به گزارش خبرگزاری برنا از لرستان محمد خدابخشی ،در این یادداشت نوشت: لازم است هر یک از نامزدهای محترم اندیشه و راهکارهای خود برای اصلاح نظام برنامه ریزی به نحوی که متضمن نگاه سیستمی و جامع نگر، سازگاری برنامه های کوتاه مدت و بلندمدت و در راستای سند چشم انداز باشد را ارائه کنند.
متن کامل یادداشت این نماینده مجلس به شرح زیر است؛
مناظرات و مباحثات اخیر نشان داد که اعتماد و احترام در بین نامزدهای این دوره از انتخابات ریاست جمهوری تنزل یافته و بعضاً در مباحثات، موضوعات حاشیه ای و فرعی جای موضوعات اصلی که مورد دغدغه عمومی است را گرفته است.واضح است که این شرایط شایسته مردم با فرهنگ، انقلابی و مؤمن ایران عزیز نیست.
در زمان فعلی که به دلیل وجود مشکلات متعدد اقتصادی و اجتماعی، بیشترین نیاز به ارائه برنامه های مدون با پشتوانه های کارشناسی و عملیاتی در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی احساس می شود، انتظار آن است که نامزدهای محترم عمده همت خود را بر ارائه برنامه ها در زمینه های مذکور با اتکاء به ظرفیت های داخلی گمارده و برای اقناع رأی دهندگان از این مجرا تلاش نمایند.
با این حال، تاکنون این موضوع به طور مؤثری مورد توجه قرار نگرفته و عمدتاً پرداختن به موضوعات کلی، غیر قابل اندازه گیری و بعضاً حاشیه ای در دستور کار قرار گرفته است.صاحب نظران و دلسوزان نیک می دانند که ریشه اصلی مشکلات کشور ضعف در نظام برنامه ریزی سیستمی و جامع نگر است که نتیجه آن اجرای سیاست های تک بعدی، بدون در نظر گرفتن آثار و تبعات آن در ابعاد دیگر بوده است.
وضعیت فعلی محیط زیست، منابع آبی، محیط فرهنگی و اجتماعی کشور و... محصول این نوع نگاه غیرسیستمی به برنامه ریزی در کشور است که در آن برای تحقق برخی اهداف موضعی و کوتاه مدت، تبعات کلی و بلندمدت نادیده گرفته می شود.تاکنون نامزدهای محترم به این سئوالات نپرداخته اند که در نظام برنامه ریزی فعلی کشور که حتی امکان دسترسی آماری صحیح و مناسب به وضعیت شاخص های ضروری بازار کار و اشتغال را فراهم نمی کند، چگونه امکان مدیریت و برنامه ریزی لازم برای اشتغالزایی فراهم می شود؟
در حالی که همچنان میزان منابع آبی کشور و نحوه توزیع آن در بخش های اقتصادی مختلف، محل اختلاف است، چگونه امکان مدیریت منابع آبی برای گذر از بحران کم آبی میسر است؟ در حالی که وضعیت مناطق و بخش های مختلف از نظر شاخص های مختلف محیط زیستی به نحو مؤثری مشخص نیست چگونه امکان تضمین پایداری محیط زیست از طریق برنامه ریزی فراهم می شود؟
تا کنون عدم پرداختن به این موضوعات اصلی و پایه ای، صدمات قابل توجهی به کشور وارد کرده است و سیاست گذاران را به سمت تصمیمات مقطعی، موضعی و منطبق بر صلاحدید شخصی و نه لزوماً کارشناسی، سوق داده و کشور را در ورطه بحران های مختلف اقتصادی، محیط زیستی، اجتماعی و.... قرار داده است.
با عنایت به این موضوعات لازم است هر یک از نامزدهای محترم اندیشه و راهکارهای خود برای اصلاح نظام برنامه ریزی به نحوی که متضمن نگاه سیستمی و جامع نگر، سازگاری برنامه های کوتاه مدت و بلندمدت در راستای سند چشم انداز، رفع ضعف های موجود در جمع آوری و پردازش داده های آماری، ساماندهی آمایش سرزمینی، تخصیص بهینه، علمی و عادلانه منابع، رفع ضعف های موجود در مکانیسم های پایش، ارزیابی و سنجش عملکرد، کاهش پراکندگی در نهادهای تصمیم گیری و سیاست گذاری و... باشد را ارائه نمایند.در کنار دغدغه های مطرح شده، آنچه در شرایط کنونی می تواند به عنوان شاخص، مد نظر مردم و رییس جمهور منتخب قرار گیرد عبارت است از：
۱. نگاه بیش از پیش به توانمندی های داخل کشور و اتکا به ظرفیت عظیم ملت شریف ایران
۲. توجه به برنامه ریزی و اعتقاد به اینکه داشتن برنامه، همسنگ و هموزن استقلال کشور است.
۳. براساس رهنمودهای مقام معظم رهبری، عزم و اراده شخص رییس جمهور برای به کار گیری تمام وقت و توان خود برای حل مشکلات کشور.
۴. توجه ویژه به پیگیری اهداف و برنامه های مصرح در برنامه ششم توسعه.
۵. توجه ویژه به طبقات و اقشار ضعیف جامعه و رفع محرومیت از چهره شهرها و روستاهای کشور.
6. اهتمام ویژه به بحث اشتغال زایی.
بدیهی است که در صورت نداشتن یک طرح جامع در این زمینه، توفیقی حاصل نخواهد شد./