جشنواره‌ای از دل یک سوگ سترگ
اینجا خون ایرانی و عراقی بهم می‌آمیزد
نامش جشنواره است اما همچنان سوگواره هم هست؛ همراه با اشک ها و لبخندها؛ اشک هایی از فراق فرماندهانی سترگ و لبخندهایی از اشتیاق نقش بستن فرداهای روشن با قلم هایی که جوهرش روی کاغذ و بوم، تداعی کننده ترکیب خون دو ملت ایران و عراق است.
به گزارش خبرگزاری برنا به نقل از ایرنا، عصر روز پنجشنبه، مراسم اعطای جوایز به آثار برگزیده در مسابقات ادبی، فرهنگی و رسانه ای به مناسبت دومین سالگرد شهادت سرداران مقاومت، شهیدان، «حاج قاسم سلیمانی» و «ابومهدی المهندس» با عنوان «فراخوان فرماندهان پیروزی و قهرمانان جنگ با تروریسم جهانی» به همت رایزنی فرهنگی و سفارت جمهوری اسلامی ایران در عراق برگزار شد.
۲۱۲ نفر از ۱۶ استان عراق به این جشنواره حدود ۴۰۰ اثر فرستادند و ۵۳ اثر در بخش های ادبی (شعر، داستان، مقاله های علمی وادبی و سیاسی، دلنوشته و کتاب)، بخش هنری (تجسمی و عمدتا نقاشی) و رسانه (فیلم، کلیپ، نرم افزار، رسانه کودک و دیجیتال پینت) برگزیده شد.
۱۰۰ نفر از این شرکت کنندگان را جوانان زیر ۳۰ سال عراقی شامل دهها کودک تشکیل می دهند تا نویدبخش نسل تازه نفس هنرمندان علاقمندی باشند که با قلم، قدردانان و ضامنان آینده امنیت مرز و بومشان می شوند.
در دو طرف سالن ورودی داخل ساختمان اصلی سفارت ایران در بغداد، ابتدا آثار تجسمی هنرمندان عراقی مشتاق فرماندهان شهید و اسطوره های واقعی مبارزه با تروریسم خودنمایی می کند و میزهایی که روی آن کتاب هایی چیده شده است؛ نقشه های راه مقاومت.
کمی بعد؛ خیل خالقان آثار و مشتاقان است که چشم ها را به خود می دوزند و در میان آنها، چهره های معروف رسانه ای و اندیشه ای عراق نیز حضور دارند.
نکته بارز این جشنواره؛ حضور چشمگیر بانوان و کودکانی است که از چشم انداز فردای روشن و افق های وسیع خبر می دهند؛ همراهی دو نسل؛ نسلی که تربیت می کند و نسلی که تربیت می شود تا پرچمدار و میداندار فردای هنر مقاومت شود.
۶۷ بانوی عراقی به این جشنواره آثار خود را ارسال کرده اند. در میان حاضران نیز مادرانی هستند که شهید داده اند و دیگرانی مانند خانم «سمیره الموسوی» نماینده پیشین پارلمان که به سخنرانی های غرا در پارلمان و مصاحبه های جنجالی در حمایت از مقاومت معروف است اما در بردن نام فرماندهان شهید، بارها پشت تریبون جشنواره، بغض می کند.
شاعران عراقی هم سنگ تمام گذاشتند؛ با شعرهایی که از سلمان فارسی اهل بیت آغاز می شد و با تشکر از شهید حاج قاسم سلیمانی و تاکید بر ضرورت وحدت دو ملت ایران و عراق به زمان حاضر می رسید.
قلم ها نقش ها نگاشتند و متن ها نوشتند برای همه شهدای ایرانی و عراقی؛ آنچنان که ایرج مسجدی سفیر ایران در عراق می گوید «این جشنواره نه فقط برای حاج قاسم و حاج ابومهدی، بلکه برای هزاران شهیدی است که در مسیر تاریخی آزادگان جهان جان دادند؛ برای همه شهدای اسلام؛ آن گونه که شهید قاسم سلیمانی مختص ایران نبود و نیست و شهید ابومهدی المهندس نیز فقط برای عراق نبوده و نخواهد بود».
مسجدی از خاطراتی گفت که کهنه نمی شود؛ از زخم تازه؛ از شب شهادت حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس و اینکه این دو هرگز از هم جدا نمی شدند. گفت که امکان نداشت یک روز حاج قاسم در عراق باشد و ابومهدی تنهایش بگذارد؛ حتی در شب فرود هواپیمای حامل حاج قاسم سلیمانی از دمشق در فرودگاه بغداد؛ نیمه شبی که فرمانده ایرانی به فرمانده عراقی اصرار می کرد در خانه بماند و برای استقبال او به زحمت نیفتد اما ابومهدی بر همان عهدی که بسته بود ماند؛ نگذاشت «مهمان عراق»؛ همرزمش، از فرودگاه تا سکونتگاه نیز تنها بیاید و در خودرو نیز کنار هم نشستند و عهد برادری ایران و عراق را با خون آمیخته به هم بستند.
حالا مرکَّب قلم این هنرمندان و نویسندگان عراقی از این شریان مشترک رنگ می گیرد؛ سرشار می شود و تراوش می کند.
این جشنواره یک پیام بزرگ دارد؛ برای ما و همه جهان؛ یک جوهر از دو رگ، چنین نقش های ماندگاری را می آفریند؛ «ایران و العراق؛ لایمکن الفراق»...ایران و عراق جدایی ناپذیرند.
انتهای پیام/
نظر شما
پیشنهاد سردبیر
پرونده ویژه
