به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ زنان بدسرپرست عموما از حضور در خانواده خود رنج می‌برند. خانواده برای آنان معنی امنیت نمی‌دهد، معنی رفاه نمی دهد و آسایش خیلی وقت است که فراموش‌شان کرده است.
در کشور زنان بدسرپرست طی 15 سال گذشته افزایش 5/2 درصدی داشته و در شرایط بسیار بدی روزگار خود را می‌گذرانند. این درحالی است که خانه‌های امن مختص این افراد تنها عنوان به دوش می‌کشد و باری از دوش این زنان برنمی‌دارد.
بالاترین آمار زنان بدسرپرست کشور را استان خوزستان و پس از آن تهران دارد. بر اساس این آمارها در آینده نه چندان دور بحرانی جدی در انتظار زنان کشورمان است.
اعتیاد؛ شرط اول بی خانمانی زنان
سیدحسن موسوی چلک، رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران، با بیان اینکه اغلب زنان بدسرپرست به دلیل اعتیاد از خانواده و جامعه طرد شده‌اند گفت: بر اساس بررسی‌های انجام شده، اعتیاد جزو 5 اولویت کشور در مسائل اجتماعی است.
وی ادامه داد: یکی از ویژگی‌های اعتیاد این است که زن و مرد نمی‌شناسد اما تاثیرات اجتماعی آن‌ها در این دو گروه متفاوت‌تر است چراکه جامعه ما با اعتیاد مردان بیشتر از اعتیاد زنان کنار می‌آید.
آمار درستی از زنان بدسرپرست کشور نداریم
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با بیان اینکه آمار درستی از تعداد زنان بدسرپرست کشور در دسترس نیست عنوان کرد: زنی که درگیر اعتیاد می‌شود، پذیرش اجتماعی از او دور شده و متاسفانه دیگر جایی در میان خانواده و دوستان و جامعه نخواهد داشت.
جامعه زنان را ترد می کند
موسوی چلک در ادامه افزود: طبیعتا در چنین شرایطی احتمال بروز آسیب‌های اجتماعی در زنان افزایش یافته و پس از اعتیاد، عدم پذیرش از سوی جامعه صدمه بزرگی برای این زنان است که در نهایت منجر به انزوا و افسردگی خواهد شد.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در پایان به نقش مفید اورژانس اجتماعی در کاهش این آسیب اشاره کرد و توضیح داد: خوشبختانه اورژانس‌های اجتماعی این امکان را دارند که افراد را به شکل انفرادی مورد حمایت قرار داده و به مراکز درون سازمانی مرتبط وصل کنند. این اتفاق باعث می‌شود درد زنان ما بهتر شنیده و به آن رسیدگی شود.