«آذر منصوری» عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت و فعال سیاسی اصلاح طلب در گفتگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا پیرامون وحدت اصلاحطلبان در انتخابات ۹۶ گفت: مسیر پیش روی اصلاحطلبان در سال ۹۶ ادامه گامهایی است که در سالهای ۹۲ و ۹۴ برداشتهاند. در انتخابات ۹۲ ضمن اینکه استراتژی اصلاحطلبی مدنظر جریان اصلاحات بود اما به لحاظ رویکردی این دغدغه جدی مطرح بود که منافع ملی کشور تأمین شده و بحرانهای پیش رو که با رویکرد دولتهای نهم و دهم برای کشور به وجود آمده بود، رفع شود.
او ادامه داد: در سال ۹۲، اصلاحطلبان با این دغدغه، یعنی با رویکرد حفظ منافع ملی و نه منافع جناحی و باندی به انتخابات ورود کردند. هدف، حاکم شدن رویکردی در قوه مجریه بود که در سیاست داخلی و خارجی به نماد تغییر تبدیل شود. این گفتمان باعث شد که دغدغه ما این نباشد که حتماً یک اصلاحطلب، نامزد ما باشد. هدف ما این بود که بدون هیچ پیش فرضی از بین دو نامزد موجود، یعنی دکتر عارف و دکتر روحانی به ائتلاف برسیم.
منصوری با تاکید بر اینکه "براساس یک مکانیزم مورد توافق، آقای روحانی نامزد واحد جریان اصلاحات شد" گفت: روحانی نه ادعا داشت که اصلاحطلب است و نه ما اعتقاد داشتیم که او اصلاحطلب است. او شخصیتی داشت که فکر میکردیم میتواند تغییرات لازم را در کشور ایجاد کند و بحرانها را کنار بزند، یعنی توجه به صندوق رأی، انتخابات و استفاده حداکثری از این ظرفیت برای تقویت منافع ملی کشور و دور کردن کشور از بحرانها. البته تداوم ائتلاف ۹۲ در سال ۹۴ دارای تفاوتهایی بود.
او با اشاره بر اینکه "انتخابات مجلس پیچیدگیهای خاص خود را داشت" مطرح کرد: در ۹۲ شکل دادن به ائتلاف سادهتر بود، زیرا تنها دو نامزد مطرح بودند و متقاعد کردن یک نامزد که به نفع دیگری کنار برود، کار سادهای بود. اما در انتخابات مجلس با ۲۹۰ کرسی مواجه بودیم که در کنار تعدد نامزدها در نهایت باید به یک فهرست واحد در حوزههای انتخابیه میرسیدیم، البته اصلاحطلبان پیشبینی میکردند که بخش عمدهای از نیروهای آنان اجازه ورود به انتخابات را نخواهند داشت که این پیشبینی درست از آب درآمد. در چنین شرایطی، ما شاهد چالش جدیدی بودیم؛ یعنی این مسأله که با نامزدهای باقی مانده چطور میخواهیم ائتلاف را حفظ کنیم و برای ۲۹۰ کرسی نامزد معرفی کنیم؟ اما مقدم بر نامزدها، مسأله اصلی ما ائتلاف بود. به عبارت دیگر، سرمایه جدیتر ما در انتخابات، سامانه و ساختار ائتلافی بود که در انتخابات ۹۴ چه در تهران و چه در سایر حوزههای انتخابیه شکل گرفت.
آذر منصوری گفت: اتفاقاً همین سامانه بود که نه به صورت کاملاً دموکراتیک، بلکه به شکلی کاملاً متناسب با اقتضائات، توانمندیها و ظرفیتهای موجود، توانست فهرست ائتلافی را در اکثر قریب به اتفاق حوزهها حفظ کند، آن هم باوجود ردصلاحیت گسترده نامزدهای ما. به همین دلیل بود که فهرست امید هم اصلاحطلبان را در خود جای داد و هم اصولگرایان میانه رو و معتدل را، آن هم به این دلیل که مطالبه ما در مجلس دهم، شکلگیری مجلسی با تندرویهای کمتر، اتخاذ تصمیمات عاقلانهتر و همراهی بیشتر با دولت بود.
منصوری در خاتمه گفت: این مطالبه، توانست دامنه و گستره نامزدهای ما را بیشتر کند که در نهایت با شکلگیری فهرست ائتلافی، مجلس دهم شکل گرفت که دارای تفاوتهای بسیار مهمی با مجلس نهم است. در انتخابات ۹۶ نیز، چه در شوراها و چه در ریاست جمهوری، این رویکرد ائتلافی ادامه خواهد داشت، اما گفتمان غالب در انتخابات ۹۶ چه باشد، مسألهای است که در آینده به آن اشاره میکنم.