۲۱ تیر ماه روز جهانی بدون پلاستیک نامگذاری شده است باشد تا کمی بیاندیشیم چه بر سر طبیعت و محیط زیست خود آورده ایم !!!

بی شک یکی از نشانه های پیشرفت و راحتی جوامع بشری پلاستیک و نایلون است اما این اسباب راحتی هم اینک با سرعت زیادی در حال نابودی محیط زیست است اما هنوز دیر نشده است و هر روز با مصرف حداقل یک کیسه نایلونی می شود سرعت تخریب محیط زیست را کمتر کرد.

سالانه 500 میلیارد کیسه پلاستیکی در جهان مصرف می شود و 305 میلیون تن کیسه پلاستیکی در سال دور انداخته می شود . در ایران بر اساس آمارها سالانه 177 هزار تن پلاستیک یا چیزی معادل 500 تن در روز دور انداخته می شود . کافیست کمی به آمار و ارقام زیر توجه کنیم تا عمق فاجعه را دریابیم.حدود 4 درصد از تولید نفت جهان صرف تولید مواد پلاستیکی می شود .در واقع تولید پلاستیک در جهان مستلزم مصرف 60 تا 100 میلیون بشکه نفت در هر سال است و این در حالی است که تجزیه هر پلاستیک بین 300 تا 500 سال زمان نیاز دارد. در شهر تهران به عنوان پر جمعیت ترین شهر کشور سالانه ده هزار تن کیسه پلاستیکی مصرف می شود . از تولید روزانه 7500 تن زباله در تهران 35 درصد آن مربوط به زباله خشک است و از این مقدار حدود هزار تن پسماند پلاستیکی است . استان گیلان به عنوان یکی از پرتراکم ترین استان های کشور از لحاظ جمعیت ، وضعیت بهتری در زمینه دور ریز زباله های پلاستیکی ندارد. در گیلان روزانه دو هزار تن زباله تولید می شود که حدود 7 درصد این زباله ، به مصنوعات پلاستیکی شامل پلاستیک های نرم و سخت ، نایلون ، بطری و پت و ... اختصاص دارد ینی به عبارتی ، 140 تن زباله پلاستیکی در روز وارد طبیعت و محیط زیست شکننده استان سر سبز گیلان می شود. سهم کلان شهر رشت 600 تن زباله در روز است و سهم پلاستیک دور ریز این شهر در خوشبینانه ترین حالتش چیزی معادل 42 تن در روز است که با افزایش مصرف پلاستیک در فرهنگ خانوارها قطعا این میزان پسماند به مراتب بیشتر نیز خواهد شد. البته در حال حاضر حدود یک درصد از این زباله های پلاستیکی که بصورت پت است بازیافت می شود و به تازگی شرایطی فراهم شده تا به کمک بخش خصوصی ، پلاستیک های نرم مانند نایلون ها و پلاستیک های بسته بندی ، بعد از خمیر شدن ، به گرانول تبدیل شوند کیسه های پلاستیکی در این بین سهم بسیار بالایی دارند چرا که به هر فروشگاه یا مغازه ای که مراجعه می کنیم برای کوچکترین خرید هم یک کیسه پلاستیکی ارایه می شود که در نهایت این کیسه ها سر از جایگاه های زباله در خواهند آورد . انتخاب با ماست تا بجای استفاده از کیسه های نایلونی ، کیسه های پارچه ای یا حصیری ( گیاهی ) را جایگزین کنیم تا علاوه بر کاهش مصرف  پلاستیک بتوانیم به محیط زیست منطقه خود نیز کمک کنیم . شاید جالب باشد که بدانیم در ساخت کیسه های پلاستیکی موادی استفاده می شود که اغلب سمی بوده و در حین تجزیه و حتی سوزاندن باعث انتشار گاز های سمی خطرناک در محیط و در نهایت باعث برخی تغییرات هورمونی در انسان و سایر جانداران می شود. ظروف یکبار مصرف پلیمری و کیسه‌های پلاستیکی در صورت تماس با مواد غذایی بالای 40 درجه ماده شیمیایی و تلخی از خود خارج می‌کنند که بیش از 77 نوع بیماری سرطان زا را به همراه دارد و متاسفانه نوشیدن چای داغ یا‌آب یخ زده در داخل ظروف پلاستیکی می‌تواند باعث ایجاد مشکلات و حتی سرطان دستگاه گوارش شود.توسعه یافتگی و رشد و پیشرفت به قدری با خود عامل تخریب محیط زیست را به همراه دارد که مردم که مصرف کننده و دلیل اصلی این پیشرفت هستند از آن غافل شده‌اند اگر سری به دور و برمان بزنیم متوجه می‌شویم از  لوازم و مصارف روزانه‌مان چقدر از پلاستیک ساخته شده‌اند. 21 تیر ماه روز جهانی بدون پلاستیک نامگذاری شده است باشد تا کمی بیاندیشیم که چه بر سر طبیعت و محیط زیست خود آورده ایم .