به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ محسن سیف منتقد سینما درباره فیلم سینمایی «روز صفر» نوشت: "کاش اگر گلوله‌ای هم به سمتش شلیک شود در وسط کویر باشد یا در دل دریا که کسی صدایش را نشنود و دلی نلرزد. قرار بود جنگ برای ما باشد نه برای مردم"
اینکه قرار باشد تو سالن تاریک سینما بنشینی و فیلمی را نگاه کنی که می دانی آخرش چه می شود، یعنی داری حقیقتی می بینی که می دانی آخرش چه می شود.
"روز صفر" اولین اثر چهره پرداز و تهیه کننده ی سینمای ایران یعنی سعید ملکان در مقام کارگردانی است. فیلمی حماسی و امنیتی با قهرمانی که سایه به سایه دنبال"عبدالماک ریگی" راه افتاده است، قهرمانی که دایم قولنج گردن می شکند تا در سکانس پایانی فیلم کنار شمارش آرام بگیرد. هر چقدر"شبی که ماه کامل" شد تلخ بود و بغض و آه، روز صفر غرور دارد و حس قدرت. اصلا سعید ملکان آمده بود که انتقام آبیار را بگیرد و چه خوب موفق به اینکار شد.
عملیات انتحاری گسترده ای قرار است با فرمان عبدالمالک ریگی همزمان در چند نقطه ی کشور درست در لحظه ای که این تروریست با آمریکایی ها در حال مذاکره است صورت بگیرد. اما قهرمان اصلی فیلم با بازی امیر جدیدی که از نیروهای خبره ی امنیتی است رد این عملیات را می‌گیرد و در چند تعقیب و گریز بالاخره با نشاندن پرواز دوبی - بیشکک، شکارش را به دام خود می اندازد. امیر جدید در این فیلم مخاطب را یاد جوان های سیلوستر استالونه، یا آرنولد شوراتزینگر می اندازد. او در طول 120 دقیقه ی فیلم لبخند نمی زد، چیز نمی خورد و تصاویر کلوزاب دایم نگاه خیره ی او به دور دست که همان هدفش است را حکایت می‌کند.
بازیگر مقابل او نیز ساعد سهیلی که نقش عبدالمالک ریگی را به عهده دارد، به خوبی توانسته است از پس نقشش برآید، هر چند او در تمام صحنه های اکشن فیلم غایب است و تنها هنرش در فیلم کشتن افراد از فاصله بیست سانتی‌متری آن هم در محاصره ی محافظانش است.
"روز صفر" دارای ساختاری قوی، با جلوه های ویژه ی قابل قبول برای سینمای ایران است. سعید ملکان در این فیلم حوصله کرده است و کالای صبوری و گام به گام برداشتن او در صحنه های مختلف نمایان و مشهوداست.
سعید ملکان پیش از این در دو اثر "پهلوان تختی" و "تنگه ابوقریب" در حالی تهیه کننده گی کرده که بهرام توکی فیلمنامه ها را نوشته است. حالا این دو در روز صفر اثری متفاوت یکی در مقام کارگردان و یکی در مقام فیلمنامه نویس کاری شاخص و ماندگار آن هم در حوزه امنیت ملی ارایه دادند.
معمولا ساخت فیلم‌هایی که داستان آن در واقع اتفاق افتاده، بسیار سخت است و آنقدر باید صحنه ها، لوکیشن ها و اتفاقات ریز و درشت با دیالوگ های ماندگار در آن داشته باشی، تا بتوانی رضایت مخاطب را جلب کنی.
سعید ملکان با روز صفر کارنامه ی قبولی برای اولین تجربه اش گرفته است. حداقل از منظر جامعه و حس غرور ملی او موفق بود. روز صفر توانسته است غرور جریحه دار ایران را برای اتفاق های ناخوشایند پیش آمده در ماه‌های اخیر را کمی باز سازی کند.