به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، با یک چرخ کوتاه در سطح شهر متوجه این می شویم که سازمان شهر سازی و شهرداری چقدر در زمینه توجه به روحیات و آرامش مردم کوتاهی کرده و با توجه به اعتبار دادن به انبوسازان برای رسیدن به اهداف اقتصادی بیشتر، نه تنها توجهی به افرادی که در اجتماع فعالیتهای شغلی دارند نمی کنند بللکه نیازهای بصری و درونی کودکان را هم نادیده گرفته و هیچ اقدامی در جهت تغییر رویه شهرسازی ایجاد نمی کنند. دراین باره با مهرداد هاشم زاده -رئیس هیات مدیر کانون مهندسان- به بررسی علل و راهکارهای مناسب وضعیت حال شهر سازی پرداختیم که در زیر می خوانید.
مهرداد هاشم زاده با بیان اینکه از آنجایی که فضای شهر بیشترین ارتباط را با مردم و محیط زندگی برقرار می‌سازد، در نتیجه نقش بسزایی در احساس شادی و آرامش به شهروندان دارد به خبرنگار برنا گفت : شهرسازی منطبق بر معماری معنوی و بومی، برنامه‌ریزی و طراحی اصولی شهری و صدها عامل دیگر می‌تواند در شکل‌گیری نشاط اجتماعی مؤثر باشند.
وی با تاکید بر اینکه تمام کشورها در سراسر جهان با مفهوم شهرهای شاد آشنا شده‌اند و حتی برخی از آن ها در این امر پیشی گرفته‌اند و فضا را برای شهروندانشان بانشاط کرده‌اند ادامه داد : در وهله نخست شادی و نشاط افراد جامعه باید برای توسعه دهندگان شهری حائز اهمیت باشد و از روش‌های مختلفی برای افزایش شادی در جامعه استفاده کنند. امروزه در مدیریت شهری و روانشناسی شهرها رکنی ایجاد شده تحت عنوان مدیریت احساسات و عواطف شهروندان مسئولیت این افراد ایجاد حس تعلق در شهروندان است.
هاشم زاده افزود : متاسفانه در سه دهه اخیر با بی توجهی و عدم مدیریت شهری در کشور مواجه هستیم . هیچگونه ایده و تفکری در پشت مباحث ساخت و ساز شهری وجود ندارد . در کشور ما سیاست های لازم در مباحث مبلمان شهری درست تنظیم و اجرا نشده است .
وی با گفتن از این نکته که در قدیم خانه ها و مدارس را طوری می ساختند که کودکان در وقت فراغت بتوانند در جمع دوستان و هم سالان خود به بازی در جمع یگ گروه قرار بگیرند گفت : این روش برای این بود که از این طریق بتوانند رابطه های اجتماعی را که در آینده نیاز بود را تمرین کنند ولی کم کم این رویه دچار تغییرات شد و خانه ها کوچکتر و بدون حیاط و محوطه ساخته و کودکان را به چهار دیواری اتاق خودشان کشاند.
رئیس هیئت مدیره کانون مهندسان گفت: با نظامی که در شهرداری داریم نه تنها برای کودکان حتی برای معلولین هم مناسب نیست . نظام شهرسازی ما بی توجهی کامل به کودکان دارد .فضاهای شهری ما شلوغ و نابسامان است و از دلایل مهم آن فروش گذاشتن تمام عرصه های شهری در بخش خصوصی و ایجاد تراکم شهری است که موجب شده خانه ای که در قدیم دو خانواده در آن زندگی می کردند امروز ه ده خانواده در واحدهای مختلف به صورت عمودی زندگی می کنند
وی در پاسخ به این سوال که مسئولان و متولیان ساخت فضاهای شهری چه اقداماتی را باید در این باره انجام بدهند گفت: مسئولین از وزارت راه و شهرسازی ، شهرداری و در مجموعه حاکمیت ، باید که تمهید سیاسی بسیار بزرگی را در نظر بگیرند که ، تراکم فروشی را متوقف کنند و هزینه های شهر از طریق ثالث تامین شود و فضاهای شهری را با رویکردهای جدید علمی در برنامه های خود لحاظ کرده و اجرا کنند .