به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ زهرا نعمتی، کماندار المپیکی تیم ملی کشورمان، درخصوص روند تمرینات خود در قرنطینه طی گفتگو با خبرنگار برنا بیان کرد: در حال حاضر شرایط واقعا سخت است، نه فقط برای من که ورزشکار هستم و تمرینات من به نوعی باید خارج از خانه انجام شود، سالنی نیست و نیاز به یک فضای باز دارد. ما همیشه صبح تا غروب در فضا باز تمرین کردیم و هیچ وقت در محیطهای بسته نبودیم، الان واقعا دلم برای تیرانداختن تنگ شده است. شیوع ویروس کرونا و تعویق یکساله المپیک شوک بزرگی به ورزش دنیا بود و همه برنامهریزیهای ما بهم ریخت. من شخصا این را پذیرفتم که این اتفاق فقط برای من نیست و جامعه ورزش دنیا را در برمیگیرد، من از این مسئله درس گرفتم که سلامتی خودم، خانوادم، کسانی که دوستشان دارم و مردم کشورمان خیلی مهمتر از اتفاقات دیگر است.
وی افزود: من سعی کردم این مسئله را بپذیرم و کارهایم را در خانه پیش ببرم، به عنوان مثال تمرینات بدنسازی را در خانه انجام دهم و بیشتر وقتم را صرف کتاب خواندن، آشپزی، تماشای فیلم و سریال کنم تا بتوانم از این فرصت پیش آمده نهایت استفاده را ببرم. سعی کردم در این شرایط به کارهایی که وقت نمیکردم انجام دهم و به عقب میانداختمشان، برسم.
نعمتی گفت: شاید شرایط من حتی با ورزشکاران دیگر ایران هم متفاوت باشد، به دلیل این که اردو آخر المپیک و پارالمپیک در جزیر کیش برگزار شد و مجبور شدم تقریبا تا 20 اسفند ماه در کیش بمانم و پس از اتمام اردو هم نمیتوانستم با رفتن به کرمان سلامتی خانوادهام یا خودم را به خطر بیاندازم. بنابراین تصمیم گرفتم در جزیره کیش بمانم و این سختی را به خاطر سلامتی خودم، خانوادهام، مردم شهرم و جامعه تحمل کنم. الان حدود 6 ماه میشود که خانوادهام را ندیدم و قبل از آن هم دیداری بسیار کوتاه داشتم، این شرایط برای من هم خیلی ناراحتکننده است اما میدانم این بهترین کاری است که میتوان در این موقعیت انجام داد.
کماندار المپیکی کشورمان عنوان کرد: من همیشه یاد گرفتم در زندگی ناامید نباشم و همیشه به دیگران امیدواری بدهم. الان هم همینطور است، این شرایط و مسئولیت اجتماعیام را پذیرفتم و سعی کردم باوجود این وضعیت سخت امیدم را از دست ندهم. روزانه باخانوادهام صحبت میکنم و باهم گپ میزنیم تا بتوانیم امید را زنده نگهداریم.
بانوی ملیپوش تیم ملی تیروکمان در پایان گفت: قطعا روزهای خوب خواهد رسید و بازهم فرصت برای شادی فراهم میشود، امیدوارم آن روز هم بتوانیم قدر روزهای خوب زندگی خودمان را بدانیم. شاید واقعا این شرایط پیش آمد تا قدر خیلی چیزها را بدانیم و بفهمیم که هیچ چیز به اندازه سلامتی کسانی که دوستشان داریم و همینطور سلامتی جامعه، اهمیت ندارد. کرونا درسهای زیادی را باوجود این شرایط سخت به من داده است.