به گزارش گروه اجتماعی برنا؛ مردی 28 ساله در اوکلاهاما پس از کشیدن گردن خود دچار «سکته مغزی» شد، چند وقتی است این قضیه شگفت آور بین مردم نقل می شود، اما خوشبختانه داستان این مرد پایان خوشی داشته است.
«جاش هدر»، می گوید وضعیت او اکنون در حال پیشرفت است و بهتر قدم بر می دارد. بینایی او هم به حالت عادی بازگشته است. او امیدوار است بتواند در همین ماه به کار تمام وقتش به عنوان مدیر حسابداری یک شرکت کامپیوتری بازگردد.
تجربه او سوالات مهمی در مورد شکستن قولنج یا کشش گردن ایجاد کرده است: آیا این کار بی خطر است یا ممکن است به فرد صدمه بزند؟
شکستن قولنج گردن، خطرناک یا آرامش بخش؟
عصب شناسان می گویند حداقل برای برخی، بین شکستن قولنج گردن و سکته مغزی ارتباطاتی وجود دارد. «دوجین کیم»، مدیر پروژه بالینی سکته مغزی در مرکز پزشکی UCLA در سانتا مونیکا می گوید: «به طور کلی، افراد نمی توانند تنها با وارد کردن نیرو یا حرکتی باعث پارگی عروق خونی و در نهایت سکته مغزی شوند.» کیم با اینکه پزشک درمانگر هدر نبوده است، به صورت عمومی درباره شکستن قولنج گردن صحبت هایی کرد. به عقیده او در برخی موارد ژنتیک، باعث شکنندگی رگ های خونی یا نرم شدن بافت های همبند می شود. بنابراین، او به افراد توصیه می کند قولنج گردن خود را نشکنند.
«استیون مس»، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا می گوید: «مردم به طور کامل خطر شکستن قولنج را درک نکرده اند، شریان های مهره ای به استخوان های ستون فقرات گردن منتهی می شوند و با شکستن قولنج گردن ممکن است سبب مسدود کردن این شریان شوند.»
مس به همه توصیه می کند تا حد امکان قولنج گردن خود را نشکنند، زیرا امکان قطع یا پارگی غشای یک شریان را بالا می برند.
با این حال، «کیت اورلند»، متخصص کایراپرکتیک، سی تی اسکن و رییس سابق انجمن کایراپرکتیک امریکا، می گوید: «اگر شکستن قولنج گردن به ندرت انجام شود، آنچنان هم بد نیست. اما نباید به صورت یک عادت درآید.»
اورلند می گوید این کار در برخی افراد به صورت عادت در می آید و چند بار در روز آن را تکرار می کنند.
او ادامه می دهد: «برخی افراد به صورت ژنتیکی دچار ضعف هستند یا مبتلا به عارضه ای هستند که احتمال پارگی یا انسداد عروق خونی را بالا می برند. شکستن قولنج گردن فشار زیادی به گردن وارد می کند.»
خطر یا فواید کایراپرکتیک گردن و روش های مشابه آن
در مورد دستکاری غیر حرفه ای گردن به اندازه کافی گفته ایم. اما در مورد تراپی های دستی متخصصان کایراپرکتیک، فیزیوتراپیست و اورتوپد چیزی نگفته ایم. این تراپی ها شامل اعمال فشار به گردن و ستون فقرات گردن می شوند. در یک بیانیه علمی منتشر شده در سال 2014، انجمن قلب و انجمن سکته مغزی امریکا به طور مشترک به نتیجه رسیده اند که حرکت گردن به این شیوه، می تواند منجر به پارگی سرخرگ شود که لخته شدن خون و سکته مغزی را به دنبال دارد.
ارتباط علت و معلولی مستقیمی در این مورد به اثبات نرسیده است، اما بیانیه انجمن مشترک قلب و سکته مغزی توصیه می کند که پزشکان قبل از تراپی های دستی بیماران را از خطرات آن آگاه کنند.
اما اورلند در پاسخ می گوید: «مطالعه ای انجام شده است که در آن محققان نیروی اعمال شده در هنگام تراپی دستی ستون فقرات را روی بدن بررسی کرده اند و از دیدگاه آن ها بعید است چنین نیرویی به شریان آسیب بزند.»
به نقل از «وبمد»، اورلند می گوید: «بیمارانی که بعد از دستکاری گردن دچار سکته مغزی شده اند، همچنان هم در معرض سکته مغزی هستند. او می گوید این درمان مشکلات بعضی از بیماران را حل می کند. اما این دسته از بیماران می بایست با دقت گزینش شوند. به خاطر داشته باشید تراپی های دستی نباید به هیچ عنوان روی بیمارانی که دچار اختلالات بینایی، سردرد شدید یا سرگیجه ناگهانی بوده اند، انجام شود.»