فتحی هم دانش آموخته تئاتر و سینما است و هم استاد دانشگاه در همین رشته؛ در رزومه کاری او علاوه بر کارگردانی سینما، تلویزیون و تئاتر، نقد سینما و تئاتر، بازیگری تئاتر، مستند سازی و نویسندگی چندین فیلم نامه و مجموعه تلویزیونی دیده می شود. به همین دلیل است که جغرافیای هنری او کاملا جغرافیایی حرفه ای و آکادمیک است.
حسن فتحی در ساخت فضاهایی پر هیجان، پر کشش و عاشقانه های ممنوع تبحری ویژه دارد. چه در سریال میوه ممنوعه، چه در شهرزاد و چه در مدارصفر درجه و شب دهم نشان داده است به خوبی درام را با تاریخ و داستان های تاریخی از حالت خط روایی خارج و بسیار پر کشش و جذاب می کند. غیرقابل پیشبینی بودن داستان هایش دیگر ویژگی ممتاز فتحی است که مخاطب را اجبارا تا آخرین لحظه تشنه خلق مرقعیت و پایان داستان می کند. این ویژگی خصوصا در فیلم کیفر به خوبی قابل مشاهده است.
دیالوگ های قوی در موقعیت های مناسب؛ خصوصا در فضاهای تاریخ معاصر شاید یکی از مهم ترین ویژگی های کارهای فتحی است. اما داستان های او پر شخصیت است، شخصیت هایی که گاه به اندازه کافی به آن ها پرداخته نمی شود و همین مساله باعث می شود داستان های فرعی در داستان اصلی به کلی گم شود و یا حتی به ماجرای اصلی آسیب بزند در کنار این؛ گاف های تاریخی هم در شهرزاد و هم در شب دهم و مدار صفر درجه وجود دارد اما در تعدد میزانسن ها و سکانس ها شاید از چشم مخاطب عادی دوربماند که مانده است اما از دیدگاه انتقادی غیرقابل اغماض هست.
فتحی در شخصیت پردازی و بازی گرفتن بیشتر توجه و نگاهش به بازیگران اصلی است در تمام کارهای او این نقص وجود دارد که به جز بازیگران شاخص و اصلی مابقی نفش ها بیشتر تصنعی و غیر حرفه ای است و بیشتر جنبه سیاهی لشکر دارد. اما باید پذیرفت؛ حسن فتحی پهلوانان نمی میرند دهه ٧٠ با شهرزاد دهه ٩٠ در فیلم سازی و سبک تاریخ سازی به بلوغی رسیده است که آینده درخشان تری را برای او رقم می زند.
علی رزاقی بهار
منتقد سینما و تلویزیون