به گزارش خبرگزاری برنا؛ اهداف عزاداری های محرم نباید فقط به ابراز غم در مصیبت اباعبدالله الحسین (ع) منتهی بشود، بلکه اهداف مهم دیگری نیز هستند که در ادامه، برخی از آنان بیان شده است.
عزاداری و گریه بر مصیبت های امام حسین (ع) تنها هدف برگزاری مراسمات ماه محرم الحرام نمی‌باشد بلکه این عزاداری ها، اهداف بزرگی دارند که برخی از اهداف عزاداری محرم را می‌توان اینگونه توصیف کرد: تقویت روح استکبار ستیزی، بصیرت افزایی، حفظ مکتب و شریعت امامان، تزکیه نفس، معرفی اهل بیت معصوم (ع) به عنوان الگو مسلمانان، وحدت میان امت مسلمان، معرفی اسلام حقیقی به جهانیان، کسب معنویت و تعلیم معارف دینی، اهداف والایی که اگر مسلمین به آن ها توجه کنند، بسیاری از مشکلات جامعه اسلامی را می‌توان بر طرف کرد. در ادامه به بررسی برخی از این اهداف می‌پردازیم.
یکی از دلایل پیدایش واقعه کربلا، نبود بصیرت جامعه اسلامی است که امروزه بایستی جامعه اسلامی از این ایراد بزرگ دور بماند. با کمی دقت در می‌یابیم که یکی از آثار و اهداف عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین (ع)، بصیرت افزایی و شناخت مستضعف و مستکبر، حق و غیر حق است و از آن جهت که دیانت از سیاست جدا نیست، بایستی یک از تأثیرات عزاداری های محرم، تقویت روح استکبار ستیزی و پرورش دهنده روح حماسه و ایثار باشد. امام خمینی (ره) در سخنی، ماه محرم را اینگونه بیان می‌کنند: «با حلول ماه محرم، ماه حماسه و شجاعت و فداکاری آغاز شد؛ ماهی که خون بر شمشیر پیروز شد، ماهی که قدرت حق، باطل را تا ابد محکوم و داغ باطل بر جبهه ستمکاران و حکومت‌های شیطانی زد، ماهی که به نسل‌ها در طول تاریخ، راه پیروزی بر سر نیزه را آموخت، ماهی که شکست ابر قدرت‌ها را در مقابل کلمه حق به ثبت رساند.»
امام خمینی (ره) درباره اهمیت این موضوع با اشاره به این که عزاداری امام حسین (ره) یک ملت را برای مقاصد اسلامی بسیج می‌کند، می‌گویند: «مجلس عزا فقط برای ثواب بردن از گریه و غم و اندوه نیست، بلکه هدف مهم آن، قضیّه سیاسی است که ائمه ما در صدر اسلام نقشه اش را کشیده‌اند که تا آخر باشد.» مقام معظم رهبری با نفی هیأت سکولار اظهار می‌کنند: «هیأت ها نمی‌توانند سکولار باشند؛ هیأت امام حسینِ سکولار ما نداریم! هر کس به امام حسین (ع) علاقه‌مند است یعنی علاقه‌مند به اسلام سیاسی است، اسلام مجاهد است، اسلام مقاتله است، اسلام خون دادن است، اسلام جان دادن است؛ معنای اعتقاد به امام حسین (ع) این است.»
عزاداری و گریستن برای شهدای کربلا، تجدید بیعت با عاشورا و فرهنگ شهادت و تغذیه فکری و روحی با این مکتب است.
گریه بر مصیبت‌های امام حسین(ع) ثواب و فضیلت‌های فراوانی دارد چراکه اشک ریختن در عزای حسین(ع) نشانه پیوند قلبی با اهل بیت (ع) و سیدالشّهدا (ع) است. شهید مطهری درباره آثار گریه برای شهید اینگونه می‌گوید: «گریه بر شهید، شرکت در حماسه او و هماهنگی با روح معنوی و موافقت با نشاط و حرکت او است». گریه در فرهنگ عاشورائیان سلاح همیشه برّانی است که فریاد اعتراض به ستمگران را دارد. اشک زبان دل است و گریه فریاد عصر مظلومیت، رسالت اشک نیز پاسداری از خون شهید است. امام خمینی(ره) گریه کردن در عزای امام حسین (ع) را زنده نگه داشتن نهضت و گریه بر مظلوم را فریاد مقابل ظالم می‌دانند. هم چنین در جلد سیزدهم کتاب صحیفه نور، امام خمینی (ره) ضمن بیان اینکه گریه ما سیاسی است می‌گویند: «با همین اشک، سیل جریان می‌دهیم و خرد می‌کنیم سدهایی که در مقابل اسلام ایستاده است.»
ایجاد وحدت و تقویت ارتباط میان مسلمانان یکی دیگر از اهداف بلند عزاداری های محرم است. جامعه مسلمان برای رسیدن به خواسته های خود نیازمند هماهنگی و ارتباط های قوی و پیوند عاطفی میان تک تک افراد است. مناسبت های مذهبی بهترین فرصت برای تقویت وحدت و شرح مسیر پیش روی جامعه اسلامی است، که ماه محرم به عنوان یکی از مهم‌ترین این فرصت ها به شمار می‌رود. عزاداری های محرم از جامعه ای پراکنده، قدرتی بزرگ می‌سازد و امت مسلمان را در برابر نفوذ دشمن متحد می‌کند. این نوع تقویت وحدت را می‌توان در راهپیمایی عظیم اربعین حسینی به وضوح مشاهده کرد. امام خمینی (ره) که عزاداری را عاملی بی نظیر برای کسب هماهنگی و وحدت می‌دانند، در این باره این چنین بیان می‌کنند: «همه روضه بخوانند، همه گریه بکنند، از این هماهنگ تر چه؟ شما در کجا سراغ دارید که یک ملّتی این طور هماهنگ بشود؟ کی این ها را هماهنگ کرده؟ این ها را سیّد الشهداء علیه السلام هماهنگ کرده است، در کجای عالم سراغ دارید مردم این طور هماهنگ باشند، این هماهنگی را از دست ندهید.»
امام حسین (ع) به منظور احیای دین قیام کردند و به همین منظور باید احیای دین و ترویج معارف دینی به عنوان یکی از اهداف عزاداری مورد توجه قرار گیرد. شیعیان با حضور در مراسم عزاداری محرم و با کسب معنویت و تزکیه نفس، خود را در برابر نفوذ شیطان بیمه می‌کنند. محبان اهل بیت (ع) با عزاداری بر مصیبت های امام حسین (ع) پیوند عاطفی قوی بین خود و امام معصوم (ع) ایجاد می‌کنند که این ارتباط عاطفی باعث می‌شود فرد پس از عزاداری سعی کند ویژگی های محبوب را در خود تقویت کند. هر مراسم عزاداری باید پایگاهی باشد برای روشنگری احکام شرعی و تعلیم معارف دینی چراکه هدف فقط ذکر مصیبت های امام حسین (ع) و خاندان ایشان نمی باشد بلکه عمل به توصیه های امامان (ع) بایستی مورد توجه قرار بگیرد، به همین منظور سخنان واعظان دینی در زمینه اصول و احکام دینی و پیام های اخلاقی و اعتقادی فرصتی مناسب برای تعلیم معارف دینی است.