به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، به‌طورکلی انجام فعالیت‌های بدنی بعد از صرف غذا توصیه نمی‌شود، زیرا رگ‌های خونی در طول ورزش در تلاش‌اند خون اضافه‌ای را که از قلب پمپاژ می‌شود، جابه‌جا کنند؛ بنابراین سایر رگ‌ها از جمله رگ‌های دخیل در عمل هضم به‌حالت انقباض درمی‌آیند.
همین موضوع می‌تواند معده‌درد، رفلاکس، سکسکه و تهوع ایجاد کند. حتما می‌پرسید پس یعنی با شکم خالی ورزش کنیم بهتر است؟ مطالعات نشان داده است ورزش در وضعیت گرسنگی موجب می‌شود بدن کربوهیدرات‌های انباشته شده را بسوزاند و روند کاهش وزن را سریع‌تر کند، اما ورزش کردن با گرسنگی مضراتی هم دارد.
اگر قبل از ورزش غذای کافی نخورید، ممکن است حین ورزش دچار سرگیجه، استفراغ و بی‌حالی شوید، سطح گلیکوژن (سوخت سلول‌های بدن) بر اثر نخوردن افت می‌کند.
همچنین ورزش کردن با شکم گرسنه می‌تواند موجب کاهش توده عضلانی شود، زیرا در مواردی بدن مجبور است انرژی لازم برای ورزش را از تجزیه پروتئین‌ها تأمین کند. این درحالی است که با ورزش‌کردن باید چربی بسوزانید، نه عضله!
حالا این پرسش پیش می‌آید که پس بهتر است فاصله بین غذا خوردن و ورزش چقدر باشد؟ این فاصله در افراد مختلف می‌تواند متفاوت باشد، اما به‌طور کلی زمان صرف غذا بهتر است یک تا دو ساعت قبل از ورزش کردن باشد تا در این فاصله معده از غذایی که خورده‌اید، خالی شود و با شروع ورزش دچار اختلالات هضم نشوید.
اگر هم از آخرین وعده غذایی‌تان چند ساعت یا بیشتر گذشته است، حداقل قبل از ورزش یک میان‌وعده کوچک میل کنید تا بدن‌تان با دریافت مواد مغذی قادر به عملکرد بهتری باشد. در ضمن از مصرف غذاهای پرچرب و حاوی اسید بالا قبل از ورزش بپرهیزید.