به گزارش گروه بین‌المل خبرگزاری برنا؛ چندی پیش و تنها دو روز پس از هشدار آنکارا مبنی بر احتمال آغاز عملیات علیه گروه پ.ک.ک در قندیل، جنگنده‌های ترکیه علیه اهداف این گروه در شمال عراق عملیات کردند.
به تازگی رسانه‌های ترکیه مدعی شدند این حملات با توافق میان ترکیه و ایران صورت گرفته است.
از سوی دیگر چندی پیش این رسانه‌ها مدعی شدند، عربستان سعودی امکانات رسانه‌ای خود را برای حمایت تبلیغاتی از پ.ک.ک بسیج کرده است. طبق این گزارش‌ها نمایندگان رسانه های عربستان در مناطق تحت کنترل نیروهای کرد سوری حضوری فعال دارند و مبارزات پ.ک.ک علیه ترکیه را موجه قلمداد می کنند. از سوی دیگر، پیرو دستور محرمانه ولیعهد عربستان، رسانه های داخلی سعودی ها هیچ گونه اخبار و گزارشی منفی علیه پ.ک.ک و یگان‌های مدافع خلق (ی.پ.گ) را منعکس نمی کنند.
«جلال جلالی‌زاده»، نماینده سابق مجلس شورای اسلامی و تحلیلگر مسائل ترکیه و کردها، به برنا می‌گوید: «کشور ترکیه همواره مسئله کردها را وجه المصالحه روابط خارجی خود قرار داده است. ترکیه کردها را به رسمیت نمی‌شناسد و در قانون اساسی آن از ملت ترک، و نه ملت ترکیه یا شهروندان ترکیه اشاره شده است. در ترکیه و نیز عراق، کردها همواره ایران را پشتیبان خود می‌دانند. از این رو ایران معمولاً به فشار بر کردها در ترکیه تن نمی‌دهد؛ بهترین سیاستی که ایران در خصوص باید در پیش گیرد حل مسائل مربوط به مناطق مرزی خود با ترکیه و عراق در داخل است.»
این کارشناس مسائل کردها در پاسخ به سوالی در مورد توافقات احتمالی با ترکیه و مسئله کردهای سوریه می‌گوید: «وضعیت کردستان سوریه پیچیده است. کردها در آنجا اگرچه با دولت سوریه همدلی نداشتند اما با تروریست‌هایی که علیه دولت می‌جنگیدند نیز همراهی نکردند و گاه با آنان درگیر شدند. از این رو دولت ترکیه در لشکرکشی‌های خود به سوریه بهانه لازم برای حمله به آنها را نداشت و تنها نفوذ پ.ک.ک در آن منطقه را بهانه کرده بود. کردهای آن منطقه به پشتیبانی ایران، روسیه و آمریکا در رسیدن به خواسته‌های خود در سوریه دلبسته اند چرا که به خوبی می‌دانند تصمیماتی که برای سوریه گرفته می‌شود در خارج از این کشور رقم می‌خورد. دیدیم که آمریکا در نهایت به کردهای سوریه پشت کرد. ایران می‌تواند از در پشتیبانی گروه‌های کرد در این منطقه برآید؛ اما از سوی دیگر باید مراقب توافقات خود با ترکیه در خصوص مسئله کردها باشد تا بتواند در میان گروه‌های کردی نفوذ خود را حفظ کرده و گسترش دهد.»