صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

معرفی کتاب؛

«سوسک» رمانی کافکایی از نویسنده مطرح انگلیسی

۱۴۰۰/۰۷/۱۰ - ۰۵:۰۱:۰۰
کد خبر: ۱۲۴۰۸۴۶
ایان مک‌‌یوون نویسنده و فیلم‌نامه‌نویس انگلیسی است. آثار مک‌‌یوون برایش شهرت جهانی به ارمغان آورده‌اند. برای رمان آمستردام برنده‌ی جایزه‌ی من بوکر شد. عضو انجمن پادشاهی ادبیات انگلستان است و برنده‌ی جایزه‌ی شکسپیر هم شده است. از چندین کتابش اقتباس سینمایی شده که از میان آن‌ها فیلم تاوان در سال ۲۰۰۷ برنده‌ی جوایز اسکار و بفتا و گلدن گلوب شد.

به گزارش برنا، کتاب «سوسک» آخرین نوشته ی داستانی ایان مک یوون است که در سال 2019 منتشر شده است. داستانی بلند با نگاه به «مسخ» کافکا. رمان «سوسک» با تعریض به ماجرای برگزیت در انگلیس نوشته شده اما قلب قدرت و ساختار آن را نشانه رفته است. داستان جیمز سمز است که یک روز صبح از خواب بیدار می شود و می بیند نخست وزیر بریتانیا شده و قرار است خواسته های ملت را رهبری کند و به ثمر برساند. مک یوون با طنزی سیاه سیاست، عوام فریبی و البته تاریخ را در هم می آمیزد و داستان بلندی می ساز که در آن سرنوشت یک ملت را حشرات رقم خواهند زد.

سوسک داستان بلندی کافکایی است که در آن شخصیت اصلی، جیم سمز، خلاف گرگور زامزا که سوسک شده بود، دچار مسخی می‌شود که او را از موجود ناچیزی که هست بدل به قدرتمندترین مرد بریتانیا می‌کند. یک روز صبح، جیم سمز، از خوابی آشفته برمی‌خیزد و می‌بیند نخست‌وزیر انگلیس است. مأموریتش؟ تحقق اراده‌ی ملت. ایان مک‌‌یوون می‌گوید «وقتی ملتی خود را دوپاره می‌کند، هنجارهای قانون اساسی‌اش را کنار می‌گذارد، پارلمان را تعطیل می‌کند تا در برهه‌ای حساس کسی موی دماغ دولت نشود و وزرا بی‌شرمانه به سبک شورویِ سابق دروغ می‌گویند و وقتی که بسیاری از مقامات برگزیتی دنبال بحران اقتصادی خروج بدون توافق از اتحادیه‌ی اروپا هستند و ملی‌گرایان افراطی در میدان پارلمان به پلیس‌ها حمله می‌کنند، نویسنده موظف است از خودش بپرسد چه‌کار می‌تواند بکند. این سؤال تنها یک جواب دارد:‌ بنویسد. سوسک طنزی سیاسی به سنتی قدیمی است. شاید استهزا پاسخی درمانی باشد،‌ گرچه بعید است راه‌حل باشد. ولی روح بیگانه و زشت و خودآزار و بی‌ملاحظه‌ای در ذهن برخی سیاست‌مداران و روزنامه‌دارها وارد شده است. آن‌ها به حامیان‌‌شان دروغ می‌گویند. آن‌ها به قضات و قواعد و هنجارهای قانونی اهانت می‌کنند. انگار می‌خواهند از طریق آشوب به اهداف‌شان برسند. چه چیزی به جان‌شان افتاده؟ به‌گمانم یکی دوتا سوسک.» این داستان بلند نوشته‌ای تخیلی است. نام‌ها و شخصیت‌ها محصول خیال نویسنده‌اند و هر شباهتی به سوسک‌های واقعی، زنده یا مُرده، کاملاً تصادفی است.

نظر شما