به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ فرزند خواندگی برای خانواده‌ها همواره با شک و تردید همراه است. این گفته دلیل همان رفتاری است که بسیاری از زوجین پس از تلاش‌های بسیار برای درمان ناباروری، به فکر فرزند خواندگی می‌افتند اما با هزار اما و اگر این کار را به کلی از ذهن‌شان حذف کرده و یا به زمان بعد موکول می کنند. «هیچ کودکی خارج از رگ و خون خویش نمی‌تواند حس عمیق و واقعی فرزند را تداعی کند.» این سخن، تفکر غالب بسیاری از خانواده‌هاست که بر این اساس و با همین تفکر اشتباه از بروز عشق و علاقه به فرزند غیر ممانعت می‌کنند.
بسیاری هم هستند که ترس پیدا شدن پدر و مادر واقعی فرزند به حضانت گرفته شده را در سر دارند و بزرگ کردن او را نوعی هدر رفت دلدادگی، دلبستگی، پول و زمان می‌دانند.
متاسفانه تصور نامناسبی که ما نسبت به فرزند خواندگی داریم به صورتی شده که اکنون بسیاری از زوجین زندگی خود را با حسرت بچه‌دار شدن سپری می‌کند اما حاضر نیستند طعم خوش بچه‌دار شدن را با این تصورات بچشند.
در واقع جامعه ما دچار نوعی انبساط در حضانت کودکان بی سرپرست شده که ریشه این اتفاق در موارد ذکر شده نهفته است. با این وجود باید به خاطر داشت با تمام مسائل موجود در فرزند خواندگی، این رفتار والدین است که باعث تربیت درست یا نادرست کودک می‌شود و تاثیرات خونی و یا اصل و نسب کودک نقشی در رفتار آینده او نخواهد داشت.
در این راستا با امیرمحمود حریرچی، جامعه‌شناس و رفتار شناس اجتماعی در رابطه با مشکلات فرزند خواندگی به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید.
ارتباط مستقیم عدم تشویق خانواده‌ها و انبساط در فرزند خواندگی
حریرچی در ابتدا با بیان اینکه سنت و آئین ما فرزند خواندگی را امری مثبت و نیکو می‌داند، گفت: در گذشته هم موضوع فرزند خواندگی وجود داشت و فرزندان بسیار موفقی که امروز حتی برخی از آنان جزو بزرگان کشور هستند در میان افراد جامعه حضور دارند.
این جامعه‌شناس با اشاره به اینکه در گذشته فرزند خواندگی تنها با صلاحیت مالی افراد سنجیده می شد، ادامه داد: پول مهمترین گزینه در به حضانت گرفتن فرزندان در گذشته بود اما امروز نیازمند بررسی خانواده‌ها به لحاظ روحی و روانی هستیم چراکه بیماری‌های پنهان در اشخاص مهمترین معضل جامعه امروز است.
او انبساط در فرزند خواندگی کشور را عدم تشویق خانواده‌ها به این امر دانست و گفت: در خارج از کشور مردم تشویق به فرزندآوری می‌شوند چراکه این شکل از پذیرش را به شکل یک فرهنگ در کشورشان دارند و سایرین با الگوبرداری از یکدیگر مشتاق به این کار می‌شوند. این رفتار به شکلی در کشورهای توسعه یافته پررنگ است که بسیاری از خانواده‌ها تمایل به سرپرستی فرزندی در کنار دو الی سه فرزند خود به شکل همزمان دارند.
پرورشگاه‌ها در کشورهای توسعه یافته تعطیل است
این رفتار شناس در ادامه افزود: پرورشگاه‌ها در کشورهای توسعه یافته تقریبا تعطیل است چراکه بر اساس قوانین موجود، شرایطی برای آن‌ها مهیا شده است که با حمایت دولت، تعدادی از فرزندان مشخص در اختیار زن و شوهر ها قرار می‌گیرد تا رشد و نمو پیدا کرده و وارد جامعه شوند. چراکه آنان بر این باورند که پرورشگاه‌ها هیچ‌گاه جای خانواده را نمی‌گیرد.
حریرچی اضافه کرد: خانواده ما در این قضیه دچار ضعف‌های رفتاری و قانونی هستند. همانطور که چندی پیش دیدیم با تصویب قانون، فرزند خوانده می‌تواند به همسری والدش درآید. این ماجرا بسیار متاثر کننده بود چراکه برای رفع و رجوع این عمل شنیع به آن جنبه قانونی بخشیدند.
او افزود: در این خصوص باید توجه داشت که اگر قرار باشد چنین حس جنسی در یک خانه و برای والد و فرزند خوانده ایجاد شود به‌طور کلی مفهوم و چهارچوب خوانواده را زیر سوال برده‌ایم.
از جامعه خودخواه انتظار فرزند خواندگی نداشته باشید
این جامعه‌شناس با بیان اینکه ما جامعه‌ای خودخواه هستیم که برای یکدیگر وقت نمی‌گذاریم، ادامه داد: چگونه از چنین جامعه‌ای می توان انتظار داشت در بحث فرزند خواندگی منبسط عمل نکند؟ از سوی دیگر مسائل شرعی در تمامی ابعاد قانون ورود کرده و موضوعاتی مانند ارث و وراثت و حتی ازدواج والد و فرزند خوانده را در این میان راه می‌دهند و سبب دلسردی خانواده‌ها از فرزند خواندگی می‌شوند.
او با تاکید بر اینکه جامعه ما نیازمند اصلاح اخلاق و ایجاد همبستگی است، گفت: هنگامی که مهر و محبت در میان افراد جامعه به وجود آید بسیاری از مشکلات اعم از فرزند خواندگی هم قابل حل خواهد بود.
حریرچی در پایان خاطرنشان کرد: قوانین باید به شکلی باشد که مردم تشویق به حضانت کودکان و رها سازی آن‌ها از مکان‌های دپو شده و پرورشگاه‌ها باشند.