به گزارش خبرگزاری برنا از قم، آیتالله محیالدین حائری شیرازی امروز در درس تفسیر سوره یوسف در مدرسه امام کاظم(ع) اظهار کرد: سوره حمد در واقع کل قرآن است که سند این مساله در آیه وَلَقَدْ آتَیْنَاکَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ بیان شده است.
وی افزود: منظور اصلی در سوره حمد الرحمن و الرحیم است؛ در نماز امام زمان(عج) 100 بار «ایاک نعبد» بیان میکنیم زیرا مقدم «اهدنا الصراط المستقیم» است و صراط مستقیم هم همان امام زمان(عج) است؛ در سوره حمد نیز آنچه هست مقدمه این دو کلمه است که در قرآن بارها و بارها تکرار شده است.
استاد اخلاق حوزه عنوان کرد: توحید در استعانت باید اصلاح شود تا حجاب ما نسبت به امام زمان(عج) برطرف شود، تمام کسانی که در خواب و بیداری به محضر حضرت رسیدند به میزان عبور از این شرکها و حجابها، نزدیکی بیشتر به امام پیدا کردند.
آیتالله حائری شیرازی بیان کرد: خداوند دو رحمت دارد که نخستین مورد آن رحمت مقدماتی است که میتوان آن را رحمت سرمایهای دانست، ولی رحمت دوم را رحمت غایی گویند که باید به آن دست یافت در واقع رحمت اولیه داده میشود تا به رحمت دوم برسیم.
استاد اخلاق حوزه علمیه با بیان اینکه انبیا آمدند تا به ما بگویند رحمت رحمانی را چگونه به کار ببرید تا به رحمت رحیمی برسید خاطرنشان کرد: رحمت رحمانی شهرت و اسم و عنوان و قدرت و محبوبیت است و همین پیامبران آمدند تا به ما بگویند که چگونه باید این رحمت مصرف شود تا به رحمت رحیمی برسیم.
وی با اشاره به حروف مقطعه ابتدای سوره «یوسف» گفت: در خصوص این حروف هر کسی چیزی به نظرش رسیده بیان کرده است اما هیچ کس در مورد حروف مقطعه ابتدای سوره یوسف نکته روشنی بیان نکرده است.
آیتالله حائری شیرازی اظهار کرد: خداوند میخواهد معلم اصلی قرآن را از مدعیان جدا کند، در اینجا خداوند میخواهد بین معلمان حقیقی قرآن و دیگران خط ممیزه بیان کند؛ رمز یک صندوق قیمتی را همیشه به محرمترین نزدیکان خود میگوییم و نه دیگران و در اینجا هم خداوند بیان میکند کسانی که رمز اصلی این قرآن را نمیدانید هرچه از کتاب متوجه شدید آن چنان بهادار نیست و باید معنی اصلی را از عالمان این رمز پرسید.
این استاد حوزه در پایان با انتقاد از نمرهمداری در دروس حوزوی گفت: مشکل بزرگ طلاب امروز آن است که سیستم آموزشی غربی و دانشگاهی وارد حوزه شد و شاگردان بیشتر برای نمره درس میخوانند، یکی از دلایل حافظه قوی طلاب گذشته آن بود که آنها هیچ وقت برای نمره درس نمیخواندند و به همین خاطر این مسایل در ذهن ما باقی مانده است.