصفهان، جهت هرگونه همکاری با آن مقام مسئول اعلام آمادگی می‌کنند.

به امید موفّقیّت و سربلندی برای ایران اسلامی

حزب اتحاد ملت ایران اسلامی منطقهٔ اصفهان