با نگاهی به حضور فیلم های «آشفتگی»، «سرخ‌پوست» و «مسخره‌باز»، در میان فیلم‌های امسال جشنواره فیلم فجر که بیش از پنجاه درصد آثار از سطح کیفی متفاوتی برخوردار بود، متوجه خواهیم شد که مجوز جسارت در ساخت آثار متفاوت و خاص و البته پرداختن به موضوعات ویژه که شاید در گذشته از خطوط قرمز ارشاد هم بوده به فیلمسازان داده شده و عملا فیلمساز می‌تواند از فرمول‌های معمول و مرسوم فیلمسازی فاصله گرفته و حالا با تفکرات جدید وارد این عرصه شود.
در حقیقت بعد از یک سال فیلم کمدی نامرغوب گیشه‌ای که تنها در جهت بازگشت سرمایه، روی پرده سینما رفته است حالا جشنواره این فرصت را به خانواده سینما می دهد تا نگاه جدیدشان را هم وارد بازی کنند و بی هیچ ترس و هراسی فیلمسازی روی دیگر سکه را هم ببیند.
در چنین شرایطی که فیلم ها با تنوع در ساخت، محتوا و ساختار ارائه می شوند و تولیدات از سطح کیفی بالا برخوردارند قطعاً کار تیم داوری بسیار سخت است، حتی سخت‌تر از فیلمسازی چراکه قرار است از بهترین‌ها در چند ساختار و نمونه، بهترین را انتخاب شود. اتفاقی که قطعا راحت نیست و در برخی مواقع سلیقه نیز بر جان قضاوت تزریق می شود و نمی توان با آثار نگاهی مطلق در داوری داشت چرا که حتما سلایق و نگاه تیم داوری بر اساس قواعد و قوانینی ثابت نیست و می‌توان حدس زد که گاهی اوقات حق به حقدار نرسد.
ادامه دارد...