به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ هر پدر و مادری روزهایی که فرزندانشان را طی می‌کنند، تجربه کرده اند. بیشتر اگر والدین به آنها سخت می‌گرفتند، در آن روزگار فکر می‌کردند که با فرزندشان چنین برخوردی نخواهند داشت. در مواردی به اشتباه سعی می کنند، تمام خواسته های کودکانشان را هر چند درست نباشد، پاسخ مثبت دهند. اما نکته‌ای که والدین باید مدنظرشان باشد، این است که باید به خاطر بسپارند، مسئولیت‌شان این است که فرزند خود را طوری تربیت کنید که در آینده فردی مودب و مسئولیت پذیر باشد. آموزش فرزندان به طور مستقیم وغیر مستقیم بخش بزرگی از وظایف تان است.
در این میان، یکی از مشکلات پدر و مادرها، نقص قوانینی است که برای فرزندانشان تعیین می‌کنند. اکثر آنها نظم و انضباط را با تنبیه اشتباه می‌گیرند. در حالی که باید توجه داشته باشند اگر برای فرزندانشان قوانینی صادر می کنند، قابل اجرا و در حد توان آنها باشد این امر نه تنها زندگی آنها را هدف‌دار خواهد کرد، همچنین به آنها کمک می کند که نظم فکری داشته باشد و با برخی تصمیمات اشتباه مقابله کنند.
مینا انتظاری، روانشناس، حوزه کودک در خصوص برنامه روزانه به عنوان مهم‌ترین رکن زندگی هر کودک می گوید: همه ما دقیقا از همان روزهای اول مدرسه خواندن ساعت را یاد گرفتیم و هر کدام از ما ساعت‌هایی به رنگ‌های مختلف داشته ایم . می توان گفت که داشتن ساعت مچی برای خیلی از افراد عادت شده است اما شاید از همان کودکی یاد نگرفته ایم که ساعت‌های روزانه را چگونه تقسیم بندی کنیم.
او تصریح کرد: یکی از نکات مهمی که والدین باید توجه داشته باشند این است که به فرزندانشان بیاموزند، زمان منظمی برای غذا، تکالیف روزانه و وقت خواب داشته باشند. اگر فرزندان بدانند این قوانین تغییر ناپذیر است و باید هر کاری را در زمان خاصی انجام دهند، این امر باعث می شود که کودک از وظایفش سر پیچی نکند و علاوه بر اینکه یاد می گیرد از کودکی لذت ببرد، نظم را نیز فرا می‌گیرد و به مرور زمان این امر در او نهادینه می شود. همین موضوع خود سرآغازی است برای کسب موفقیت در بزرگسالی و رسیدن به بسیاری از اهداف که مدنظر است.
این روانشناس با اشاره به قراردادهای نانوشته ای که میان کودکان و والدین نوشته می‌شود، بیان کرد: یادمان باشد، قول و قرارهایی که با کودکان‌مان می‌گذاریم منطقی و قابل اجرا باشد. قبل از اینکه با فرزند خود قول و قراری بگذارید، مطمئن باشید که این امر برای سن وسال او مناسب است و از توان او خارج نیست. باید به این نکته توجه داشته باشید که هر چه فرزند بزرگتر می‌شود، نیاز به استقلال بیشتری دارند. در مقابل فکر می‌کند که والدین باید به او حق تصمیم گیری بدهد و برابر تصمیم‌های معقولانه او انعطاف پذیری بیشتری نشان دهند.
او افزود: اما یک نکته مهم این است که کودکان نباید راه گریز از قوانین را پیدا کنند در غیر اینصورت کودکان برای اجرای قوانین انگیزه‌ای نخواهند داشت.
انتظاری در رابطه با حذف وسوسه‌ها از زندگی فرزندان توسط والدین، اظهار کرد: یکی از عاداتی که معمولا اکثر کودکان دارند بی‌میلی نسبت به غذا است. معمولا والدین از اینکه کودکانشان نامنظم غذا می‌خورند و غذا را در گوشه لپ‌شان انبار می‌کند، شکایت دارند. در اغلب موارد کودکان قبل از غذای اصلی، هله هوله‌هایی می‌خورند و نسبت به غذایی که باید بخورند، بی میل می شوند. در این صورت بهتر است، این نوع مواد غذایی را از دسترس کودکان خارج کنیم چرا که کودکان معمولا به این مواد غذایی علاقه دارند و در مواردی حتی ساعت ها گریه می کنند تا آن را داشته باشند.
این روانشناس در پایان تصریح کرد: زمانی که کودک شیطنت‌هایش ما را آزار می دهد، بهتر است صدای خود را بالا نبریم و از کلمات مناسب استفاده کنیم و به جای آنکه مدام به او بگوییم چه کاری انجام ندهد، سعی کنیم از جملات بهتری استفاده کنیم. به طور مثال در هنگام بازی به جای اینکه به او بگوییم اسباب بازی دوستت را نگیر ، سعی کنیم او را متقاعدکنیم که این بازی نوبتی است و الان نوبت دوستش است که بازی کند.