به گزارش خبرگزاری برنا از فارس، « لیلا محبی» اظهارداشت: در این حالت، لاکتوز موجود در شیر به صورت دست نخورده وارد روده بزرگ شده و در آنجا تحت تاثیر میکرو رگانیسم های روده ای تخمیر می شود؛ نتیجه فعالیت تخمیری این میکرو ارگانیسم ها روی لاکتوز، تولید اسید لاکتیک و اسیدهای چرب کوتاه است که در نهایت منجر به بروز عوارض و عوارض ناخوشایندی برای مصرف کننده می شود.
او با بیان اینکه شدت این علایم می تواند بسته به شرایط فیزیولوژیکی هر فرد متفاوت باشد و از یک شکم درد و نفخ مختصر تا دل پیچه های شدید، اسهال و تهوع، متغیر است، گفت: برای رفع مشکل این دسته از افراد، شیرهای کم لاکتوز تولید می شود.
این کارشناس ارشد بهداشت و ایمنی مواد غذایی توضیح داد: در شیرهای کم لاکتوز، آنزیم لاکتاز در شرایط معینی در فرایند تولید، به شیر اضافه شده و موجب هیدرولیز لاکتوز(قند شیر) به قندهای ساده تر گلوکز و گالاکتوز می شود که این قندها نسبت به لاکتوز از مزه شیرین تری برخوردار هستند و به همین دلیل شیر کم لاکتوز نسبت به شیر معمولی شیرین تر است.
او افزود: چون وجود لاکتوز در شیر در ایجاد رنگ سفید آن موثر است، با تجزیه شدن آن رنگ شیر هم کمی مایل به قهوه ای می شود؛ هر دو تغییر یعنی شیرین تر شدن و تغییر رنگ پدیده هایی هستند که به هیچ عنوان سلامت شیر را تحت تاثیر قرار نمی دهد و بر خلاف تصور برخی افراد نشانه وجود افزودنی در شیر نیست.
محبی یادآور شد: در افرادی که با مصرف شیر معمولی دچار مشکل نمی شوند، مصرف شیر کم لاکتوز توصیه نمی شود، زیرا با جایگزینی شیر کم لاکتوز به مرور زمان ممکن است فرد دچار عارضه عدم تحمل لاکتوز شود.