به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ مدتی است ویدئویی از یک معلم جوان در مدرسه‌ای روستایی منتشر شد که این معلم، دانش‌آموزانی که تکلیف خود را انجام نداده بودند را وادار می‌کرد معلم خود را مورد تنبیه قرار دهند. اگرچه در ظاهر این اقدام ممکن است تازه و جدید به‌نظر برسد اما با این حال حضور هر شکل خشونتی در کلاس درس ضمن برهم زدن آرامش نوجوانان برای یادگیری بهتر علم و دانش، آینده آنها را نیز به خطر خواهد انداخت.
بر مبنای نظریات بسیاری از روان‌شناسان، اکثر رفتارهای پرخاشگرانه انسان‌ها در بزرگسالی از خشونتی که در دوران کودکی خود تجربه کرده‌اند نشات می‌گیرد. از طرفی شرایط مدرسه که خانه دوم کودکان و نوجوانان محسوب می‌شود تاثیر به سزایی در آینده و بزرگسالی آنها خواهد داشت.
تنبیه بدنی، یکی از پرتکرارترین اتفاقات در فرهنگ آموزش و پرورش ما است که امروزه با نقدهای بسیاری همراه است و کارشناسان و روان‌شناسان بر ضرورت منع جدی این اتفاق در مدارس کشور تاکید دارند. با این حال و با گسترش انتشار اخبار در بستر فضای مجازی که امروزه در ایران طرفداران بسیاری پیدا کرده، موارد متعددی از تنبیه بدنی و خشونت در کلاس‌های درس و بطور کلی در فضای آموزشی ابتدایی و دبیرستان دیده می‌شود. خشونتی که بدون شک با تبعات بسیاری در آینده همراه خواهد شد و در روحیات نسل‌های آینده کشور تاثیر خواهد گذاشت.
در این باره سمیرا ساعتی، روانشناس و کارشناس ارشد حوزه علوم تربیتی، در گفتگو با خبرنگار برنا گفت: در شرایط کنونی با توجه به اینکه تنبیه بدنی در مدارس منع شده است، ما شاهد رفتارهای خشونت آمیزی با دانش آموزان هستیم. این خشونت به شکل جسمی یا روحی تاثیرات نامطلوبی را بر آینده کودکان و نوجوانان خواهد داشت. تنبیه از هر نوعی تنها یک نتیجه خواهد داشت و آن خشونت است.
ساعتی افزود: کودکی که مورد تنبیه قرار می‌گیرد در آینده فردی با عزت نفس پایین، پرخاشگر و افسرده خواهد شد.
وی ادامه داد: طبق آمار به دست آمده، 65 درصد از بزرگسالانی که در کودکی در خانواده یا مدرسه تنبیه شده اند، در آینده کودکان یا افراد دیگر را مورد تنبیه قرار داده اند. این نکته هم باید مورد توجه قرار گیرد که مهمترین دلیل افزایش روزافزون بزه کاری در کودکان و نوجوانان ایرانی وجود تنبیه بدنی در محیط تربیتی و آموزشی آنهاست.
سمیرا ساعتی با اشاره به نظریه اجتماعی بندورا گفت: کودکان از طریق مشاهده و تقلید مدل‌های متفاوت رفتاری را یاد می‌گیرند و سپس آن را بروز می‌دهند. بنابراین معلم می‌تواند به عنوان یک الگو برای دانش‌آموزان، تعمیم دهنده خشونت در آنها باشد.
با توجه به این مهم و بسیاری از ایرادات دیگری که روان‌شناسان در ایران و جهان بر تنبیه‌های بدنی وارد کرده اند به‌نظر ضروری است تا وزارت آموزش و پرورش کشور در جلوگیری از این اتفاق اقدامات موثری را صورت دهد.