ممنوع‌التصویر نیستم/ ده بار دیگر هم به عقب برگردم باز به روحانی رای می‌دهم/ رحمانیان مدام می‌نویسد و مدام توقیف می‌شود/ شخصیت های «عالیجناب» مابه‌ازای سیاسی ندارند

به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری برنا؛ احسان کرمی مجری تلویزیون و بازیگر تئاتر که این روزها در نمایش «ترانه‌های قدیمی(پیکان جوانان)» ایفای نقش می‌کند. برنا با او به بهانه این نمایش و در ادامه نظرش درخصوص دولت آقای روحانی گفتگو کرده ایم که در ادامه می‌خوانید.

شما چندین تجربه بازی در تئاتر با کارگردانان مختلف را دارید، اما قطعا کار کردن با محمدرحمانیان متفاوت است. از نظر شما این تفاوت‌ها در چیست؟

هر کارگردانی به لحاظ کاراکتر با دیگر کارگردان‌ها فرق دارد که امری طبیعی است ، اما جذابیت های کار کردن با آقای رحمانیان بیش از کارکردن با دیگران است. زیرا او هم نویسنده و هم کارگردان است، منتقدان و غیر منتقدانش همه اعتقاد دارند و مطمئن هستند که وقتی از آقای رحمانیان صحبت می‌کنند از یکی از بزرگترین نویسنده‌ها و نمایشنامه نویسان حال حاضر ایران صحبت می‌کنند. کار کردن با رحمانیان برای من یکی از جذابیت های اوست. وقتی او کسی را برای انجام کاری صدا می‌کند جوری برخورد می‌کند که یعنی خیلی بدیهی است که شما بازیگر توانمندی است و من انتخابت کرده‌ام وگرنه اصلا برای کار کردن با من انتخاب نمیشدی! از طرفی آقای رحمانیان فشار دلچسبی به آدم وارد می‌کند. هر کاری با محمد رحمانیان انجام دهیم احساس می‌کنیم که یک پله جلو رفته‌ایم. از این جهت برای من کار کردن با محمد رحمانیان خیلی جالب بود.

متن های ایشان هم متن های بسیار تاثیرگذار و جذابی است.

بله دقیقا و اتفاقا دومین دلیلی که باعث می‌شود کار با رحمانیان برای من جذاب باشد تسلط او روی متن است، چه متنی که خودش می‌نویسد و چه متنی که از دیگران مثل بهرام بیضایی کارکرده است. همچنین تسلط بی نظیری روی تاریخ معاصر ایران،موسیقی، ترانه و... دارد در واقع او یک انسان چند وجهی است، همین ها باعث می‌شود کار کردن با رحمانیان جذاب باشد.

قبول دارید که رحمانیان با اجرای نمایش‌هایی مثل «ترانه‌های قدیمی(پیکان جوانان)» از ذات خود رحمانیان که نوشته‌های پر کنایه، اساطیری و منتقدانه‌ای داشته فاصله گرفته است؟

من اصلا نمیتوانم بگویم این شیوه ای  که رحمانیان کار می‌کند و این موسیقی- تئاتری که روی صحنه می‌برد از او دور است، اصلا این طور نیست. او با دلبستگی خاصی موسیقی را دنبال می‌کند و این هم از علائق شخصی محمدرحمانیان است. ولی اگر منظورتان گونه‌های دیگری است که محمدرحمانیان کارکرده باید بگویم بله، من خودم هم دلم برای آن محمد رحمانیان تنگ شده، ولی او می‌نویسد، تمرین می‌کند و ناگهان کار توقیف می‌شود یا مجوز نمی‌گیرد، مگر یک انسان چقدرتوانایی دارد که به لحاظ روحی در این شرایط بنویسد، تمرین کند و در نهایت کارش روی صحنه نرود یا یک شب اجرا و بعد کار توقیف شود. این اتفاقی است که برای یک یا دو اثر رحمانیان نیفتاده بلکه برای چند اثر او این مشکل به وجود آمده است. رحمانیان همین حالا متنی به اسم«شب سال نو»دارد که به زرس قاطع می‌توانم بگویم یکی از بهترین متنهای او است که اصلا اجازه روی صحنه رفتن را ندارد. بنابراین او به عنوان یک تئاتری باید به هر حال اثری را روی صحنه ببرد، ما نمی‌توانیم به او بگوییم که در خانه اش بنشیند. او چندسال به کانادا رفت و درآنجا هم کار کرد، اما برگشت بنابراین من او را سرزنش نمی‌کنم. او در حال حاضر آثاری دارد که همین الان هم می‌تواند روی صحنه برود و روز حسین‌اش باعث خواهد شد که شما از توانمندی او حیرت کنید. هر چند که خودش می گوید دیگر دوره اش گذشته است. او جز هنرمندانی هم نیست که بخواهد کارهای قبلی‌اش را دوباره روی صحنه ببرد بنابراین او آدم پویایی است و مسیرش را پیش می‌رود.

خودتان کارهایی این‌چنینی را که از حالت ساده اجرا به پرفورمنس تبدیل شده را دوست دارید؟

خیلی دوست دارم، چون من هم کار موسیقی و هم کار بازیگری می‌کنم، بنابر این برای من انجام هر دو کار خیلی جذاب است.

راستی ممنوع التصویری شما در تلویزیون به کجا رسید؟ هنوز ممنوع التصویر هستید؟

 بعید می‌دانم ممنوع التصویر باشم چون در این چند وقت اخیر چندبار تصویر من از تلویزیون پخش شده است و ممنوع التصویر نیستم.

«سریال عالیجناب» جدیدترین کار شما در شبکه نمایش خانگی است، این سریال انتقادات زیادی را با خود داشته از جمله اینکه حسین پاکدل نقش حسن روحانی را ایفا می‌کند. این را قبول دارید؟

من به عنوان کسی که از ابتدای نگارش متن با قریبیان در ارتباط بودم این نظریه را رد میکنم. اتفاقا همه حرفمان این بود که ما سریالی را تولید می‌کنیم که قصه‌اش فقط در ایران می‌گذرد. یعنی آن رییس جمهور با رقبایش همه می‌توانند در کشورهای دیگر هم حضور داشته باشند. من این حرف را رد می‌کنم چون پیش از شکل گیری عالیجناب بود تا جلوی دوربین رفتن، میدانم که اصلا چنین غرض و نیتی وجود نداشته است. نه تنها شخصیتی که حسین پاکدل بازی می‌کند بلکه درباره همه شخصیت ها ما اصلا نمی‌خواسیتم شبیه کسی دیگری باشیم.

رسانه های منتقد دولت روحانی را نقد میکنند فکر می کنید این هجمه ها منصفانه است؟ و آیا شما به عنوان کسی که از حامیان آقای روحانی بوده اید از رای خود پیشمان نیستید؟

اصلا پیشیمان نیستم و حتی اگر ده بار دیگه هم به عقب برگردم دوباره به آقای روحانی رای می‌دهم حتی هزار بار دیگر هم به او رای می‌دهم. بخشی از انتقاداتی که رسانه‌های اصولگرا می‌کنند درست است واصلا بحثی در آن نیست و نمی‌توان گفت هر چه آنها می‌گویند بد است و فقط ما خوبیم. اما من خودم جز کسانی بودم که به عنوان یک شهروند نسبت به لایحه بودجه سال 97 انتقاد کردم و هنوز هم به آن انتقاد جدی دارم. به نظرم ایرادهای بسیار در آن وجود دارد، اما من متخصص این حوزه نیستم و نمی‌توانم به آن ورود کنم و همانطور که گفتم به عنوان یک شهروند نظرم را می‌گویم. نه، من همچنان معتقدم ما در دوره‌ای هستیم که باید آقای روحانی رییس جمهور می‌شد و شد. همچنین معتقدم بخش بسیار زیادی از مشکلاتی که در لایحه بودجه 97 وجود دارد مربوط به هشت سال قبل از آقای روحانی بوده است و این سوء مدیریت ها پس از دولت آقای روحانی هم ادامه دارد، این‌ها بهانه نیست بلکه حقایقی است که تازه خودشان را نشان داده‌اند. من خیلی خوشحالم که می‌توانم به آقای روحانی نقد کنم، گرچه به او رای داده‌ام.اما مدیریت کشور می‌تواند شرایط بهتری را به وجود بیاورد ولی اگر به عقب برگردم حتما دوباره به آقای روحانی رای خواهم دارد.