به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، در متن این نامه آمده است:
«کیومرث عزیز سلام؛
زنگ زدم خاموش بودی، می‌دانم آزرده و دلگیری، تقصیر هم نداری، این هوای سنگین تیره و تاری که نوکیسههای انحصار طلب بر هوای سینما تحمیل کرده اند، دل هر اهل فرهنگ و ایران دوستی را به خون نشانده است اما در این ظلمات ناامیدی حاکم بر جامعه سینمای امروز، هنوز در دل دیوانه من شمعی روشن است. هنوز باور دارم بچه های ایران عزیز که با تماشای «قصه های مجید» دل به عظمت فرهنگ ایران بستند، روزی خرخره این ناجوانمردان بی آیین را می گیرند و سخت به زیرشان می کشند. برادر! سرور! سالار! رفیق، دیدهای! دیدهایم که زندگی و جاه و مقام و مال دنیا سخت شکننده و ناپایدار است، به ویژه در این دیار مقدس که ریشه در عیاری و آزادگی دارد.
اتوبوس شب در راه است کیومرث، کسانی که امروز با تکیه بر زد و بندها، سالن و نمایش را در انحصار گرفته اند و تیرهای زهرآگین به پیکر «تیغ و ترمه» فرو می کوبند، در آینده ای نه چندان دور، زیر تیغ خشم، ترمه هایشان به آتش خواهند نشست. مشتاق شنیدن صدای گرم و مردانه ات، مسعود.»