به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ در حالی که این روز‌ها تجاوز نظامی عربستان و ائتلاف سعودی به یمن چهارمین سال خود را پشت سر می‌گذارد، به نظر می‌رسد نه‌تن‌ها پیشرفتی در اهداف بنیان‌گذاران این ائتلاف حاصل نشده است که جنگ یمن می‌رود به غیرقابل بازگشت‌ترین، اعتبارسوزترین و البته پرهزینه‌ترین درگیری سیاسی و نظامی که آل‌سعود از لحظه تشکیل عربستان با آن مواجه بوده، تبدیل شود. اخباری که از استیصال ملک سلمان و درخواست او از دونالد ترامپ برای مداخله مستقیم ایالات متحده در جنگ یمن به گوش می‌رسد، بیانگر این است که عربستان همچون آمریکای دهه ٦٠ که جنگ ویتنام را تنها از سر کم نیاوردن و بی‌آبرویی ادامه می‌داد، بشدت منتظر کسی است که دست او را گرفته و با حفظ احترام از یمن خارج کند.
این میان چیزی که بیش از هر چیز عربستان و دیگر سرمایه‌گذار عمده ائتلاف سعودی یعنی امارات متحده عربی را آزار می‌دهد، به دست آمدن سودی ناچیز در برابر آورده و هزینه‌کردی هنگفت است. حمله هفته گذشته کمیته‌های مردمی یمن به خطوط نفتی شرکت نفتی آرامکو آن هم تنها به کمک تعدادی پهپاد نه‌چندان استراتژیک مشخص کرد که زمین بازی در جنگ یمن به سرعت درحال تغییر است. کشته شدن سربازان مزدور سودانی در مصاف با انصارالله، همچنین حمله به تعدادی پاسگاه در مرز یمن و عربستان را می‌توان یک شکست برای ائتلاف سعودی تلقی کرد. این میان حتی هدف قرار گرفتن موشک‌های بالستیک انصارالله توسط سیستم‌های ضدموشک و در آسمان مهمترین شهر‌های عربستان، به‌رغم تاثیر روانی نامطلوب آن، برای سعودی‌ها قابل تحمل‌تر بود، تا حملات اخیر که شریان حیاتی عربستان یعنی خطوط انتقال نفت را هدف خود قرار داد‌ه‌اند.
آیا آمریکا به شکل مستقیم وارد جنگ یمن خواهد شد؟ درواقع ایالات متحده هم‌اکنون نیز در این جنگ نابرابر در قالب کمک‌های لجستیکی و اطلاعاتی مشارکت دارد. اما مشارکت مستقیم که مستلزم بمباران، پیاده‌کردن نیرو و نهایتا اشغال شهرهاست، خوابی است که بعید به نظر می‌رسد دونالد ترامپ تمایلی به تعبیر آن برای ملک سلمان داشته باشد. زمانی نه‌چندان دور وقتی جرج بوش پسر تصمیم به فتح افغانستان گرفت، عمده‌ترین انتقادی که به او می‌شد، برابرنبودن هزینه و فایده این حمله بود. کنایه «شلیک موشک‌های یک‌میلیون دلاری برای نابود‌کردن کپر‌های یک دلاری!» دقیقا از زمان جنگ افغانستان باب شد و در هیأت حاکمه فعلی آمریکا احتمالا دونالد ترامپ بهتر از هر کس دیگری معنی این کنایه را می‌داند. بر فرض که آل‌سعود برخلاف جنگ پرهزینه افغانستان، پول موشک‌های گرانقیمت آمریکایی را نقدا حساب کند، اما آیا بهای خون سربازان آمریکایی که می‌تواند باعث واژگونی صندوق‌های رأی در انتخابات آینده شود را نیز می‌تواند پرداخت کند؟ جواب این سوال منفی است و رئیس‌جمهوری آمریکا هم این را می‌داند.
منبع: شهروند