به گزارش گروه اجتماعی برنا؛ براساس تحقیقاتی تازه که روی نمونه خاک به دست آمده از ماه (در جریان ماموریت های مختلف آپولو) انجام گرفته، ماه در بازه زمانی ۵۰ میلیون ساله از آغاز شکل گیری منظومه خورشیدی تشکیل شده است.
این بدان معناست که ماه حدودا ۴.۵۱ میلیارد سال عمر دارد؛ به مراتب کهن سال تر از آنچه پیشتر تصور می شد. مطالعات قبلی حکایت از آن داشت که ماه حدودا ۱۵۰ میلیون سال بعد از شکل گیری منظومه خورشیدی ساخته شده است. خبر مهم اما اینکه چنین کشفی میتواند بشر را در درک نحوه شکل گیری زمین یاری دهد.
نتایج این تحقیق نیز تقریبا پنجاه سال بعد از آن منتشر می شود که بشر توانست برای نخستین بار قدم روی ماه بگذارد. نیل آرمسترانگ و باز آلدرین دو فضانورد آمریکایی که توانستند به این موفقیت دست پیدا کنند، در جریان ماموریت های خود موفق شدند نمونه های بسیار زیادی از سطح قمر زمین گردآوری کنند تا از آنها برای بازسازی تاریخ ماه و همچنین زمین و سیارات دیگر استفاده گردد.
دانشمندان بر این باورند که ماه احتمالا بر اثر اصابت یک جرم آسمانی بزرگ (هم اندازه با مریخ) به زمین تشکیل شده است. دراثر این اتفاق ذرات سیاره زمین به داخل مدار آن پرتاب شده اند و به ندرت ماهی که امروز در آسمان می بینیم از تجمع این ذرات شکل گرفته است.
البته روشن است که ماه در دوره های اولیه شکل گیری اش متفاوت از شمایل امروزی خود بوده و سطح آن با اقیانوس هایی از مواد آلی پوشیده شده که در ادامه انواع با سرد شدن این مواد، بافت های صخره ای سطح آن تشکیل شده اند. به لطف همین نمونه های به دست آمده از ماه نیز دانشمندان میتوانند ماهیت آن صخره ها را بررسی کرده و نحوه شکل گیری ماه را با تحلیل مواد شیمی تشکیل دهنده آن تشخیص دهند.
پیتر اسپرانگ از مولفان این مقاله گفته است:
از آنجایی که زمین به لحاظ جغرافیایی همواره فعال و پویا بوده، ماهیت مواد تشکیل دهنده آن نیز مرتبا تغییر کرده و در نتیجه بررسی نحوه شکل گیری آن براساس نمونه های به دست آمده از سطح خود زمین امکان پذیر نیست. در عوض اما ماه فرصتی یکتا را در اختیار دانشمندان قرار می دهد تا به مطالعه تکامل زمین بپردازند.
