هنوز در شوک رفتن سیامند هستم/ سوریان الگوی من است/ غذاهای مامان‌پز را دوست دارم/ ژانرهای اکشن و کمدی را نگاه می‌کنم/ ماهیگیری جذاب‌ترین تفریح من است

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، زهرا نعمتی عضو تیم‌ ملی تیراندازی با کمان بانوان ایران، نخستین بانو در تاریخ ورزش کشورمان است که موفق به کسب مدال طلا در سطح بازی‌های جهانی المپیک و پارالمپیک شده‌است. او همچنین مفتخر به دریافت جایزه معتبر ورزشکار برتر پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن از سوی بنیاد بین‌المللی اسپورت آکورد شده است. نعمتی اولین ورزشکار ایرانی، اولین بانوی آسیایی و سیزدهمین ورزشکار تاریخ جهان است که توانسته هم در المپیک و هم در پارالمپیک کسب سهمیه کند. در واپسین روزهای سال 98 گفتگویی را با این بانوی افتخارآفرین ایران انجام دادیم که در زیر می‌خوانید.

*سال 1398 برای شما چطور گذشت؟

تیراندازی با کمان در سال 98 بالا و پایین‌های زیادی داشت و کارمان به دلیل یک سری بدشانسی‌هایی که برایمان اتفاق افتاد، کارمان سخت پیش رفت. ولی در کل خوب بود از این لحاظ که ما توانستیم کسب سهمیه المپیک را در بخش آقایان داشته باشیم و خیلی امیدواریم که در بخش خانم‌ها نیز در سال جدید بتوانیم کسب سهمیه تیمی را داشته باشیم که به مراتب سهمیه انفرادی هم آزاد می‌شود. من به همراه دو نفر دیگر از اعضا تیم ملی می‌توانیم در مسابقات شرکت کنیم.

*شیرین‌ترین و تلخ‌ترین خاطره شما از سال 98 چیست؟

شیرین‌ترین اتفاق در سال 98 برای من، صعود تیم ملی بانوان ایران در مسابقات جهانی چین به 4 تیم برتر رقابت‌ها بود. در نهایت توانستیم برای اولین بار مقام چهارم جهان را کسب کنیم و این برای من برد شیرینی بود، چرا که هم من و هم سایر دوستان هم تیمی‌ام خیلی خوب توانستیم عملکردمان را نشان دهیم و برای من واقعا باعث افتخار بود. متاسفانه خاطرات تلخ امسال زیاد شد، یعنی از رفتن کیمیا علیزاده گرفته تا خبر فوت دوست عزیزم راضیه شیرمحمدی باوجود این که سهمیه پاراالمپیک را در مسابقات هلند کسب کرده بود. در نهایت خبر فوت سیامند رحمان که هنوز ما در شوک آن هستیم و اتفاقات متعددی که امسال متأسفانه رخ داد مانند سقوط هواپیما و... . متأسفانه فکر می کنم سال سختی برای همه مردم ایران عزیزمان بود ولی از یک لحاظی احساس کردم مردم بیشتر از همیشه در کنار هم هستند. خصوصا با شیوع بیماری کرونا مردم خیلی یک دل‌تر رفتار می‌کنند. به هر حال امیدواریم سال جدید به مراتب خیلی بهتر باشد و شادی باز هم به خانه‌های مردم برگردد.

*استقلال یا پرسپولیس؟

من کلا طرفدار بازی خوب هستم، ولی استقلال یا پرسپولیس را نمی‌گویم چون بیشتر طرفدار تیم ملی هستم. در کل بازی خوب را همه دوست دارند و من هم فوتبالی هستم.

*الگو شما در زندگی ورزشی چه کسی است؟

الگوی ورزشی من قهرمان حمید سوریان است که همیشه برادرانه در کنار من بود و همیشه هم من از مقام‌ها، مدال‌ها و رفتارهای متعدد او در مقابل اتفاقات مختلف الگوبرداری می‌کنم.

*در زندگی ناامید می‌شود؟

همیشه باید امیدوار زندگی کنیم خودم همیشه خیلی امیدوار هستم به آینده و در سال 99 فکر می کنم اتفاقات خوشایند خیلی زیادی برای کشور عزیزمان و همین طور ورزش مان رقم بخورد.

*مردم چه دیدگاهی نسبت به رشته شما دارند؟

مردم همیشه نسبت به من و مدال‌هایی که کسب می‌شود، خیلی لطف دارند و حتی تلاش ما را می‌بینند و این موضوع برای من خوشحال کننده است. اما نسبت به ورزش من همیشه کسانی که از بیرون نگاه می‌کنند، فکر می‌کنند ممکن است ورزش راحتی باشد یا همه آن حس تیروکمان‌های قدیمی و چوبی را که می‌ساختند، نسبت به این رشته دارند. یعنی فکر می‌کنند یک کش را باید بکشند و رها کنند، اما در بطن قضیه این نیست. تیراندازی با کمان یک ورزش قدرتی و استقامتی است، ورزشکاران را مجبور می‌کند که آرام باشند و در عین حال باید هیجانات درونی را کنترل کنند. پیشنهاد می‌کنم همه رشته تیراندازی با کمان را امتحان کنند.

*در ناامیدی‌ها چگونه خودتان را آرام می‌کنید؟

یک حقیقتی را می‌خواهم بگویم، خیلی کم اتفاق می‌افتد و یا اصلا یادم نمی‌آید جایی از زندگی ناامید شده باشم، چون همیشه همه‌ی ما با امید زنده هستیم و باید برای آینده تلاش کنیم. خود من به شخصه همیشه سعی کردم که در لحظه زندگی کنم. به هر حال گذشته تمام شده است و به آن دسترسی نداریم، آینده هم یک موضوع مبهم است. این زمان حال است که باید از آن استفاده برد و من همیشه سعی کردم با عملکرد، کارهایم و نگاه رو به جلو امیدبخش باشم و بتوانم امیدم را برای همیشه نگاه دارم.

*نظر شما در خصوص حضور بانوان در ورشگاه چیست؟

حضور بانوان در ورزشگاه‌ها خیلی خوشحال کننده است، این که زنان و دختران ما می‌توانند به تماشای فوتبال بنشینند و فکر می‌کنم این اتفاقی است که باید خیلی پیش‌تر می‌افتاد. امیدوارم که به همین نسبت در ورزش‌های دیگر هم اتفاق بیفتدتا به یک حقوق برابر برسیم.

*چه چیزی باعث ناراحتی شما می‌شود؟

در ورزش اغلب شاید بی‌مهری، بی‌محبتی و شاید فراموش کردن تلاش یک ورزشکار است که باعث دلخوری و ناراحتی می‌شود. ولی من خودم به شخصه همیشه از مردم عزیزمان امیدواری و انگیزه گرفتم. خانواده من همیشه در کنار من هستند و با نگاه‌های مهربانشان منتظر موفقیت‌های من بودند، باعث شده بی‌مهری‌ها سد راه من نشود.

*پس از خداحافظی از دنیای قهرمانی چه برنامه‌هایی دارید؟

پس از دوران قهرمانی برنامه‌های متفاوتی دارم و اجازه می‌خواهم که فعلا آن‌ها را مطرح نکنم.

*غذای مورد علاقه شما چیست؟

همه غذاهای مامان‌پز را دوست دارم، ولی غذای ویژه من فسنجان است. آشپزی من هم بد نیست اما باید این سوال را از بقیه پرسید. غذاهای کرمانی را خیلی خوب بلدم چون وقتی دست پخت مادرم را می خورم مجبور هستم که شبیه به آن آشپزی کنم.

*اگر ورزشکار نمی‌شدید در چه زمینه‌ای فعالیت می‌کردید؟

اگر ورزشکار نمی‌شدم باز هم ورزشکار می‌شدم.

*اهل کتاب خواندن یا فیلم دیدن هستید؟

اهل فیلم و کتاب هستم و سعی می‌کنم که اوقات فراغتم را با کتاب و تماشای فیلم پر کنم. بیشتر ژانرهای اکشن و کمدی را دوست دارم.

*اوقات فراغت خودتان را چطور می‌گذرانید؟

تفریحات مختلفی دارم مانند بازی با دوستان، ماهیگیری را خیلی دوست دارم و از تفریحاتم است.

*در پایان چه آروزیی برای مردم ایران دارید؟

در آخر برای مخاطبین خبرگزاری برنا به خصوص جوانان، خانم‌ها و دخترها آرزو می‌کنم هیچ وقت رویاهایشان را فراموش نکنند و همیشه با برنامه‌ریزی در مسیر رویاها و اهدافشان حرکت کنند. همچنین نوروز باستانی را خدمت مردم عزیز تبریک می‌گویم و امیدوارم که لحظه به لحظه‌های امسال حال دلتان خوب باشد.