به گزارش خبرگزاری برنا، مسعود رایگان درباره «یک دقیقه و سیزده ثانیه» گفت: به نظرم این نمایش یکی از بهترین کارهای ژورنالیستی بود که نه تنها درباره زن‌های کارتن‌خواب بلکه درباره موضوعات اجتماعی دیده‌ام و یاد این شعر حسین منزوی افتادم، «یک شب هوای گریه، یک شب هوای فریاد، امشب دلم سخت...
وی با تاکید بر فرم مناسب نمایش و تعامل با مخاطب گفت : آقای گیل‌آبادی به درستی این دیوارها را فروریخته است و در طول نمایش هر زمان و هر طرف را که نگاه می‌کنیم تماشاچی در آنجا حضور دارد. در واقع هیچ دیواری بین بازیگران، کارگردان و مخاطب وجود ندارد و این کار به بهترین شکل انجام شده است.
ایلیا منفرد: در نمایش «یک دقیقه و سیزده ثانیه» مخاطب احساس نمی‌کند که تنها برای شنیدن یک داستان آمده است
ایلیا منفرد که در میانه نمایش قطعه‌ای با عنوان «گل ارکیده» را اجرا کرد، این نمایش را یکی از تاثیرگذارترین کارهایی عنوان کرد که تا کنون درباره زن‌های کارتن‌خواب اجرا شده است و اضافه کرد: اعتقاد دارم هرکس این کار را روی صحنه نبیند به طور حتم ضرر کرده است، تا به این لحظه که کارهای زیادی را درباره این موضوع دیده‌ام این نمایش را یکی از تاثیرگذارترین کارهای اجرا شده می‌دانم.
وی با بیان اینکه کار لحظات درخشانی داشت و بسیار لذت بردم، افزود: شروع طوفانی خوبی داشت. اواسط کار نیز به عمد ریتم کندتر می‌شد، به این دلیل که مخاطب نیاز داشت فکرش بیشتر از چشمش کار کند. در مجموع کاری بود که به شدت نمره قبولی می‌گیرد و دیدنش را به شدت توصیه می‌کنم.
این آهنگساز اضافه کرد: من در ابتدا فکر می‌کردم که آمده‌ام کار دوستانم را ببینم اما اواسط نمایش آنقدر درگیر آن شدم که به طور کل یادم رفت کار دوستانم است. حتی جایی که ایستادم و یک آهنگ خواندم نمی‌دانستم که جایش درست است یا خیر. زمانی که لالایی برای بچه خوانده شد، احساسم این بود که اجرای «گل ارکیده» جایی درست است.
منفرد درباره دلیل انتخاب قطعه «گل ارکیده » توضیح داد: اجرای این آهنگ انتخابی از قبل نبود و در لحظه‌ای که گیتارم را دست گرفتم این آهنگ به ذهنم رسید که با فضای کار بسیار همخوانی داشت.
وی با بیان این مطلب که تاکنون قصه‌های زیادی درباره زنان کارتن‌خواب در سینما، تئاتر و ادبیات گفته شده است، افزود: تفاوت و تاثیرگذاری
این کار در فرمی بود که برای آن انتخاب شده بود. بیشترین موضوعی که مرا جذب کرد، جاده دو طرفه کار و مشارکتی بود که از طرف مخاطب گرفته می‌شد و بهترین حربه برای دعوت مخاطب به این چالش بود که بیشتر به آن فکر کند. در این نمایش مخاطب احساس نمی‌کرد که تنها برای شنیدن یک داستان آمده است.
منفرد در پایان درباره تاثیری که این اثر می‌تواند روی بهبود وضعیت زنان کارتن‌خواب داشته باشد، اظهار داشت: هنرمند تنها وظیفه‌ای که دارد غر زدن است. هنرمند پیچش مو را می‌بیند. گزشی که در کارهای اجتماعی دیده می‌شود به این دلیل است که هنرمند چندین قدم جلوتر را می‌بیند و دغدغه‌اش درباره یک موضوع خاص را مطرح می‌کند و غر می‌زند که گوشی و چشمی پیدا شود برای دیدن و شنیدن. وظیفه هنرمند نیست که فکری برای یک معضل اجتماعی بکند، بلکه باید مدام این مسئله را در ذهن مخاطب زنده نگه دارد و مردم به آن موضوع فکر کنند.
مژده لواسانی: نمایش «یک دقیقه و سیزده ثانیه» تنها یک تئاتر نیست بلکه یک زخم است
مژده لواسانی نیز با تاکید بر تاثیرگذاری این نمایش اظهار داشت: نمایش زمانی تاثیرگذار است که در ذهن مخاطب ته‌نشین شود و برای او درد ایجاد کند و این یعنی کارش را درست انجام داده است. «یک دقیقه و سیزده ثانیه» چنین کارکردی دارد.
وی با این توضیح که این نمایش تنها یک تئاتر نیست بلکه یک زخم است، اضافه کرد: اساسا آفت‌های اجتماعی یک زخم هستند. این زخم‌ها باید فریاد شوند و با سرپوش گذاشتن و نگفتن کاری انجام نمی‌شود.
این مجری تلویزیون ادامه داد: موضوعی که ما در نمایش دیدیم و اتفاقی که برای هر یک از کارکترها افتاده بود و برای ما روایت شد ممکن است برای نزدیکان و حتی خود ما اتفاق بیفتد. نباید اینگونه تصور شود که مسئله‌ای دور از ماست.
لواسانی: من با زن‌های کارتن‌خواب زیادی به گفت‌وگو نشسته‌ام
لواسانی با بیان اینکه بارها به گرمخانه‌ها رفته و پای قصه‌های زن‌های کارتن‌خواب نشسته است، افزود: نمایشی که روی صحنه دیدم ملموس و باورپذیر بود و دقیقا آن چیزی‌ست که اگر به شوش و ... بروید آن را خواهید دید. من با زن‌های کارتن‌خواب زیادی به گفت‌وگو نشسته‌ام و همان‌طور که به درستی در نمایش به آن اشاره شد انها بسیار دوست دارند حرف بزنند و قصه زندگیشان را تعریف کنند.
وی با تاکید بر فرم نمایش اضافه کرد: زن کارتن‌خواب روی استیج نیست و اگر ما شخصیت‌ها را روی صحنه می‌دیدیم تا این اندازه برایمان باورپذیر و طبیعی نبود. تاترهای آقای گیل‌آبادی مبتنی بر تعامل با مخاطب است و در این نمایش خاص نیز به این دلیل که قصه زن‌هایی‌ست که از دل جامعه می‌آیند این نوع فرم، کارکردی بسیار درست داشته است.
لواسانی با ابراز امیدواری از اینکه بیشتر شاهد تئاترهای این چنینی و دغدغه‌مند باشیم، افزود: زخم‌ها با نگفتن، ندیدن و نشنیدن رفع نمی‌شوند این دردها و زخم‌ها را باید فریاد زد که تلنگری برای مخاطب باشد و بزرگ‌ترین رسالت نمایش همین است.
این مجری توانمند تلویزیون در پایان به بازی‌های زیبا و باورپذیر بازیگران اشاره کرد و افزود: این میزان نزدیک شدن به شخصیت زن‌های کارتن‌خواب و بازی‌های مبهوت‌کننده نشان از این دارد که بازیگران این افراد را دیده‌اند و به درستی نقش را درک و اجرا کرده‌ا‌ند.
نمایش «یک دقیقه و سیزده ثانیه» به کارگردانی شهرام گیل‌آبادی با بازی پانته‌آ بهرام، سیما تیرانداز، لادن مستوفی و مینا دریس هرشب ساعت 21 در تماشاخته ایران‌شهر روی صحنه می‌رود.