امیدواریم هر چهار نفر سهمیه بگیریم/ ۶۰ صدم ثانیه با ورودی المپیک فاصله دارم

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ مهدی انصاری، ملی پوش شنای کشورمان، پیرامون آخرین وضعیت خود و اردوی تیم ملی به خبرنگار برنا گفت: نزدیک یک سال بود اردو نداشتیم، بعد از یک سال برای یک اردوی سه ماهه  گذاشتند و زودتر از بقیه بچه‌ها به اردو آمدم. تقریبا از شنبه این هفته اردو را شروع شده و بچه‌ها اضافه شدند و خوشبختانه تمرینات خوبی را پشت‌سر گذاشتیم و شرایط نسبتا خوبی داریم و آخر فصل هستیم و آماده می‌شویم برای مسابقات پیش‌رو.

انصاری در پاسخ به این سوال که وضعیتش برای کسب ورودی المپیک چگونه است و آیا به کسب سهمیه امیدوار است یا خیر؟ اظهار کرد: رکوردهایی که دوره قبل داشتیم در المپیک ریو خیلی فاصله داشتیم با آن مثلا در 100 متر پروانه حدود یک ثانیه و 30/40 صدم فاصله داشتم. بقیه بچه‌ها هم همین‌طوری بودند. بعد از المپیک من به شخصه تصمیم گرفتم یک‌سال فوکوس کردم و در اردو ماندم و حتی برای استراحت هم  نرفتم تمرینات سنگینی را پشت سر گذاشتم و توانستم رکوردهای خوبی را ثبت کنم. 100 متر پروانه نزدیک‌ترین رکورد من است برای ورود به المپیک 54/17 رفتم، ورودی المپیک 53/52 است که حدود 60 صدم ثانیه می‌شود تا کسب سهمیه و این رکوردی هم که رفتم سال 2017 بود یعنی دو سال پیش و متأسفانه بعد از آن مدتی آسیب می‌دیدم و مجددا درمان می‌‌کردم و تمرینات متداوم و پشت سرهم نداشتم که بتوانم 2 فصل بدون آسیب تمرین کنم. حالا دوباره تمریناتم را شروع کردم و دوره درمانم را گذراندم و هدف اصلی برای ورودی اسفند ماه امسال است و امیدوارم بتوانم کسب سهمیه  کنم. نه تنها من بلکه سینا غلامپور علیرضا یاوری و بنیامین قره حسن لو هم فاصله خیلی کمی دارند با ورودی امیدوارم بتوانیم هر چهارتایمان کسب سهمیه کنیم.

پروانه رو کشورمان پیرامون آخرین وضعیت آسیب دیدگی اش اظهار داشت: آسیب کمرم کاملا بهبود پیدا کرده اما آسیبی که از  ناحیه شانه و کتف داشتم در 2014 در بازی‌های آسیایی اینچئون دچار در رفتگی  کتف شدم در حین مسابقه و از آن زمان این آسیب با من بوده چون همان جا هم رفتیم. ام آر آی گرفتیم و مرا به اتاق عمل بردند که خودم قبول نکردم چون اگر عمل می‌‌کردم نمی‌توانستم با این کیفیت شنا کنم و باید همان زمان خداحافظی می‌کردم تصمیم گرفتم عمل نکنم و درد را تحمل کنم.

وی درباره اینکه آیا قول می‌دهد در 100متر پروانه، که نزدیکترین فاصله را دارد، بتواند سهمیه کسب کند؟ عنوان کرد: من قول نمی‌دهم اما تمام سعی و تلاشم را می‌کنم که بهترین نتیجه را بگیرم هم برای خودم هم برای کشورم.

بخش دیگری از صحبت‌های این ملی پوش پیرامون کمبودهای کلی در رشته شناست که قابل حل شدن است، وی در این باره با اشاره به موارد متعدد از کمبودها و نیازها خاطرنشان کرد: اعزام‌هابه مسابقات متعدد که ما با حضور در آن کسب تجربه می‌توانیم کنیم کم است و شما اگر تحقیق کنید می‌‌بینید شناگران بزرگ و چه آنهایی که با ما هم سطح هستند و چه سایرین سالیانه نزدیک 20 الی 25 مسابقه می‌دهند و این کمک می‌کند به آنها که در مسابقات اصلی اشتباه نکنند. ما در بسیاری از مواقع  بنابه دلایلی نتوانستیم عملکرد صددرصد از خود داشته باشیم آن هم به این دلیل که کم مسابقه می‌رویم. به عنوان مثال من وقتی که رفته بودم برای مسابقات جهانی در آنجا همه یکدیگر را می‌شناختند و فقط من بودم که در یک جمعی رفته بودم و نگاه می کردم فقط همه با هم رفیق بودند و این عدم شناخت از لحاظ روانی روز مسابقه فشار می‌آورد و در لیگ ایران مسابقه دادن راحت‌تر است نسبت به مسابقات خارجی چون همه با هم رفیق و آشنا هستیم و ارتباط صمیمی داریم ولی در رقابت های خارجی این گونه نیست.

انصاری پیرامون موضوع کمبود اسپانسر نیز گفت: متأسفانه در کشوری که اسلامی است و پیامبر هم تأکید کرده بر یادگیری 3 رشته شنا، تیراندازی و سوارکاری ولی در کشور ما اصلا  چنین چیزی نیست و اصلا پخش زنده نداریم و اگر هم داشته باشیم چگونه است! جمعه ساعت 9 صبح در شبکه ورزش و مشخص است تعداد کمی در این ساعت بیدارند و روز قبلش پنجشنبه است و همه تا دیر وقت بیدار هستند و جمعه روز استراحت است و دوست ندارند از استراحت‌شان بزنند و تعداد کمی مسابقه را نگاه می‌کنند و شاید آنهایی که شنایی هستند بیدار شوند و ببینند. برای خودم نزدیک به یک ماه است که اسپانسر پیدا شده و برای  مکمل‌ها کمک می‌کنند. درآمد با رشته های تیمی بسیار متفاوت است و منی که ملی پوش هستم و 5سال است بهترین شناگر ایران هستم در این چند ساله بیشترین قراردادی که در لیگ بستم 17 میلیون تومان بوده که واقعا با این وضعیت پول زیادی نیست.