شادمهر راستین فیلمنامه نویس، در گفت و گو با خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا در ارتباط با این موضوع که چرا در سینما و تلویزیون تنوع موضوع، ژانر و سوژه دیده نمی‌شود و اکثر آثار نمایشی کپی از فیلم فارسی و سریال های خارجی است اظهار داشت: این موضوع که چرا ما اکثر سریال هایمان کپی از سریال های خارجی است به این بازمی‌گردد که سینما هم بخشی از جامعه امروزی است و جامعه به سمت مسیر کپی برداری در حال حرکت است به طور مثال بیشتر تولیدات و لوازم ما نسخه کپی شده اند از یخچال و فریزر گرفته تا نشریات و کتاب های ترجمه‌ای همه این ها کپی می شوند حالا چرا باید سینما متفاوت عمل کند؟ سینما هم یک بخشی است همانند معماری ایران و یا شرکت های تبلیغاتی همگی به سمت این مسیر کپی برداری در حال پیشروی هستند و این نکته وجود دارد از طرفی خواهان ارتباط جهانی نیستیم و از سوی دیگر بدون بومی سازی کردن از جهانیان نمونه برداری می‌کنیم.
او در ادامه افزود: سینما همانند بقیه است و چندباری خواست متفاوت باشد و باعث شد که تبعیدش کنند به هنر و تجربه و یا جشنواره های کوچک تا مخاطبان زیادی آن را نبینند. درحال حاضر بخش عمده ای از فیلم های جدید و متنوع که در بخش هنر و تجربه قراردارد درحال از بین رفتن است و درواقع آکواریومی ساختند که به طور مثال در سال حدود 3یا 4 هزار نفر برای تماشای آن بروند و این اتفاقی هست که خود مردم هم به آن علاقمند هستند چرا که ما می‌بینیم ازاین موضوع استقبال می کنند؛ مردم همین سریال هایی که از تلویزیون و شبکه نمایش خانگی پخش می شود را تماشا می‌کنند و به سینما می روند پس یعنی انتخابشان است و نمی توانیم بگوییم که به مردم هرچیزی را بدهند آن را تماشا می کنند.
راستین در پایان خاطر نشان کرد: الان در سینما بخشی را تحت عنوان هنر و تجربه داریم چرا از آن استقبال نمی شود و چرا شمار کتاب های تالیفی ما کمتر از شمار کتاب های ترجمه ای ما است؟ این مسئله ای است که از قدیم توسط آموزش و پرورش شروع شد و بعد از آن تلویزیون و وزارت ارشاد هم به آن دامن زد. برنامه ریزی مدیریتی 30 ساله آنها اکنون به نتیجه رسیده و شما برداشت نتیجه یک فالیت 30 ساله را شاهد هستید نزدیک به 30 سال با پول نفت این نوع فرهنگ مصرفی در ایران تبلیغ شده و اکنون نتیجه آن را می بینید.