به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ نامه‌نیوز نوشت: «حرکت در خط اعتدال» همان استراتژی برگزیده «فیلسوف سیاستمدار» است که مدت‌هاست تندروهای اصولگرا را رودروی او قرار داده است. صحبت از علی لاریجانی و قدم‌های اعتدالی‌اش در عرصه سیاست است. از برجام گرفته تا موضوع داغ این روزها یعنی سپنتا نیکنام؛ اتفا‌ق‌هایی که به میدانی برای عرض اندام او و منش اعتدالی‌اش و در مقابل مشکل‌تراشی مخالفانش بدل شده‌اند.
رسیدن به این منش اعتدالی و فراجناحی برای مردی با چنین پیشنیه اصولگرایی چندان سهل نبوده است. او از همان روزهایی که بر خلاف برخی اصولگرایان دوستدار احمدی‌نژاد در مقابل رئیس دولت نهم و دهم ایستاد، می‌دانست که برای حرکت در خط اعتدال باید منتظر نهیب تندروها باشد و این روزها گویی بهانه جدید به دست مخالفانش افتاده تا باز هم آقای دیپلمات سال‌های دور را درگیر حاشیه‌ها کنند.
اسم رمز جدید مخالفان لاریجانی
مدت‌هاست که «انتخابات مجلس» برای مخالفان او به اسم رمزی مبدل شده است. وقتی صحبتی از مجلس و حضور لاریجانی به میان بیاید، آن وقت باید منتظر ماند و دید که مخالفان او که همان تندروهای زخم دیده اصولگرایی هستند، به چه حربه‌ای برای ضربه زدن به او متوسل خواهند شد.
بازی زودتر از موعد مخالفان رئیس مجلس
این روزها هم هر چند با انتخابات ۹۸ فاصله بسیاری داریم اما مخالفان لاریجانی خیلی زودتر از آن چه باید، بازی را شروع کرده‌اند. اختلاف نظر پیش آمده بر سر سپنتا نیکنام میان علی لاریجانی و برخی از علمای قم موجب شده است تا اختلاف‌های قدیمی سر باز کنند و حتی برخی تلاش کنند تا از این آب گل‌آلود «ماهی سیاسی» خود را به دست آوردند. برای مخالفان فرقی نمی‌کند که در مسیر اتفاقات شورای شهر یزد، حتی چهره‌های اصولگرا شناخته شده‌ای همچون ضرغامی و سلیمی‌نمین هم با لاریجانی هم‌عقیده هستند. آنها هدف دیگری را دنبال می‌کنند.
در واقع قم به محفلی برای عرض اندام مخالفان این رئیس مجلس اعتدالی تبدیل شده است؛ همان‌هایی که روزگاری برای نشان دادن مخالفت‌شان با رئیس مجلس سخنرانی او را در قم با حمله و پرتاب مهر به درگیری کشاندند، این روزها در زمین جدیدی برای مشکل‌تراشی بازی می‌کنند.
آنها خوب یاد گرفته‌اند که نباید «رو» بازی کرد. می‌خواهند با ملتهب کردن فضا، شایعه‌سازی و استفاده از اختلاف نظر بین رئیس مجلس با علماء، قدرت مانور لاریجانی را محدود کرده، تا شاید این گونه انتقام خود را از او بگیرند.
چنانچه این روزها نداهایی از قم به گوش می‌رسد که تلاش دارند، لاریجانی را برای سال ۹۸ کاندیدایی خارج از استان محبوبش یعنی قم معرفی کنند و او را از حالا در شهرهایی همچون لاریجان و تهران جای دهند اما تجربه نشان داده است که در مصاف تندروها و لاریجانی اعتدالی، این رئیس مجلس است که توانسته با هوش سیاسی‌اش برگ برنده را به نام خود ثبت کند.
اعتدال در اصولگرایی لاریجانی را مستقل کرد
این اولین بار نیست که مخالفان رئیس مجلس به خاطر تبدیل شدن او به چهره‌ای فراجناحی و اعتدالی، رو در روی او قرار گرفته‌اند.
رو در رو شدن لاریجانی و مخالفانش در قم، در همان روزهای مجلس دهم به نقطه جوش خود رسید. شورای ائتلاف اصولگرایان در اعلام فهرست مورد حمایت خود در استان‌ها، نام علی لاریجانی را به عنوان کاندیدای مورد حمایت خود در قم قرار نداد تا لاریجانی هم در برابر این پشت کردن اصولگراها، به تنهایی و مستقل وارد کارزار انتخابات شود.
انتخابات مجلس دهم تمام شد و لاریجانی هر چند به دلیل فضاسازی منتقدان تندرویش در قم، از کسب مقام اول جا ماند اما با وجود دوم شدن در قم، مانند مجلس هشتم و نهم همچنان نقش اول را در مجلس بر عهده گرفت.
تکرار اعتدال از زبان لاریجانی
لاریجانی مدت‌هاست ردای اعتدالی را بر تن کرده است. نمود بیرونی‌اش هم در این کلام او نهفته بود که «هیچ معنا ندارد که اگر کسی در یکی از طایفه‌ها باشد به برخی مواردی که دیگران مطرح می‌کنند، علاقمند نباشد.» او از طایفه اصلاح‌طلبان نبود اما خود را چندان هم بی‌علاقه به مباحث مطرح شده از سوی مردان چپ‌نشین سیاست نشان نداد.
اوج علاقه این مرد طایفه راست سیاست ایران به موضوعات اصلاح‌طلبان در انتخابات ۹۶ و حمایت جسته و گریخته او از حسن روحانی نمایان شد و حتی زمانی که ستاد اصولگرایان معتدل حامی روحانی متشکل از چهره‌های نزدیک به لاریجانی پای به عرصه گذاشتند، دیگر جایی برای ابهام باقی نماند و تمام شواهد نشان از حمایت لاریجانی از روحانی حکایت داشت.
در واقع چهره فراجناحی لاریجانی در کنار موضع‌گیری‌های منطبق بر قانون او نسبت به موضوعاتی همچون برجام و سپنتا نیکنام در بازه‌های زمانی مختلف به دستاویزی برای مخالفان او تبدیل شده است اما با وجود این مخالفت‌ها که گویا قرار است با اسم رمز «انتخابات ۹۸» وارد فاز جدیدی شوند، تجربه نشان داده است که امکان دست کشیدن قم از چهره سیاسی شناخته شده‌اش، بسیار اندک است.»