به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ طی چند روز گذشته اعتراضاتی مبنی بر اینکه سالانه بیش از 50 درصد بودجه کشور صرف بهداشت و درمان ناکارآمد می‌شود و چرا از طب اسلامی استفاده نمی‌شود در فضای مجازی شکل گرفت که تعداد اندکی از فعالان مجازی نیز با دامن زدن به این موضوع خواستار پاسخگویی وزارت بهداشت، در مان و آموزش پزشکی بودند.
در همین راستا با دکتر کیانوش جهانپور، مدیرکل روابط عمومی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، به گفتگو نشستیم.
8 درصد از تولید ناخالص داخلی صرف هزینه‌های سلامت می‌شود
جهانپور در پاسخ به این سوال که سالانه به چه میزان صرف هزینه های بهداشت و درمان می شود، گفت: اگر بخواهیم بر اساس آمار و ارقام در خصوص هزینه‌هایی که در راستای بهداشت و درمان صرف می‌شود سخن بگوئیم، باید گفت حداکثر 8 درصد از تولید ناخالص داخلی در بخش سلامت هزینه می‌شود که شامل تمامی هزینه‌های بخش درمان، بهداشت، دارو، تجهیزات پزشکی، ویزیت و بستری است.
جهانپور با خاطرنشان کردن این موضوع که طی سال‌های اخیر میزان هزینه‌ها به 8 درصد ارتقا یافته است، بیان کرد: در کشورهای دیگر حوزه خاورمیانه نیز هزینه‌های بخش سلامت در همین حدود است و در کشورهای توسعه یافته این رقم به حدود 10 درصد می‌رسد. همچنین در کشوری مانند ایالات متحده آمریکا حدود 16/7 درصد کل اقتصاد به بخش سلامت اختصاص می‌باید.
مدیرکل روابط عمومی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در خصوص افرادی که به این شایعات دامن زنند نیز عنوان کرد: متاسفانه در برخی زمان‌ها شاهد هستیم که افراد با پخش کردن شایعات کذب در پی تخریب و ضربه زدن به بخش سلامت کشورند و از هر موضوعی برای صدمه زدن دریغ نمی‌کنند که با اقدام به انتشار این اخبار کذب به دنبال رسیدن به مقاصد خود برای تخریب هستند.
چیزی به نام طب اسلامی نداریم
در ادامه جهانپور با تاکید بر این موضوع که طبی تحت عنوان طب اسلامی در کشور نداریم تصریح کرد: هیچ چیز مدونی به نام طب اسلامی طی 1400 سال گذشته وجود نداشته و عرضه نشده و اگر قرار بر این موضوع بود که مبحثی به نام طب اسلامی وجود داشته باشد به طریق اولا، نبی مکرم اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع) برای تسلط بر آن ارجح‌تر بودند و حال دیگر افراد نمی‌توانستند ادعای اشراف بر طب اسلامی را داشته باشند. نکته حائز اهمیت در خصوص افرادی که ادعا می‌کنند مشرف بر طب اسلامی هستند این است که اصلا آن‌ها خروجی مناسبی ندارند و با استفاده از مطالب پراکنده، متناقض، متفاوت و با استناد به احادیثی که سندیت ندارد یا سند ضعیفی دارد در پی رواج طب اسلامی هستند.
او ادامه داد: احادیثی که در خصوص بهداشت و سلامت سندیت قوی دارند نیز بیشتر از جنس پیشگیری، نظافت و توصیه معنوی برای سلامت روح و روان است و هیچ اشاره‌ای به طب تحت عنوان طب اسلامی نشده است. طب یعنی علم تشخیص علائم، تشخیص بیماری‌ها و درمان‌ها، غیر از این موضوعات نمی‌توان نام طب را بر چیزی دیگر نهاد.
جهانپور در خصوص افرادی که ادعای برتری طب اسلامی نسبت به علوم رایج در بخش سلامت را دارند نیز گفت: این ادعا بیشتر از جنس مغالطه و انتساب به منبع مقدس است تا مقابل مخالفین و منتقدین سلاحی باشد که متوسل به اسلام و پسوند اسلامی است اما در عمل از آزمون و آزمودن ادعاهای خود واهمه دارند در صورتی‌که گزاره‌های طب علمی قابل آزمودن است.
طب ایرانی یادگار هزاران ساله دانشمندان عرصه پزشکی
مدیرکل روابط عمومی وزارت بهداشت در پاسخ به این موضوع که طب ایرانی به چه شکل است و تاریخچه آن به چه دوره‌ای مربئط می‌شود؟ عنوان کرد: طب سنتی که ما به آن طب ایرانی می‌گوئیم مبتنی بر تجارب و شواهد و مدارک هزاران ساله بشر است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت، تجاربی که از یونان باستان آغاز شده و بعد در ایران و در سرزمین‌های اسلامی تکمیل شد و توسعه یافت که در قالب درسنامه‌ها و کتاب‌های مدون طب از جمله قانون بوعلی سینا، الحاوی زکریای رازی یا ذخیره خوازمشاهی جرجانی و امثالهم توانست به مردم خدمت کند. طب ایرانی دارای منابعی موثق و قابل آزمودن بوده که امروزه نیز کاربرد این طب به عنوان مکمل طب رایج و مدرن گره‌گشای بسیاری از بیماری‌هاست.
جهانپور در ادامه در خصوص وضعیت تحصیل در رشته طب ایرانی پرداخت و گفت: در حال حاضر دارای 19 دانشکده طب سنتی در داشنگاه‌های علوم پزشکی کشور هستیم و افرادی که پزشکی عمومی را به صورت عالی طی کرده‌اند می‌توانند در مقطع دکترای تخصصی طب ایرانی تحصیل کنند و در پس از فارغ التحصیلی در سراسر کشور به عنوان متخصصین طب ایرانی مکمل مشغول به فعالیت شوند. همچنین در کشور بالغ بر 500 نفر متخصص طب ایرانی از دانشکده‌های طب ایرانی فارغ‌التحصیل شده‌اند و مشغول به فعالیت مستمر در این حوزه هستند.
او در پایان افزود: داعیه‌داران طب اسلامی و یا طب شیعه که عناوین مقدس را به یک علم تجربی ملحق می‌کنند تا از آزمون و نقد و محک متخصصین فرار کنند، تماما داعیه‌هایی کذب است و اگر فردی تحت این عناوین مشغول به فعالیت و طبابت شود عملی غیرقانونی انجام داده و براساس قوانین موجود در کشور تحت پیگیرد قانونی قرار می‌گیرد.